საბჭოთა კავშირში წარმოებული პოპულარული ფილმების უმრავლესობა უნიკალურობით ვერ დაიკვეხნის, იმ პერიოდში კინოში პლაგიატის შემთხვევები ხშირი იყო. ძირითადად, საბჭოთა პერიოდის კინორეჟისორები დასავლეთში პოპულარული ფილმების სიუჟეტებით ხელმძღვანელობდნენ, მათ ადაპტირებას ახდენდნენ და საკუთარ შედევრებსაც ასე იღებდნენ. სწორედ იგივე ბედი გაიზიარა კომედიური ჟანრის ოსტატის, ლეონიდ გაიდაის ცნობილმა კინოსურათმა "კავკასიელმა ტყვე ქალმაც", თუმცა აქამდე ვიცოდით რომ რეჟისორმა ფილმის ისტორია ამერიკელებისგან ისესხა, სინამდვილეში კი ყველაფერი სულ სხვაგვარად მოხდა, არც ისე დიდი ხნის წინ კინოექსპერტმა ის ფრანგული ფილმი იპოვა, საიდანაც მისი თქმით, სახელგანთქმულმა კინორეჟისორმა შურიკას თავგადასავალი კავკასიაში მთლიანად გადმოაკოპირა.

1957 წელს გადაღებულ ფრანგულ კომედია "Le triporteur"-სა ("სკუტერი") და 1967 წლის საბჭოთა ფილმ "კავკასიელ ტყვე ქალს" შორის არსებული საოცარი მსგავსების შესახებ რუსმა რეჟისორმა სერგეი ტურულინმა შენიშნა. "Twitter"-ზე მან თავისი აღმოჩენის შესახებ დეტალურად დაწერა და მეტი დამაჯერებლობისთვის მას თან ფილმებიდან კადრებიც დაურთო.

"გაოგნებული ვიყავი, როგორ გადმოაკოპირა გაიდაიმ ყველაფერი იქიდან. შემთხვევით შეხვედრაზე, ჩხუბზე და ბედნიერ დასასრულზე რომ აღარაფერი ვთქვთ, მთავარი გმირებიდან - სათვალეებიანი, ექსცენტრიული ბიჭიდან დაწყებული წითელკაბიანი ლამაზმანით დასრულებული".

არ არის საჭირო განსაკუთრებული დაკვირვება, რომ შეამჩნიოთ თუ რამდენად ჰგავს ფრანგული და საბჭოთა კომედიები ერთმანეთს. მეტიც, ტურულინმა გაანალიზა ორივე კინოსურათი და აღმოაჩინა უამრავი მსგავსება, რომელიც შეუძლებელია უბრალოდ დამთხვევა ყოფილიყო.

"ფრანგული ფილმიდან მათ აიღეს თითქმის ყველაფერი: ფრენები, დაცემები, გრიმასები, ჟესტიკულაციები. ფილმში შეხვდებით ასევე დევნის ეპიზოდებსაც და თან იმავე მანქანით! ასევე ნახავთ იმავე ფერის კარვებს, ბოსტნეულს, ხილს, ცეკვებს, და რაღა თქმა უნდა, ორივე შემთხვევაში სათვალიანი ბიჭი სუპერგმირად არის წარმოჩენილი" - წერს კინოექსპერტი.

დისკუსია პოსტის ქვეშ: მომხრეები და მოწინააღმდეგეები

ტურულინის პოსტის ქვეშ, "დაუნდობელი" დავა გაჩაღდა. ავტორს თითქმის ყველა ეთანხმებოდა რომ გაიდაის კინოფილმი აშკარა პლაგიატი იყო, თუმცა სოციალური ქსელის მომხმარებლების უმეტესობა საბჭოთა რეჟისორსა და მის "კავკასიელ ტყვე ქალს" შეძლებისდაგვარად იცავდა. მათი აზრით, რეჟისორ ლეონიდ გაიდაის ფილმი ბევრად უფრო დასამახსოვრებელი, სასაცილო და გასართობი გამოვიდა. ისინი იმასაც აღნიშნავდნენ, რომ კომედია შურიკის შესახებ სსრკ-ში ნამდვილი ჰიტი იყო, ხოლო "ორიგინალი" ფილმი სამშობლოში არც ისეთი პოპულარობით სარგებლობდა. საბჭოთა რეჟისორის ერთგული თაყვნისმცემლების თქმით, ყველა ხელოვანი იდეებს ასე თუ ისე საკუთარი კოლეგებისგან სესხულობს და მათი
აზრით, ამაში დასაძრახი არც არაფერია:

"ამქვეყნად ყველაფერი ნასესხებია, თავად შექსპირიც კი მიმართავდა ბერძნულ ტრაგედიებს, ყველაფერი ჩვენამდე იყო გამოგონილი, გაიდაი იყენებდა ჩარლი ჩაპლინის ტექნიკას და შეყვარებული იყო მის ფილმებზე", არ წყდებოდა რეჟისორის მხარდასაჭერი კომენტარები აღნიშნული პოსტის ქვეშ...

ასეა თუ ისე, პლაგიატის თემა ხელოვნების ნებისმიერ სფეროში ყოველთვის აქტუალური იყო და იქნება, თუმცა უნდა ითქვას, რომ სხვისი ინტელექტუალური შრომის შედეგის, ტექსტის, იდეისა თუ კონცეფციის, მითვისებით მხოლოდ საბჭოთა კინორეჟისორები არ სცოდავდნენ. საეჭვო მსგავსებები ასევე ანიმაციაშიც შეიმჩნეოდა.