"ამ კეთილშობილი რასის საფუძველში შესამჩნევია მტაცებელი, დიდებული, სასიკვდილოდ მომხიბვლელი, ნადავლისა და გამარჯვების ძიებაში აღვირახსნილად მოხეტიალე თეთრკანიანი მხეცი; ეს ფარული საფუძველი დროდადრო განტვირთვას საჭიროებს და მას აქვს ჩავარდნები, მაგრამ მხეცი ისევ უნდა გამოვიდეს სანადიროდ, ისევ უნდა დაუბრუნდეს იმას, რაც არის. მისმა მტრებმა ვერ ისწავლეს მთავარი - არ ღირს მისი გაბრაზება, არ ღირს მისი გაღვიძება."

ნიცშე.

ტერმინმა "თეთრი მხეცი" ან "თეთრკანიანი მხეცი" მიიღო ფართო გავრცელება ფრიდრიხ ნიცშეს დამსახურებით. კონცეფცია "თეთრი მხეცი" მანამდე გამოიყენებოდა როგორც ლიტერატურული კლიშე, ცხოველთა მეფის - ლომის აღსანიშნავად და რომელიც ნიცშემ გადაიტანა კონკრეტული სახის ადამიანისა და მისი არსის აღმნიშვნელად. თეთრ რასასთან და ლომთან მიმართებაში ნიცშე ავლებს შემდეგ პარალელს: "ცხოველთა მეფე - ადამიანთა მეფეები". ამ იდეამ შემდგომში ბევრ იდეოლოგიურ მიმართულებას ჩაუყარა საფუძველი.