იცით თუ არა მითოლოოგის ერთ-ერთი ყველაზე დიდებული ისტორია, რომელიც სიყვარულის მარადიულობას აღწერს? ან კიდევ, მზესუმზირის სახელწოდების ისტორიული წარმომავლობა? - თუ არა, მოემზადეთ, დღევანდელი სტატია აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ!

აპოლონი - ძვ. ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, სინათლის და ხელოვნების ღმერთია. ერთ მშვენიერ საღამოს, დაღლილი აპოლონი განტვირთვისთვის 【პიტას】 სანაპიროზე დაეშვა.

ომიანობით გადაღლილ აპოლონს ეს გარემო ძალიან ამშვიდებდა. უცებ სინათლის ღმერთმა სასიამოვნო ხმას მოჰკრა ყური, ჩამოჯდა და ამ სიმღერით ტკბებოდა. დასრულების შემდეგ, მან გადაწყვიტა გაეცნო ამ ხმის ავტორი და მიიღო უჩინარი მდგომარეობა...

პიროვნება, რომელიც სანაპიროზე მღეროდა, იყო კლიტი - შეუდარებელი სილამაზის ქალი, რომელიც აპოლონს პირველი ნახვით შეუყვარდა. კლიტს თეთრი ტანსაცმელი და მარგალიტის ყელსაბამი უფრო ამშვენებდა.

ახალგაზრდა ქალბატონმა რა თქმა უნდა ვერ შეამჩნია უჩინარი აპოლონი. ის ახალ სიმღერას იწყებდა და თან სანაპიროდან მარგალიტებს აგროვებდა... აპოლონი კლიტს თვალს ვერ წყვეტდა... ღმერთს მოკვდავი შეუყვარდა. აპოლონმა გადაწყვიტა მასთან დაახლოება.

როდესაც აპოლონი ქალბატონის წინაშე წარდგა, შეშინებულმა ქალბატონმა უკან დაიხია. თუმცა აპოლონმა მოახერხა მისი დამშვიდება.

მიუახლოვდა ულამაზეს კლიტს და ხელებზე ეამბორა - "ნუ გეშინია, მე უბრალოდ მსურს გავიგო პრინცესას სახელი, რომელიც ღმერთებზეც ლამაზია".

ახალგაზრდა ქალბატონმა უპასუხა - "მე კლიტი მქვია, გარდა ამისა, მე არ ვარ პრინცესა და ვცხოვრობ უბრალო გლეხის ოჯახში, რომელსაც ავადმყოფი მამის მოვლის გარდა, სხვა საქმე არ აქვს".

აპოლონმა საუბარი განაგრძო - "ამ ჯადოსნური სილამაზის მატარებელი ქალბატონი ან დედოფალი უნდა გახდეს, ან კიდევ ქალღმერთი... ამიერიდან შენ იქნები ჩემი დედოფალი, ხოლო მე შენი მონა მორჩილი".

თუმცა კლიტს არ სურდა უამრავი მოსამსახურე, არც ძვირფასეულობა და ნაირ-ნაირი ტანსაცმელი.

ის მხოლოდ ავადმყოფი მამის გამოჯანმრთელებაზე ოცნებობდა. აპოლონი მზად იყო, კლიტის მამისთვის ჯანმრთელობა ებოძა, მაგრამ სანაცვლოდ კლიტს ცოლობა სთხოვა. ულამაზესი ქალბატონი ღმერთს დათანხმდა. აპოლონმა კლიტის მამა გამოაჯანმრთელა და საცოლე ოლიმპოსში წაიყვანა. წლების განმავლობაში კლიტი უბედნიერეს ქალად გრძნობდა თავს აპოლონის მკლავებში.

კლიტის ბედნიერება და სიყვარული იმდენად ძლიერი იყო, რომ მას გამორჩა ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ, რაც კი მას აბედნიერებდა - აპოლონის მისდამი სიყვარული ნელ-ნელა ქრებოდა...

აპოლონმა კარგად იცოდა, რომ ის კლიტთან მუდამ ვერ იარსებებდა, რადგან ის იყო უკვდავი ღმერთი, ხოლო მისი მეუღლე მოკვდავი ადამიანი. ამას დაემატა ის ფაქტიც, რომ აპოლონს კლიტი მოჰბეზრდა. ღმერთმა გოგონას გაახსენა მამა და მისი მონახულება შესთავაზა, ამ საქციელით აღტაცებული კლიტის სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა... ის დიდი ხნის უნახავ მამას შეხვდებოდა, თუმცა არაფერი იცოდა ღმერთის ზრახვების შესახებ. აპოლონს სურდა, კლიტი მამასთან დაეტოვებინა.

კლიტმა მთელი დღე მონატრებულ მამასთან გაატარა. საღამოს კი წავიდა იმ სანაპიროზე, სადაც პირველად შეხვდა აპოლონს. მას იმედი ჰქონდა, რომ აპოლონი მას ისევ წაიყვანდა თავისთან.

სამწუხაროდ, აპოლონი არც იმ დღეს და არც მას შემდეგ კლიტის წასაყვანად არ დაბრუნებულა. ახალგაზრდა მშვენება სანაპიროდან ფეხს არ იცვლიდა, მიუხედავად იმისა, მან კარგად იცოდა, რომ აპოლონი არასოდეს დაბრუნდებოდა, თუმცა სასწაულის იმედი მაინც ჰქონდა. კლიტს არც შიმშილობა და არც უძილობა აწუხებდა, ის მხოლოდ ზღვის წყალს სვამდა კვირების განმავლობაში... აპოლონი ისევ არ ჩანდა...

კლიტის მდგომარეობა შეამჩნია ზღვის ქალღმერთმა ♆თეტისმა♆ და მის გამხნევებას შეეცადა, თუმცა ამაოდ...

განადგურებულ მდგომარეობაში, სანაპიროზე დაცემულ კლიტის თეტისმა ურჩია, მამასთან დაბრუნებულიყო და ბედნიერად ეცხოვრაბედნიერად, რადგან აპოლონი არასოდეს დაბრუნდებოდა. თეტისის ამ სიტყვების შემდეგ, კლიტი ზუსტად 1 კვირის განმავლობაში შეუჩერებლად ტიროდა, მას აპოლონი უსაზღვროდ უყვარდა და ამავდროულად, უსაზღვროდ სძულდა...

ასე გადიოდა დღეები... კვირები და თვეები. კლიტი არ ჭამდა არაფერს, მხოლოდ ზღვის წყალს სვამდა. ერთ-ერთ კვირის ბოლოს მან თვალები დაუხუჭა – კლიტი გარდაიცვალა. ამის შემდეგ აპოლონი დაეშვა სანაპიროზე და გულგატეხილად გარდაცვლილ კლიტს მზესუმზირის ფორმა მისცა.

მზესუმზირის ყვავილი აპოლონისადმი სიყვარულს აგრძელებდა. ყოველი მზის ამოსვლისას ყვავილი მზეს უმზერდა, ხოლო, როდესაც ის აპოლონისგან სიყვარულს ვერ გრძნობდა, თავს კვლავ ხრიდა... ასე ხდება ყოველთვის... ამოდის მზე და კლიტი უიმედო სიყვარულით უმზერს აპოლონს, ხოლო როდესაც საღამო ჩამოწვება, თავს ხრის და ელის მომდევნო დღეს...

შენიშვნა: ეს ისტორია, რეალობას არ წარმოდგენს. სტატია დაწერილია, ბერძნულ მითოლოგიაზე დაყრდნობით. დიდი მადლობა ყურადღებისთვის!