ბევრ თქვენგანს, ვისაც ისტორია და საზოგადოებრივი მეცნიერებები უყვარს, უჩნდება კითხვა: რა მოხდებოდა, რომ ადოლფ ჰიტლერს გაემარჯვებინა? როგორი იქნებოდა მსოფლიო დღეს? რა თქმა უნდა, ჰიპოთეზა უამრავი იარსებებს და ამ კითხვაზე პასუხის ვერსიებსაც იპოვით "ალტერნატიული ისტორიის" მრავალ წიგნში. ასევე ამერიკელი მწერლის, ფილიპ დიკის წიგნში - "კაცი მაღალ ციხეში". წიგნი ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია ამ ჟანრში და ავტორს გადაეცა "ჰიუგოს" პრიზიც კი წლის საუკეთესო რომანისთვის (1963). ასეთი კითხვა დასმულია წიგნებში: "ჩემი მტრების თანდასწრებით", "ფოლადის ოცნება", "ვატერლენდი", "1945" და მრავალ სხვაში ასევე ბრიტანელი მსახიობის სტივენ ფრაის წიგნში - როგორ შევქმნათ ისტორია. ასევე არსებობს ვოლფენშტეინის სერიები, სადაც მესამე რაიხმა მოიგო ომი. თუმცა თითოეული ამ ჰიპოთეზის ვარიანტი უამრავი შეიძლება იყოს და რამდენიმე ჰიპოთეზას მეც შემოგთავაზებთ, რა თქმა უნდა, ზოგს იუმორით, ზოგს მითიურს, ზოგს აპოკალიპტურს, მაგრამ უკვე არსებული ჰიპოთეზებიდან განსხვავებულს და დარწმუნებული ვარ, თითოეულ თქვენგანსაც გექნებათ თქვენეული ვერსიები დასმულ კითხვასთან დაკავშირებით. როგორც ოშომ თქვა, ას თავში ასი აზრიაო და წარმოიდგინეთ, 7 მილიარდი კაცის თავში რამდენი იდეა დ მოსაზრება იქნება (ღიმილი).

პირველი სცენარი

გერმანიამ დაიპყრო სსრკ-ს ტერიტორიის ნაწილი და აიძულა დიდი ბრიტანეთი დაეტოვებინა ომი. იაპონიამ მიაღწია დომინირებას წყნარი ოკეანეში. სავარაუდოდ, უკვე 50-იანი წლების დასაწყისში, გერმანიასა და იაპონიას შორის კონფლიქტი ჩაღდება. რაღაც ცივი ომის მსგავსი. ყოფილ ანტიჰიტლერულ კოალიციას შურისძიების შანსი აქვთ. 1955 წლისთვის რაიხი განადგურებულია და შეერთებული შტატები და სსრკ უბრუნდებიან პოზიციებს, რომლებიც მათ დაიკავეს მეორე მსოფლიო ომის დასრულების დროს.

ვფიქრობ, რომ ჰიტლერს გამარჯვების შანსი არ ჰქონდა 1941 წლის 22 ივნისის შემდეგ. სტალინგრადის ბრძოლის დაწყებამდე (და კასაბლანკას კონფერენციამდე) შესაძლებელი იყო ზავი და შემდგომი სამშვიდობო ხელშეკრულება.
ჰიტლერისთვის ყველაზე ოპტიმალური ვარიანტი იყო სსრკ მოზიდვა "ღერძში" მონაწილეობის მისაღებად. მოლაპარაკებები უფრო მჭიდრო ურთიერთობაზე (და ამ ალიანსში შესვლაზე) მიმდინარეობდა 1940 წლის ნოემბერში, მაგრამ
წარუმატებელი აღმოჩნდა, რადგან სსრკ-მ ბალკანეთის რამდენიმე ქვეყნის ბოროტი ინტერესების აღიარების პირობები წამოაყენა), რაც გერმანიამ მიუღებლად მიიჩნია.

დავუშვათ, რომ სსრკ მოთხოვნები უფრო დაბალი იყო და მხარეები შეთანხმდნენ სსრკ-ს "ღერძთან" შეერთების პირობებზე.

1. ამ ნაბიჯის შედეგად, დიდი ბრიტანეთის დამარცხება უფრო შესაძლებელი იქნებოდა ბრიტანეთის კუნძულებზე სადესანტო ოპერაციის გარეშეც (ჩვენს რეალობაში არსებობდა ზღვის ლომის გეგმა).

2. აშშ შემოიფარგლებოდა წყნარი ოკეანის ომით იაპონიასთან; ირიბად, ასეთი ომი მიმდინარეობდა დიდი ბრიტანეთისა და საფრანგეთის კოლონიური საკუთრებისთვის. სავარაუდოდ, შეერთებული შტატების გიგანტური ეკონომიკური პოტენციალი მათ გამარჯვების საშუალებას მისცემდა.

