ცნობილი იტალიელი არქიტექტორი არისტოტელე ფიორავანტი 1474 წელს ივან III- მ მიიწვია მოსკოვში მოსკოვის კრემლის მიძინების ტაძრის ასაშენებლად. მშობლიურ იტალიაში ის ცნობილი გახდა იმით, რომ 1455 წელს მან ისტორიაში პირველად შეძლო სანტა მარია მაგგიორეს ეკლესიის 24 მეტრიანი სამრეკლო 13 მეტრით გადაეადგილებინა. თანაც სამვრეკლოს დაშლის გარეშე. მისი გადაწევა მოხდა, რათა ადგილი გაეთავისუფლებინათ ადმნისტრაციული ერთეულის ასაშენებლად.

მსგავსი რამ გაიმეორეს რუსეთში, მაგრამ უკვე მე -19 საუკუნის დასაწყისში. თავი გამოიჩინეს არა ქალაქელმა ოსტატებმა, არამედ პროვინციელმა - დიმიტრი პეტროვმა, ის რიაზანის მახლობლად ცხოვრობდა. 1812 წელს სამუშაოდ გაემგზავრა ტამბოვის გუბერნიის ქალაქ მორშანსკში.

ამ დროს იქ სურდათ აეშენებინათ ახალი ქვის ტაძარი ხის ეკლესიის ადგილზე. მაგრამ ძველი ეკლესიის დანგრევა არ უნდოდათ. დიმიტრი პეტროვმა უჩვეულო წინადადებით მიმართა ეკლესიის უხუცესს - ეკლესიის გაწევით მოცემული ადგილიდან.

კედლები რკინის საყრდენებით დაამაგრეს და თოკებით შეკრეს, რათა გადაადგილების დროს არ ჩამოშლილიყო. მორების დახმარებით, ტაძარი ოდნავ აწიეს და საძირკვლის ქვეშ ჩაუყარეს ხის ლილვები. შედეგად შენობა ფრთხილად გადაიტანეს 30 მეტრის მოშორებით მოცემული ადგილიდან. თვითმხილველების მტკიცებით, ამ დროს ეკლესიაში მსახურება მიმდინარეობდა და მრევლი მხოლოდ სუსტ რხევას გრძნობდა. როდესაც მათ დატოვეს ეკლესია გაკვირვებულებმა აღმოაჩინეს, რომ ის სულ სხვა ადგილზე იდგა. მდიდარმა მეცენატებმა დიმიტრი პეტროვი გულუხვად დააჯილდოვეს, მას 250 "რუბლი" გადაეცა. - იმ დროისათვის ეს უზარმაზარი თანხა იყო.

ამ პრაქტიკამ მეფის რუსეთში განსაკუთრებული განვითარება ვერ ჰპოვა. 1898 წელს Kalanchevka- ზე მდებარე ორსართულიანი სახლი გადაადგილეს, ის რკინიგზის მშენებლობას უშლიდა ხელს. ერთი წლის შემდეგ პატარა ქართულ ქუჩაზე რამდენიმე სახლის გადაადგილება მოხდა.

საბჭოთა პერიოდში სახლების ამგვარი გადაადგილება ჩვეულებრივი ამბავი გახდა. 1935 წელს მოსკოვის რეკონსტრუქციის დროს დედაქალაქში " ტრესტიც"(კაპიტალისტური მონოპოლიის ერთ-ერთი სახე, რომლის დროსაც გაერთიანებული საწარმოები კარგავენ წარმოებითსა და კომერციულ დამოუკიდებლობას და ემორჩილებიან ერთიან მმართველობას.საბჭოთა კავშირში სოციალისტური მრეწველობის ერთ-ერთი ფორმა, აერთიანებს გარკვეული დარგის საწარმოებს.) კი შეიქმნა შენობების გადასატანად. ათეულობით შენობამ შეცვალა მათი "რეგისტრაციის ადგილი". ოცდაათიან წლებში საბჭოთა მშენებლებმა შეძლეს L- ფორმის კორპუსის გადატანა ოსიპენკოს ქუჩის გასწვრივ. შენობა რამდენიმე წლის წინ აშენდა, მაგრამ მალე დაიგეგმა მეტროს ხიდის მშენებლობა. სამუშაოები კარგად იყო დაგეგმილი მოსახლეობის გამოსახლებაც კი არ გახდა საჭირო, ასეთი სახიფათო მანევრის შესრულების დროს.

საინტერესოა, რომ საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ მაღალი შენობების ამგვარი " მოგზაურობა" წარსულსში დარჩა. ბოლო ასეთი ექსპერიმენტი ჩატარდა მოსკოვის სამხატვრო თეატრის შენობაზე 1983 წელს.საჭირო იყო აუდიტორიის ფართობის გაზრდა. ე -19 საუკუნის ბოლოდან მოყოლებული, ეს პრაქტიკა წარმატებული იყო შეერთებულ შტატებშიც. ერთ-ერთი შენობა გადაიტანეს 84 კილომეტრზე - რეკორდი, რომელიც დღემდე არ დაუმხიათ.

რუსეთში ამგვარ მეთოდს აღარ მიმართავენ, თუმცა ბევრ სხვა ქვეყანაში, ეს საკმაოდ მომგებიანი ბიზნესია. არსებობს უამრავი კომპანია, რომელიც სოლიდური თანხის სანაცვლოდ სიამოვნებით გადაიტანს შენობას ერთი ადგილიდან მეორეზე.