პირველი პაემანი, გასეირნება, ღვინო რესტორანი და..მორჩა სტანდარტული კლიშე..არა და იდეაში ეს ამბავი ასე უნდა დამთავრდეს, პირველი კოცნა ხიდზე ვარსკვლავებით მოჭედილ ცაზე..მაგრამ არა, დღევადნელი მკაცრი რეალობა სულ სხვაა.

თანამედროვე სამყარო იმდენად უგრძნობი გახდა, რომ რომანტიკა და ურთიერთობა პირველ პაემანზე არა თუ დაიკარგა, არამედ სრულიად მოკვდა.

როდესაც ჭაბუკები და გოგონები 15-16 წლისები არიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათ გარშემო ხედავენ ადამიანებს, რომლებიც ერთმანეთს შორდებიან და ეყრებიან, მათი გრძნობები ჯერ კიდევ სათუთია და წმინდა, პირველი სიყვარული ხომ მთელი ცხოვრება თან გდევს და მას ვერაფერი წაშლის.

მაგრამ რაც შეეხება უფროს თაობას, სიტუაცია სულ სხვაა, რომანტიკა სადღაც ფსკერზეა დაშვებული, თქვენ მასთან ერთად განიხილავთ მხოლოდ ყოველდღიურ საყოფაცხოვრებო მოვლენებს, თქვენ ყოფილებს და მიზერულ ხელფასს, სამწუხაროდ მას ვერ გაექცევი და ამ თემას რომ არ შეეხო არარეალურია.

რაც უფრო ასაკი გემატება, მით უფრო ცდილობ უქმად არ დაკარგო დრო, ქალებს უფრო მარტივად აქვთ ეს საკითხი გადაწყვეტილი-მივიდა, მოუსმინა, ადგა და წავიდა, "რა ვქნა არ დამაინტერესა, ხდება"...და ასე "ხდება" დაუსრულებლად.მათ თავში ზის იდეალური მამაკაცის ფორმულა, რომელიც ალბათ მხოლოდ 1% იქნება დედამიწის ზურგზე.

ყველანი რომანტიკულ ზღაპრებზე გავიზარდეთ, გასაგებია, ის ზღაპარია... მაგრამ სად არის რომანტიზმის თუნდაც ნატამალი, ასე, რომ გვხიბლავდა ძველ რომანებში თუ წერილებში?დღეს ეს ყველაფერი უკვე ნაცრისფერ ტონებშია და მოსაწყენი.

მამაკაცები ელეგანტურად უნდა გამოიყურებოდნენ, უყიდონ ყვავილები ქალებს, მერე რა რომ უკვე 20 წლისები არ არიან, ხოლო ქალი ლამაზად ჩაცმული, მაღალ ქუსლებზე და მისგან სათნოება და სინაზე იგრძნობოდეს და არა ფეხზე ბოტასებით და პირში სიგარეტგაჩრილი ტვინი არ ხეხოს ბანკის ვალებზე, გადასახადებზე და გაფუჭებულ სარეცხის მანქანაზე.

მოკლედ არავითარი კაიფი არც კაცის მხრიდან და არც ქალის მხრიდან, შეხვდნენ, გაისეირნეს, დაჯდნენ რესტორანში, ჭამეს დალიეს და დაიშალნენ...