ყველის ბაზრობა ალკამარში (ნიდერლანდები) 1365 წლიდან არსებობს და აპრილიდან – ოქტომბრამდე, ყოველ პარასკევს იმართება.

დილით ადრე, ყველი ადგილამდე, ნავებით მიაქვთ. ხოლო, ბაზრობის სტუმრებს ვაჭრობის დაწყებას ადგილობრივი საკათედრო ტაძრის ზარების რეკვით ამცნობენ.

ბაზრობაზე, დაახლოებით, 30 000 კგ. ანუ 2 200 თავი ყველი გამოაქვთ გასაყიდად და ვაჭრობის დაწყებამდე, როგორც ბაზრის ხელმძღვანელები, ისე მოვაჭრეები, ამოწმებენ, რამდენად კარგად აწყვია საქონელი.

ყველის ყიდვა შეიძლება როგორც თავებით, ისე დაფასოვებული და შერეული ასორტიმენტით. ნაკრები 4 ნაჭერი, სხვადასხვა სახეობის ყველით, რომელიც 1 კგ-ს იწონის – 10 ევრო ჯდება.

ბაზრობაზე ვაჭრობის დაწყებასთან ერთად, ისეთი ხმაური იწყება, რომელიც ნამდვილად არ არის დამახასიათებელი თანამედროვე ევროპის ცენტრისთვის. მაგრამ, ეს ხომ ძველი ტრადიციაა... ყიდვა-გაყიდვის სცენარი კი ასეთია: ფასის შემოთავაზება მყიდველისგან მოდის და ხელს უწვდის გამყიდველს, გამყიდველი საკუთარ ფასს ამბობს და ხელზე ხელს არტყამს და მისგან პასუხს ელოდება. შემდეგ მყიდველი ახალ ფასს ამბობს და ისევ უწვდის ხელს გამყიდველს... ეს პროცესი მანამდე გრძელდება, ვიდრე ისინი შეთანხმებას არ მიაღწევენ და ერთმანეთს ხელს არ ჩამოართმევენ.

ყველის ბაზრობაზე ეხსპერტებიც მუშაობენ, რომლებიც ყველიდან წვრილ, ძეხვისებურ ნიმუშს იღებენ და ცხიმიანობის შესამოწმებლად, ღუნავენ.

ექსპერტიზის ჩატარების შემდეგ, ყველის თავზე ასეთი ნახვრეტები ჩნდება. თუმცა, მიუხედავად ამისა, ეს ყველიც ისევე გაიყიდება, როგორც დანარჩენი მთელი თავები. რადგან, ყველზე ასეთი ნახვრეტი, უფრო ხარისხის გარანტიაა, ვიდრე დეფექტი.

ყველის შეძენის შემდეგ, საქმეში უკვე ყველის გადამტანები (kaasdragers), მტვირთავები (Zetters), გადამგდებები (ingooiers) და ამწონები (waagmeesters) ერთვებიან. და კიდევ, ყველის შეძენის შემდეგ, ფულს გამყიდველს ან ყველის პატრონს კი არა, ამწონს უხდიან, – ესეც ტრადიციაა.

ყველის ყველა მწარმოებელი, ქვეყანაში არსებული, ყველის 4 გილდიიდან, რომელიმეში აუცილებლად არის გაერთიანებული და თითოეულ გილდიას საკუთარი მომსახურე პერსონალი ჰყავს. მათი ერთმანეთისგან გარჩევა, ქუდით და სატვირთო დაფის ფერით შეიძლება.

როგორც აღვნიშნეთ, ყველის დიდი პარტიის გარდა, დაფასოებული ყველის ყიდვაც შეიძლება და გამყიდველები აქ უკვე გოგონები არიან, რომლებთანაც ყველის დაგემოვნება და შეძენა შეიძლება.

ყველის ბაზრობა მხოლოდ ყველის გამყიდველების და მყიდველებისთვის კი არა, ტურისტებისთვისაც საინტერესო უნდა იყოს. სწორედ მათთვის ეწყობა სხვადასხვა სახის კონკურსები და «ყველის პრინცესასაც» კი ირჩევენ. ამ კონკურსში, ეროვნულ სამოსში გამოწყობილი პატარა გოგონები მონაწილეობენ.

ბაზრობის დასრულების შემდეგ, მანქანები გაყიდული ყველით იტვირთება და ისინი ბაზრობის მიმდებარე მოედანს ერთმანეთის მიყოლებით ტოვებენ.

მორჩენილ ყველს კი აფასოებენ და ადგილობრივ მაღაზიებში აბარებენ, ან უკან მიაქვთ და უკვე მომავალი კვირის ბაზრობისთვის იწყებენ მზადებას.