სიყვარული - გრძნობა რომელიც ყველაზე ძვორფასი, თბილი და ბედნიერების მომნიჭებელია, ზოგჯერ გაურკვევლობაშიც გვაგდებს. ხშირად მიფიქრია ნუთი მართლა არსებობს სიყვარული თუ მას ადამიანები საკუთარი თავის სანუგეშოდ იგონებენ, თავი მარტოდ რომ არ იგრძნონ, გიყვარს 5, 10 წელი მაგრამ ალბათ შეჩვევა ცვლის სიყვარულის, ესეიგი სიყვარული მარადიული და უკვდავი არ ყოფილა კონკრეტული ადმაიანის მიმართ. უგულოდ ნუ ჩამთვლით, მე დგესაც მიყვარს და მეყვარება, მაგრამ ზოგჯერ ადამიანს თავისი მეორე მე ებრძვის, ურევს ფიქრებს და გრძნობებს. სათაური ჩემთვის სინამდვილეა, თუმცა 2 ივე პუნქტი გაერთიანებული .. სიყვარული რეალობაა, ჭეშმარიტებაა და ამავე დროს ადამიანის ფანტაზიის ნაყოფი.ფსიქოლოგიურად ხდება თუ სინამვილეა ზოგჯერ მეც მიკვირს, როცა გიყვარს უფრო მეტად ბედნიერი ხარ, გიხარია ცხოვრება, ბევრ სისულელეს აკეთებ და ეს ყვლეფაერი ნუთუ გაუცნობიერებლად ხდება?? არამგონიია უბრალოდ ადამიანები ვხუჭავთ თვალებს ამაზე და თავს უფლებას ვაძლევთ საკუთარი თავი მოვატყუოთ და ბედნიერება სულ რამდნეიმე წამით მაინც ვიგრძნოთ.
სიყვარული - გრძნობა რომელიც ყველაზე ძვორფასი, თბილი და ბედნიერების მომნიჭებელია, ზოგჯერ გაურკვევლობაშიც გვაგდებს. ხშირად მიფიქრია ნუთი მართლა არსებობს სიყვარული თუ მას ადამიანები საკუთარი თავის სანუგეშოდ იგონებენ, თავი მარტოდ რომ არ იგრძნონ, გიყვარს 5, 10 წელი მაგრამ ალბათ შეჩვევა ცვლის სიყვარულის, ესეიგი სიყვარული მარადიული და უკვდავი არ ყოფილა კონკრეტული ადმაიანის მიმართ. უგულოდ ნუ ჩამთვლით, მე დგესაც მიყვარს და მეყვარება, მაგრამ ზოგჯერ ადამიანს თავისი მეორე მე ებრძვის, ურევს ფიქრებს და გრძნობებს. სათაური ჩემთვის სინამდვილეა, თუმცა 2 ივე პუნქტი გაერთიანებული .. სიყვარული რეალობაა, ჭეშმარიტებაა და ამავე დროს ადამიანის ფანტაზიის ნაყოფი.ფსიქოლოგიურად ხდება თუ სინამვილეა ზოგჯერ მეც მიკვირს, როცა გიყვარს უფრო მეტად ბედნიერი ხარ, გიხარია ცხოვრება, ბევრ სისულელეს აკეთებ და ეს ყვლეფაერი ნუთუ გაუცნობიერებლად ხდება?? არამგონიია უბრალოდ ადამიანები ვხუჭავთ თვალებს ამაზე და თავს უფლებას ვაძლევთ საკუთარი თავი მოვატყუოთ და ბედნიერება სულ რამდნეიმე წამით მაინც ვიგრძნოთ.
