გენერალი პეტრე ბაგრატიონი ხშირად დასცინოდა თავის კეხიან, დიდ ქართულ ცხვირს. ერთ-ერთი ბრძოლის დროს მტერი ძალიან მიუახლოვდა ბაგრატიონის არმიას, მაგრამ ქართველი სარდალი არა და არ ჩქარობდა ბრძოლაში ჩართვას.
მისი უმოქმედობით შეშფოთებული ადიუტანტი, პოეტი და მემუარისტი დენის დავიდოვი მიიჭრა გენერალთან და მოახსენა:
– გენერალო, მტერი უკვე ცხვირწინაა!
– გააჩნია, ვის ცხვირწინ! თუ ჩემი, ჯერ კიდევ შორს ყოფილა, ხოლო თუ თქვენი, მაშინ უნდა ვიჩქაროთ, – მშვიდად მიუგო ბაგრატიონმა ცხვირპაჭუა დავიდოვს.