თეთრად გადაპენტილ ატმისფერ ტოტებს, ზამთრის მოლოდინში ცრემლით გავიხსენებ, სულს სიყვარულით კენტად დაობლებულს, გულში სამუდამოდ შენთვის ჩავისვენებ... ზაფხულს უშენობით, ლანდად დავიყენებ, მწვანედ აყვავებულ ფოთლებს გავიხსენებ, შენი სიყვარულით ყველას დავივიწყებ, შენ კი არასოდეს მე არ დაგივიწყებ... დრო რომ ჩაიქროლებს, წუთებს მოვიგონებ, შენთან გატარებულ წამებს გავიხსენებ, შემ...
რვა ოქტომბერი დღე იყო ლამაზი, რომ დაიბადა ვაჟკაცი, მისი პირველი თვალის გახელა, მისი ღიმილი, მისი თამაში, პირველი სიტყვა, დედის სიმღერა, ანგელოზივით ძილი, მისი ტირილი, მისი ტკივილი, მისი პირველი კბილი... მისი სურნელი და თმა ხუჭუჭი, თვალები თაფლისფერი, მისი სიტყვები: ''დედა კოკანა'', ''დედა ნანაო'', მშვიდი, მისი თითები ბოტოტა, ორი პატარა თათი, მისი ლოყები... |
|
