კარტოფილი ბევრისთვის ოჯახური სიმყუდროვის, სიმსუყისა და სიმშვიდის ნიშანია. სწორედ კარტიფილი გახდა პირველი ბოსტნეული, რომელმაც უწონადობის გამოცდა ჩააბარა და კოსმოსურ ხომალდზე იქნა მოყვანილი.

ეს ყველასათვის საყვარელი ბოსტნეული პირველად დაახლოებით 14 ათასი წლის წინ აღმოაჩინეს სამხრეთ ამერიკელმა ინდიელებმა. მე-16 საუკუნეში კარტოფილის ბოლქვები პირველად მოხვდა ესპანეთში კონკისტადორებთან ერთად, რის შემდეგაც მთელი ევროპა დაიპყრო.

დღეს ბევრისთვის კარტოფილი „მეორე პურად“ იქცა და სამყაროში არსებობს მისგან მომზადებული ათასამდე განსხვავებული კერძი. სამწუხაროდ, მათ შორის არის...ჩიფსებიც.

საინტერესოა ვიცოდეთ:

კარტოფილის ჩიფსები მარილიანი სნეკის ერთგვარი სახეობაა, რომელსაც ძირითადი კერძების მიღებებს შორის მიირთმევენ. ფორმის მიხედვით განასხვავებენ კლასიკურ კარტოფილის ჩიფსებსა და ექსტრუდერებს. მათგან მხოლოდ პირველი მზადდება ნატურალური, ცოცხალი კარტოფილისგან.

რა განსხვავებაა კარტოფილის ჩიფსებსა და ექსტრუდერებს შორის?

კლასიკური კარტოფილის ჩიფსები - კეთდება კრტოფილის ბოლქვისგან, რომლებსაც ჭრიან ძალიან თხლად (სისქე 1, 0 – 1, 6 მმ, დიამეტრი 35 – 75 მმ; ტენიანობა – 2%, ცხიმი – 30%) და წვავენ ზეთში. 1 კგ. ამგვარი ჩიფსების მოსამზადებლად საჭიროა 3-4 კგ. კარტოფილი.


ექსტრუდერები - დამზადებულია სახამებლით, რომელსაც უმატებენ სიმინდის ან სოიოს (როგორც წესი, გენმოდიფიცირებული) ფქვილს, ათავსებენ ამ ინგრედიენეტებს სპეციალურ დანადგარში - ექსტრუდერში, სადაც იპრესება და ერთვარ ცომის ფორმას იღებს. მიღებული მასა იჭრება სასურველ ფორმაზე და იწვება ზეთში. ადამიანის ორგანიზმში სახამებელი გარდაიქმნება გლუკოზად. ზედმეტი გლუკოზა ილექება ღვიძლში და იწყება სიმსუქნისკენ მტკიცე ნაბიჯით სვლა... ამას გარდა, ცხადია, ამგვარი ფორმით მიღებულ ჩიფსებს კარტოფილის გემო არ ექნება, ამიტომ მშველელად ისევ და ისევ მავნე არომატიზატორები და გემოს გამაძლიერებლები გვევლინება.

თხელი და ხრაშუნა კარტოფილის ჩიფსები ბევრ ქვეყანაში ყველაზე პოპულარულ სახრამუნოდ ითვლება. საშუალოსტატისტიკური ამერიკელი ერთ წელიწადში საშუალოდ მოიხმარს 5-10 კგ. კარტოფილის ჩიფსს. სწორედ შეერთებული შტატები ითვლება ჩიფსების სამშობლოდ.


როგორი კარტოფილია საჭირო ჩიფსების დასამზადებლად?

ერთი შეხედვით შეიძლება უცნაური შეკითხვა იყოს - კარტოფილი ხომ კარტოფილია. მაგრამ არა! სინამდვილეში ჩიფსის კარტოფილისადმი მოთხოვნები რამდენიმე გვერდზეა გაწერილი. პირველ რიგში, ბოლქვი უნდა იყოს მრგვალი ფორმის. არ უნდა ჰქონდეს ღრმა ნაწიბურები, რაც აუცილებელია გათლისა და გასუფთავების პროცესის ოპტიმიზებისთვის.


ამას გარდა, საწარმოო კარტოფილს გააჩნია განსაკუთრებული ქიმიური შემადგენლობა - მასში, ჩვეულებრივთან შედარებით, შაქრის დაბალი შემცველობაა და მეტი მშრალი ნივთიერებაა, რის შედეგადაც, შეწვისას კარტოფილი ნაკლებ ცხიმს შთანთქავს.

ჩიფსებისთვის განკუთვნილი კარტოფილის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი მახასიათებლელია მექანიკური დაზიანების მიმართ მედეგობა. თითოეული „ტრავმა“, რომელსაც კარტოფილი გადამუშავებისა თუ ტრანსპორტირების დროს იღებს, მოგვიანებით აუცილებლად აისახება მზა ჩიფსებზე მუქ ლაქებად და დაუკარგავს
მიმზიდველობას.