დაბრუნდი, მარიამ!
და ყველა ბილიკი,
ქუჩები, ქაშანი..
უშენოდ ბრუნდება..
და მთელავს ღამე,
და მტორავს დარდი,
ირგვლივ სრული ქაოსია,
აგონია, აპათია მეფობს..
ვერ ვიტან ამ დღეებს,
უშენოდ გადაღლილს,
დაბრუნდი, დაბრუნდი, მარიამ..
და მერე ოცნებით გავფრინდეთ,
ვიაროთ,
მოვშორდეთ შეშლილ დედამიწას,
ვიცეკვოთ წვიმაშ...
ყველაფერს ვიფიქრებდი ამ ცხოვრებაში და მე ცოლს თუ გავუშვებდი სადმე და ისიც ევროპაში, ამას ვერ წარმოვიდგენდი ვერასოდეს, მაგრამ სხვა გამოსავალს ახლა ვერ ვხედავ. შვილების გამო ესეც , აეწყვე იქ და მერე მეც ჩამოვალ, მარტო დიდხანს არ გაგაჩერებ უჩემოდ. რა თქმა უნდა, ძვირფასო, ისევ შვილების გამო, უნდა გავაკეთოთ ეს, ოღონდ, შენ პირობა უნდა მომცე, რომ სხვა ქალისაკენ არ გაიხედავ ჩემი შენს გვ...
|
|