ფეხბურთში ევროპის ჩემპიონატის პარალელურად სამხრეთ ამერიკაში მიმდინარეობს ამერიკის თასის(Copa America) გათამაშება, ისევ როგორც ევროპაში, იქაც დასასრულს უახლოვდება ასპარეზობა, 6 ივლისს გაირკვევა ნახევარფინალისტების ვინაობა(არგენტინა-კოლუმბია)(ბრაზილია-პერუ), ხოლო 10 ივლისს გამოვლინდება მორიგი გამარჯვებული.

ტურნირი, რომელსაც საუკუნეზე მეტი ისტორია აქვს(1975 წლამდე "ამერიკის ჩემპიონატი" ეწოდებოდა) უამრავი საინტერესო ფაქტითაა ცნობილი, რომელსაც გზადაგზა აუცილებლად გაგაცნობთ, დღეს კი ერთ არაჩვეულებრივი ისტორია უნდა მოგითხროთ, რომელიც შორეულ 1916 წელს მოხდა.

პირველად, სამხრეთ ამერიკის ჩემპიონატი 1916 წელს ჩატარდა, რომელსაც არგენტინის დედაქალაქი ბუენოს-აირესი მასპიძლობდა.

მასპინძელთა გარდა, შეჯიბრში კიდევ სამი გუნდი მონაწილეობდა: ბრაზილია, ურუგვაი და ჩილე. ტურნირი ჯგუფური ეტაპის ფორმატში ჩატარდა, გუნდები ერთმანეთს თითოჯერ ხვდებოდნენ. ორი ქულა მოგებაზე ეთვლებოდათ, ერთი ფრეზე და შესაბამისად ნული მარცხისთვის.

ჩილელები სასტიკად დამარცხდნენ პირველ ორ შეხვედრაში. ურუგვაელებმა მათ ანგარიშით 4: 0 დაამარცხეს, ხოლო არგენტინის 6 გოლს მხოლოდ 1-ით უპასუხეს.

"წითელმა გუნდმა" ასევე ვერ შეძლო ბრაზილიის დამარცხება (1: 1) და ავტომატურად დაკარგა გამარჯვების შანსი. ბრაზილიელები, სავარაუდოდ, ბრინჯაოს მედლით დაკმაყოფიდებოდნენ, მაგრამ დარჩენილი ორი მონაწილისგან ძნელი იყო ფავორიტის გამორჩევა. ურუგვაი და არგენტინა ძლიერი და ძალიან ორგანიზებული გუნდები იყვნენ. სხვათა შორის, ალბისელესტეს ფეხბურთელების ყველაზე გრძელი სათადარიგო სკამი ჰქონდა - 23 მოთამაშე, რომელთაგან სამი მეკარე იყო.

ამასთან, გასათვალისწინებელია ის ფაქტი, რომ განაცხადში მითითებული ყველა ფეხბურთელი არ იყო მზად მუდმივი თამაშისთვის. გასული საუკუნის დასაწყისში ფეხბურთი არ იყო პროფესიული საქმიანობა, ამიტომ ბევრი სპორტსმენი თავის ძირითადი სამუშაოთი იყო დაკავებული. ისე მოხდა, რომ ბრაზილიასთან შეხვედრამდე არგენტინელებს არ ჰყავდათ თავდამსხმელი - არცერთი მათგანი არ მოვიდა თამაშზე და მთავარი ზარალი იყო ალბერტო ოჰაკოს არყოფნა. თავდამსხმელი ეროვნული ნაკრების ერთ-ერთი ვარსკვლავი იყო, ეროვნული ჩემპიონატის ოთხგზის ბომბარდირი, იმ დროის ყველაზე ტიტულოვანი არგენტინული კლუბის-აველანედას "რასინგის" მთავარი იმედი.

დადგა საკითხი : ვინ უნდა ითამაშოს შეტევაში? არგენტინელებმა, გასახდელში გაიარეს კონსულტაცია და გადაწყვიტეს დახმარებისთვის ტრიბუნისთვის მიემართათ. საჭირო იყო კაცი, რომელსაც თამაშზე გარკვეული წარმოდგენა ექნებოდა და მზად იქნებოდა დაედასტურებინა იდენტობა პირადობის დოკუმენტით...ეს იყო ხოზე მანუელ ლაგუნა.

ვის იცის ფეხბურთის თამაში?

ასე მიმართეს ტრიბუნას არგენტინელებმა ბრაზილიასთან მატჩის დაწყებამდე ვის შეუძლია დაეხმაროს, ვინ ითამაშებს ცენტრალურ თავდამსხმელად? ვინ არის ისეთი, რომელიც ხანდახან თამაშობს ფეხბურთს? ლაგუნა, რომელიც ნაკრების მხარდასაჭერად მოვიდა მეგობრების გარემოცვაში, წამითაც არ დაფიქრებულა და მაშინვე მოედანზე გავიდა.

