სასწაულის მომლოდინენი... ---

საქართველო, იუდა პოლიტიკოსების, ღრუტუნა მილიონერების, ანაფორას ამოფარებული მგლების და ქოცნაც ამომრჩეველის ასპარეზადაა ქცეული. სრული ვაქჰანალიაა და აქედან შემობრუნებას სასწაული ჭირდება.

სასწაულს კი მაშინ დაუშვებს უფალი, როცა ამ სასწაულის წყალობისთვის დღე და ღამე ირჯება ერი. მიმოვიხედოთ და გავახილოთ თვალი, განა რამე ეტყობა ჩვენ ყოფას იმისა, რომ ერს უნდა ღვთის წყალობა? ყველა მიწიერ-ზეციურ ლოგიკას აცდენილია უკვე ქართველობა და თავის მოტყუება-დამშვიდება ყოველწუთიერებადაა ქცეული: ---- “უფალი არ გაგვწირავს“ “უფალია ჩვენთან“... როდემდე უნდა ვიმუქთახოროთ და დავემალოთ სიმართლეს? როდემდე უნდა ვირწმუნოთ უფლის თანადგომა, რომელსაც ყოველდღე უარვყოფთ ჩვენი ცხოვრების წესით?
ასეთი გამოთქმაც გვაქვს ქართველებს, დღევანდელობას რომ გამოხატავს ზუსტად-- “რატო ღმერთი არ გაიცინებს“-ო. არადა ჩვენ უკვე ისე ვიქცევით, რომ ქვებიც კი ტირიან... ( შეაყარე კედელს ცერცვი) - წერს გურამ ქართველიშვილი