3. საბჭოთა კავშირს გარკვეული წარმატება ექნებოდა შუა აღმოსავლეთის რეგიონის ოკუპაციაში - ირანის, თურქეთის, შესაძლოა ერაყისა და არაბეთის ნახევარკუნძულის; ეგვიპტეში იტალიის ჯარებს შეეძლებოდათ წინ წამოსვლა და სუეცის არხისა და ამავე სახელწოდების ნახევარკუნძულის ხელში ჩაგდება (იტალიელები, რა თქმა უნდა, არ გამოირჩეოდნენ განსაკუთრებული საბრძოლო თვისებებით, მაგრამ აქ ბრიტანეთის ჯარები ჩრდილოეთ აფრიკაში უფრო მცირე იქნებოდა).

2.4 ინდოეთი, ბულგარეთი, ფინეთი შეიძლება საბჭოთა გავლენის ქვეშ მოექცეულიყვნენ

და რა იქნებოდა შემდეგი? ევროპა გაერთიანდებოდა გარკვეულ "ევროკავშირში" გერმანიის კონტროლის ქვეშ, განხორციელდებოდა გერმანიზაცია და დასავლეთ სლავური ქვეყნების რბილი გენოციდი.

საქართველოს პრეზიდენტი იქნებოდა გივი გაბლიანი.

მეორე სცენარი.

ვერნერ ფონ ბრაუნი აგრძელებს მუშაობას გერმანიაში და ჰიტლერი იღებს როგორც ბირთვულ იარაღს, ისე კონტინენტურ ბალისტიკურ რაკეტებს. შედეგი - გლობალური ბირთვული კონფლიქტი. სსრკ-ს, აშშ-ს, ბრიტანეთსა და იაპონიას საშინელი ზიანი ადგება. თუ გავითვალისწინებთ, რომ გერმანიაც დაზარალდა ომის შედეგად, მსოფლიო დომინირებას იღებს ბირთვული კონფლიქტის შედეგად ყველაზე ნაკლებად დაზარალებული სახელმწიფო. სავარაუდოდ, ასეთი სახელმწიფოა ჩინეთი.

ფიურერის მთავარი მტრები არიან კომუნისტები, ებრაელები და სოდომები. ამიტომ, არცერთი მათგანი აღარ არსებობს. მარქსიზმი დაგმობილია, როგორც ახლა ნაციზმი). ევროპაში საუბარი აღარაა არცერთ სოდომიაზე.

საქართველოს პრეზიდენტია გივი გაბლიანი.

სცენარი მესამე

სამყარო დაიყო გავლენის სამ სფეროდ - გერმანულ, იტალიურ და იაპონურ. თითოეულ მათგანში დომინირებს საკუთარი კულტურა. გერმანიას მიაქვს მთელი ევროპა და რუსეთი ურალიანად, ხოლო ციმბირი და მთელი აზია- იაპონიას წავიდოდა. იტალია კი აფრიკას იღებს.

ამერიკის შეერთებული შტატების ყველა შტატი ხდება დამოუკიდებელი სახელმწიფო და სამხრეთ ამერიკა გერმანიის კოლონიაა. ინგლისში ჰიტლერს ედვარდ VI მოჰყავს ხელისუფლებაში. უოლის სიმპსონი დედოფალია. ინგლისი ინარჩუნებს კოლონიურ იმპერიას, თუმცა კარგავს ინდოეთს (ინდოეთი მიაქვს იაპონიას) და სამხრეთ აფრიკას ( მიქავს გერმანიას). ეს გადაარჩენს კანადას, ავსტრალიას და ბევრ კუნძულს.

მსოფლიო იმპერიების სამყარო ხდება. არის 4 იმპერია: ინგლისური, გერმანული, იტალიური და იაპონური. მუსოლინი რომის იმპერატორი ხდება. და ესაა აღორძინებული რომის იმპერია მთელი დროშებით და იდეოლოგიით.

4 იმპერიის გარდა, მსოფლიოში რჩება ნეიტრალური ქვეყნები: ესპანეთი, შვედეთი, პორტუგალია.

ჰიტლერმა განსაკუთრებული ყურადღება მიაქცია ევგენიკასა და სუპერმენის შექმნისთვის ბრძოლას. ეჭვგარეშეა, რომ ეს ბრძოლა გრძელდება. ჰიტლერი ხდება ისეთი ხატი, რომელსაც თაყვანს სცემს მთელი მსოფლიო.

ჰიტლერის გამარჯვებიდან პირველი 30 წლის განმავლობაში მას სამყარო უმღერის დითირამბს. ამ დროის განმავლობაში ადამიანები მეცნიერებაში წინ მიიწევენ. მიფრინავენ კოსმოსში. პირველი კომპიუტერები უკვე გამოჩნდა. ჰიტლერი ციოცხალია მაქსიმუმ 1980 წლამდე.