გასახდელში მან თქვა, რომ "ურაკანში" თამაშობს, დასძინა, რომ მას აქვს ნორმალური სტატისტიკა და ასევე, რომ მომავალ მატჩში ის ბოლომდე იბრძოლებს.(ლაგუნა 1911 წლიდან თამაშობდა ფეხბურთს და რამდენიმე კლუბიც გამოიცვალა) მას ფორმა გადასცეს, სწრაფადვე გახურდა და განაცხადა, რომ მზად არის თამაშისთვის.

”ეს იყო ჩვენი ხსნა. არა, ეს იყო სასწაული ”, - იხსენებენ თვითმხილველები.

სასტვენის ჩაბერვისთანავე არგენტინელები შეტევაზე გადავიდნენ. ლაგუნამ თავიდანვე საკუთარ თავზე აიღო ინიციატივა, თანაგუნდელებმა ეს მაშინვე შეაფასეს და გადაწყვიტეს მასზე ეთამაშათ და ყველასთვის მოულოდნელად (მატჩს HABA– ს სტადიონზე 20 ათასი მაყურებელი ესწრებოდა) მე -10 წუთზე ხოსემ ბურთი კარში შეაგდო. ნახევარი საათის წინ ის მოვიდა სტადიონზე ეროვნული გუნდის გასამხნევებლად, ახლა კი ბრაზილიას გოლი გაუტანა! ეს მართლაც წარმოუდგენლად ჟღერდა.

23-ე წუთზე ბრაზილიელებმა საპასუხო გოლი გაიტანეს, ასე დასრულდა მატჩი.(1:1)

ტურნირზე ალბისელესტემ ვერცხლი მოიგო (მხოლოდ ჩილელების დამარცხება შეძლეს - ურუგვაელებთან და ბრაზილიელებთან, არგენტინელებმა თამაში ფრედ დაასრულეს). ურუგვაი გახდა ჩემპიონი, ბრაზილიამ მესამე ადგილი დაიკავა.

ლაგუნას, რა თქმა უნდა, ოფიციალურად ტურნირის პრიზიორი გახდა. ამ გოლმა იგი ვარსკვლავი გახადა. ახლა ნებისმიერი კლუბის კარი ღია იყო მისთვის.

პოპულარობის მიუხედავად, ხოსე კიდევ 8 წელი თამაშობდა ურაკანში, ოფიციალური სტატისტიკის თანახმად, მან 113 მატჩში 59 გოლი გაიტანა. გულშემატკივრებს დღემდე ახსოვთ ამ ფეხბურთელის მიღწევები; ის კლუბის ერთ-ერთ მთავარ ლეგენდად რჩება.

1925 წელს ლაგუნა პარაგვაის "ოლიმპიაში" გადავიდა, მაგრამ მან იქ თამაში ვერ შეძლო და მალე პენსიაზე გავიდა.

ლაგუნამ სამწვრთნელო მოღვაწეობა დაიწყო.პირველი სამუშაო ადგილი იყო პარაგვაის ეროვნული გუნდი.იგი გახდა ამ ქვეყნის პირველი უცხოელი მწვრთნელი, რომელსაც 1945 წლამდე წვრთნიდა(1930-იან წლებში 8 წლის ჩამოაშორეს ნაკრებს მაგრამ მერე ისევ დააბრუნეს), მისი ხელმძღვანელობით პარაგვაის ნაკრებმა მოიგო ვერცხლი ამერიკის ჩემპიონატზე.

ფოტოზე:პარაგვაის ნაკრები-მწვრთნელი ხოსე მანუელ ლაგუნა მარჯვნივ ზედა განაპირა.

ყოფილი ფეხბურთელი და მწვრთნელი გარდაიცვალა 1965 წლის 1 თებერვალს ასუნსიონში. დაუზუსტებელი ინფორმაციით, მიზეზი ხანგრძლივი და მძიმე ავადმყოფობა იყო. მრავალი წლის შემდეგ, მისი სახელი პერიოდულად კვლავ ჩნდება პრესაში. ისინი წერენ მასზე, როგორც არგენტინის ერთ – ერთ ყველაზე სასოწარკვეთილ ფეხბურთელზე, რომელმაც გუნდი გადაარჩინა რთულ მომენტში, კაცს, რომელსაც მილიონში ერთი შანსი ჰქონდა და ამით ისარგებლა კიდეც.

მთავარი ფოტო:ხოსე მანუელ ლაგუნა არგენტინის ნაკრებში 1916 წელს(ცენტრში)