ანა კალანდაძისა, არ იყოს ყვავილების დედოფალი - ვარდი არაერთხელ გამხდარა პოეტთა შთაგონების წყარო. ყველაზე მეტად იგი მაისს ამშვენებს. განსაკუთრებით ლამაზი კი თეთრი და წითელი ვარდების საოცარ ფერთა აფეთქებაა. წითელი ფერი ხომ სიხარულის, სიყვარულის, სილამაზის სიმბოლოა, რომელიც ასოცირდება უპირველესად გულთან, ხოლო თეთრი უმანკოების, სიწმინდის, უმწიკვლობისა და ღვთაებრივი სიხარულის მანიშნებელია, ანტიკური ხანიდან მოყოლებული იგი სულიერ უბრალოებას გამოხატავდა, ქრისტიანული ტრადიციით კი თეთრი ფერი მოსავს ანგელოზებს, წმინდანებს...

მაისის ვარდების სილამაზეს კიდევ უფრო საოცარ ელფერს სძენს წვიმის წვეთები, ცვარი, რომელიც, ასევე, ღვთიურ სიმბოლოდ წარმოგვიდგება.

სტატიაში წარმოგიდგენთ ულამაზეს თეთრ, წითელ და ვარდისფერ ვარდებს ერთი მეგრული ეზოდან: