როცა ამ ფოტოებს ვხედავ პირველი რაც მახსენდება არის გიორგი ლეონიძის ლექსი რომელიც ნინო ჭავჭავაძეს მიუძღვნა...

"თუ გადამქრალი შენ ხარ ვარსკვლავი

დღესაც მინათებს შენი მშვენება..

შენგან შევიტყვე რომ სილამაზეს

არ უწერია გადაშენება...""ყველა ქალი ხომ ლამაზი არის ლამაზი არის თავისებურად"

"დაკარგულია ის დღე როცა არ ვიცინით" ეს სიტყვები ჩარლი ჩაპლინს ეკუთვნის და შეუძლებელია არ დავეთანხმოთ....

არაფერი არ ალამაზებს ქალს ისე როგორც ღიმილი...

"ასე თუ წახვალ ჩვენს მომალავალს რაღა დარჩება შვილი დატოვე სილამაზის გადასარჩენად"

ასე ეტრფოდა შექსპირი სილამაზეს და თვლიდან რომ სწორედ ქალს შეეძლო გადაერჩინა სამყარო.."ქალი, თავს თუ არ გაწონებს,

მაცდურად თუ არ შეგხედავს,

ბედს არ შეაგდებს სასწორზე

შენი გულისთვის ერთხელაც..."

"შენ, ჩემი, შატილის ფერი გაქვს თვალები...ორივე მიყვარხართ, ცის გავლით ღმერთამდე"

ქალმა დამწყევლა ლამაზმა

მხურვალე ლალის ბაგეთი,

ღმერთმა ვერ მითხრას ათასმა

რა ჩავიდინე აგეთი...

მაგრამ, იმ წყევლამ როგორც თქვას

გული სიცოცხლით დანამა

თუ ვინმემ გული მომიკლავს

ისევე ამისთანამა...

გალაქტიონ ტაბიძე

"უხერხულია შენ გერქვას ცოლი, შენ უნდა ცისფერ ღრუბლებთან იწვე

აჰა, დამბაჩა და სველი თოვლი

მე შენს მეუღლეს დუელში ვიწვევ.."

იბადებოდი, და ჩემს ბედად გწერდა განგება...

იბადებოდი ჩემი ურჩი ჩემი თავნება....

ქალის სილამაზე ნეტავ რა ფერია?

ყველა ოცნებაზე მეტად სხვაფერია...

"ღამისფერი თვალები გაქვს მშვენიერო,

სიკვდილამდე მეყვარები აბა რაა.."

უბრალოდ მშვენიერება...

არ ვიცი ვინ არიან ზოგი მათგანი ქართველია უბრალოდ კიდევ ერთი დასტური რომ სილამაზეს არ აქვს საზღვრები...

პ.ს სიყვარულით ინტერ- გოგონა