x
image
intermedia.ge
Mediator image
"გაგიკვირდებათ და იმ ღამით გავთხოვდი, ფიქრობთ ალბათ, გიჟი ყოფილაო..."
image


უცნაურ ქორწინებაზე როცა ლაპარაკობენ, მეცინება ხოლმე. ისეთ ამბებს ჰყვებიან, ჩემს თავგადასავალთან ახლოსაც რომ ვერ მოვა.


მაშინ მეორე კურსის სტუდენტი ვიყავი. უნივერსიტეტიდან ექსკურსიაზე წავედით. შუადღისას გავშალეთ ტყის პირას პურმარილი და დავსხედით საქეიფოდ. ცოტა ხანში ტუალეტში მომინდა. ტელეფონი ჩემს მგობარს ჩავაბარე, - თუ ვინმე დარეკავს, უპასუხე-მეთქი და მე ცოტა მოშირებით, მდინარის ნაპირისკენ გავემრთე. ულამაზესი ყვავილები დავინახე ცოტა მოშორებით. საცალფეხო ხიდეზე გადავედი და ყვავილების კრეფას შევყევი. ისე შეუმჩნევლად დავცილდი იქაურობას, რომ კარგა დიდი თაიგული რომ შევკარი, მაშინღა მივიხედ-მოვიხედე და მივხვდი, რომ წარმოდგენა არ მქონდა, საიდან მოვხვდი აქ და როგორ უნდა დავბრუნებულიყავი უკან.


კარგა ხანს ვიბორიალე, მაგრამ ვერა და ვერ დავადექი სწორ გზას. მივხვდი, რომ ალბათ უკვე მეძებდნენ კიდეც და ძალიან ვნერვიულობდი. ვინანე, რომ ტელეფონი თან არ მქონდა, მაგრამ რა უნდა მექნა? პანიკაში არ ჩავვარდნილვარ, მხოლოდ იმას ვნერვიულობდი, რომ ხმას ვერ ვაწვდენდი მგობრებს. თურმე იმათ პატრულიც კი გამოუძახებიათ და უკვე იმდიც აღარ ჰქონდათ, რომ ცოცხალს მიპოვიდნენ. მე მოშორებით სოფელი შევნიშნე და გადავწყვიტე, იქით წავსულიყავი, რომ რაიმე კომუნიკაციის საშუალება მაინც მქონოდა და შეშფოთებული მეგობრები დამემშვიდებინა.



უკვე ბნელდებოდა და ფეხს ავუჩქარე. სოფელი თითქოს ახლოს ჩანდა, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ კარგა შორი მანძილი მქონია გასავლელი. სოფლამდე რომ მივაღწიე, უკვე ბნელოდა. ჩამოვიარე ჩამწკრივებულ სახლებთან და ვერ გადამეწყვიტა, რომელთან შევჩერებულიყავი. ერთ ეზოში შუა ხნის ქალი შევნიშნე და გაუბედავად დავუძახე. ქალი ჭიშკართან მოვიდა და კარგად დამაკვირდა. - ვისი ხარო? - მკითხა. ვუთხარი, ვინც ვიყავი და რაც მინდოდა. მაშინვე დაფაცურდა, ჭიშკარი გააღო და შინ შემიყვანა. ტელეფონი მომაწოდა, - დარეკეო. ჯერ სახლში დავრეკე და გადარეული მშობლები დავამშვიდე, კარგად ვარ და ხვალ წამოვალ ან თქვენ მომაკითხეთ-მეთქი. შემდეგ მეგობრებსაც გავაგებინე, რომ საღსალამათი ვიყავი და შეეძლოთ, მშვიდად ყოფილიყვნენ. შემომთავაზეს, - რომელ სოფელში ხარ გვითხარი, მოვალთ და წამოგიყვანთო, მაგრამ უარი ვუთხარი - ხვალ მშობლები ჩამომაკითხავენ-მეთქი. თანაც, თბილისამდე სულ 1-2 საათის სავალი იყო და მე თვითონაც შემძლო უკან დაბრუნება მეორე დილით. ეგ იყო, უფულოდ ვიყავი, მაგრამ რამეს მოვახერხებდი.