მისი სიკვდილის შემდეგ იწყება კაცობრიობის განვითარების ისტორიის ახალი ეტაპი. ამ დროის განმავლობაში, კომუნიზმის საშინელებები დავიწყებულია და მესამე რეიხმა მიაღწია გარკვეულ ზნეობრივ დაცემას. ახალგაზრდა თაობას სურს რეფორმები. მათ არ სურთ ტოტალიტარიზმის პირობებში ცხოვრების გაგრძელება.

იაპონელები საშინელ გენოციდს ახორციელებენ ციმბირის მოსახლეობის მიმართ. ხალხი იქიდან გერმანიაში გარბის. ამავე დროს, ისლამური სამყარო უფრო ძლიერდება. დაიწყო კონფლიქტი ისლამურ სამყაროსა და იაპონიას შორის.

ოთხმოცდაათიანი წლების დასაწყისისთვის გერმანიის ხელისუფლებამ გააცნობიერა რესტრუქტურიზაციის საჭიროება და ფიურერის მცნებებიდან გამოსვლა. შედეგად, ნაციონალისტური მოძრაობა გააქტიურდა პროვინციებში, მათ შორის, რუსეთში.

სლავები თხოვენ გერმანიის ხელმძღვანელობას მკაცრ ზომებს იაპონიის წინააღმდეგ რასობრივი ნიშნით თეთრების გენოციდისთვის და კულტურის უპატივცემულობის გამო. ამავე დროს, სლავები თანდათან ითვისებენ გერმანიას. მსოფლიო საბოლოოდ იყოფა მცირე ეროვნულ სახელმწიფოებად. შენარჩუნებულია ერები და რასები, მაგრამ განსხვავებული თანამედროვეებისგან.

იაპონიას დიდი გავლენა აქვს მსოფლიოზე, მაგრამ უზარმაზარი ტერიტორიის მართვის სირთულის გამო ..... მსოფლიო მაინც იშლება პატარა ქვეყნებად.

მსოფლიოში მთავარი ენაა გერმანული. (განსხვავება მხოლოდ იმაშია, რომ ახლა ინგლისი და შეერთებული შტატები დომინირებენ) .მეორე ენაა იტალიური ან იაპონური. ყველამ იცის გერმანიის ისტორია და კულტურა. გერმანელი ერი გაბატონდებულია მსოფლიოში. 22-ე საუკუნისთვის გერმანიაში სლავებისა და ევროპელების მასობრივი მიგრაციის გამო, გერმანია კარგავს გერმანულობას.

კიდევ ერთი ვერსია:

საკონცენტრაციო ბანაკის კოშმარი გრძელვადიანია .ებრაელების სრულ გაჟუჟვამდე. ისრაელი, რა თქმა უნდა, აღარ დაარსდა...

გარკვეული დროის შემდეგ დენაციფიკაცია იწყება. მაგრამ ბევრი აგრძელებს ჰიტლერის მხარდაჭერას. ხალხი საუბრობს, თუ როგორ ემუქრებოდა მთელი მსოფლიო გერმანიას და როგორ წამოაყენა დიდმა ჰიტლერმა დაჩოქილი ქვეყანა და მიიყვანა გამარჯვებამდე. " ომს ბევრი ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა, მაგრამ სხვაგვარად შეუძლებელი იყო იმ სიტუაციაში. მილიონობით მსხვერპლი ეს ლიბერალების ფანტაზიაა და არქივში არსებული დოკუმენტები ყალბია", - გვეუბნებიან და ვიმეორებთ ჩვენ.
გვაქვს სხვა ძეგლები, სხვა სახელები ქვეყნების, ქალაქების, ქუჩების.
და რა თქმა უნდა, ყოველწლიური ზეიმი "კაცობრიობის მთელ ისტორიაში ყველაზე საშინელ ბოროტებაზე - კომუნიზმზე გამარჯვებისა.

საქართველოს პრეზიდენტი ჯიუტად იქნებოდა გივი გაბლიანი.

და კიდევ, ინტერმედიის ჟურნალისტი დასვამდა კითხვას სტატიის სათაურში: სტალინს რომ გაემარჯვებინა, როგორი იქნებოდა სამყარო დღეს?

***
დამარცხებული ყოველთვის დემონიზებულია, მაგრამ ძირითადად, ორივე რეჟიმი ერთნაირად საშინელი იყო. ომი რომ არ დაწყებულიყო ჰიტლერის მიერ, ამას სტალინი გააკეთებდა, რისთვისაც ახლახან უამრავი მტკიცებულება გაირკვა. ამიტომ, ლოგიკურია, მოვიყვანოთ ანალოგია და დავასკვნათ, რომ ნაციზმი ისტორიის ბორბლით დაფუძნდებოდა მომდევნო ათწლეულებში, როგორც ეს მოხდა სტალინიზმთან დაკავშირებით.

იხილეთ სტატია:
გივი გაბლიანი