დღეს რთულია დაიჯერო ის, რომ ადამინმა შეიძლება იცხოვროს 150 წელზე მეტ ხანს, მაგრამ 256 წელი?! “New York Time'' 1933 წელს გამოაქვეყნა სატატია, რომ გარდაიცვალა კაცი 256 წლის ასაკში. Li Ching-Yun დაიბადა 1677 წელს, ჩინეთის პროვინციაში და იქ გარდაიცვალა.სიცოცხლეშივე დაასაფლავა თავისი 23 ცოლი. მან გაანდო საიდუმლო სამხედრო ლიდერს, რომ მისი ხანგრძლივი სიცოცხლის მიზეზი შიძლება ყოფილიყო ის რომ, ყოველთვის იჯდა როგორ კუ, ეძინა როგორ ძაღლს, სეირნობდა მხიარული, როგორც მტრედი და მთვარი დამხმარე კი იყო მისი სიმშვიდე.საკვირველია მაგარამ, იკვებებოდა ძირითადად ბრინჯით და სვამდა ღვინოს.შეიძლება ზოგი რამე გაზვიადებული იყოს, მაგრამ ამას ჩვენ ვერასდროს გავიგებთ.
biblias tu waikitxavt visac ar gaqvt wakitxuli mixvdebit ro shesadzlebelia upro metic ecocxlat adre.axla kide rasac vcocxlobt mre eshemdegi taobebi amdensac ver icocxleben ise chans.1000 wlamde cocxlobda turme adamiani da mere da mere ukve iklebs.
ჩინეთში დღეს არ იციან წერა კითხვა და 1933 წელს მითუმეტეს.. აი 1833-ში ხომ საერთოდ, თუ ვივარაუდებთ რო 100წლისაა... თავიანთი იეროგლიფების შესწავლას ისინი მთელი ცხოვრება ანდომებენ...
დღეს რთულია დაიჯერო ის, რომ ადამინმა შეიძლება იცხოვროს 150 წელზე მეტ ხანს, მაგრამ 256 წელი?! “New York Time'' 1933 წელს გამოაქვეყნა სატატია, რომ გარდაიცვალა კაცი 256 წლის ასაკში. Li Ching-Yun დაიბადა 1677 წელს, ჩინეთის პროვინციაში და იქ გარდაიცვალა.სიცოცხლეშივე დაასაფლავა თავისი 23 ცოლი. მან გაანდო საიდუმლო სამხედრო ლიდერს, რომ მისი ხანგრძლივი სიცოცხლის მიზეზი შიძლება ყოფილიყო ის რომ, ყოველთვის იჯდა როგორ კუ, ეძინა როგორ ძაღლს, სეირნობდა მხიარული, როგორც მტრედი და მთვარი დამხმარე კი იყო მისი სიმშვიდე.საკვირველია მაგარამ, იკვებებოდა ძირითადად ბრინჯით და სვამდა ღვინოს.შეიძლება ზოგი რამე გაზვიადებული იყოს, მაგრამ ამას ჩვენ ვერასდროს გავიგებთ.