ერთი სიტყვით, ქალბატონ ქეთევანსაც ძალიან გაუხარდა, მასთან რომ მომიწევდა ღამის გათენება. - მაინც სულ მრტო ვარ, ხმის გამცემი მენატრება და თუ გინდა, სულაც ჩემთან დარჩიო, - შემომთავაზა. სახელდახელოდ სუფრაც გააწყო, მიმიპატიჟა და თვითონაც გვერდით მომიჯდა. 1-2 ჭიქა ღვინო ძალით დაამლევინა, თვითონაც დალია და მერე დაძალება აღარ დამჭირვებია. ასე შევყევით ლაპარაკს და გავიგე, რომ ჩემი მასპინძელი ქვრივი ყოფილა, ერთი ვაჟი ჰყოლია, რომელიც თბილისში ცხოვრობდა და ასე კარგად მოწყობილი სახლკარიც მისი დამსახურება ყოფილა.


შუაღამე იყო, მასპინძლის ჭიშკარს მანქანა რომ მოადგა...


განაგრძეთ კითხვა



5
3952
3-ს მოსწონს
ავტორი:intermedia.ge
intermedia.ge
Mediator image
3952
  
2020, 14 აპრილი, 1:43
კომენტარი ცარიელია ან წაშლილია

2020, 11 აპრილი, 19:44
მე იმის დარდმა მომკლა,ტუალეტში გასვლა რომ უნდოდა ამ გოგოს,ქნა თუ არა?
2020, 11 აპრილი, 17:58
კომენტარი ცარიელია ან წაშლილია

2020, 11 აპრილი, 14:59
გამარჯობათ ჩემო საყვარელო მეგობრებო! ის რაც დღეს ხდება მთელს მსოფლიოში აქედან გამომდინარე გუგლში დავიწყე ძებნა როგორ გამოვიმუშავო თანხა ინტერნეტით საქართველოში მყოფი ფინანსურად გაჭირვებული ადამიანების დასახმარებლად ჰოდა მეც მივაგენი ერთერთ საიტს www.intermedia.ge აქ განთავსებული სტატიით შესაძლებელია თანხის გამომუშავება თქვენ უბრალოდ უნდა დარეგისტრირდეთ უმარტივესია, შეხვიდეთ მოიწონოთ, დააკომენტაროთ და გააზიაროთ. 5 წუთში ჩვეულებრივად ხდებით სიკეთის მკეთებელი!
ჰუმანური ფასეულობების სია გრძელია, მაგრამ დღეს მინდა ერთ მეტად მნიშვნელოვან ასპექტზე გავამახვილო ყურადღება. ესაა სხვისი დახმარების სურვილი.
სხვისი დახმარების სურვილი მოდის სოლიდარობიდან. სოლიდარობა არის ერთ-ერთი ჰუმანური ფასეულობა,რომელიც ნიშნავს სუბიექტის მიერ ობიექტის სასარგებლოდ ჩადენილი უანგარო ქმედებების აქტს.
სხვებისთვის გაწეული დახმარება შენში იწვევს კმაყოფილების, კარგად ყოფნის და ბედნიერიების შეგრძნებას. როდესაც აცნობიერებ, რომ შენზე სუსტს,მიუსაფარს თუნდაც მცირედით გაუწოდე ხელი,ეს შიგნიდან გავსებს სიკეთით.
ჩვენი ყოველდღიური საზრუნავის, პირადი პრობლემების მიღმა, როცა დგახარ ვინმეს წინაშე და მის თვალებში მადლიერებას ხედავ, ისეთი შეგრძნებაა,რომ სხვას ვერაფერს შეადარებ. შეიძლება ითქვას, სხვისი დახმარების სურვილი ეს ის შეუდარებელი იმპულსია, რომელიც ჩაგადენინებს სრულიად ალოგიკურ საქციელს შიშველი ენთუზიაზმით, ემპათიით, სოლიდარობით და უპირობო სიყვარულით. ესაა ზოგადჰუმანური პასუხისმგებლობა გააკეთო რამ, რაც გევალება როგორც გონიერ არსებას. სიყვარულით ემიგრანტი თათია ჯიჯიეშვილი
2020, 11 აპრილი, 13:40
როგორ მიყვარს ასეთი ისტორიებიიიიი
0 1 5