იგავი ერთ-ერთი უძველესი ჟანრია. ის

აღმოცენდა აღმოსავლეთში, სადაც

გამოცანებით ლაპარაკი უყვარდათ.

იგავების ტექსტები ჯერ კიდევ უძველესი

ხალხების, შუმერების და ბაბილონელების,

წერილობით ძეგლებშია აღმოჩენილი.

ჩამოყალიბებული სახე იგავმა საბერძნეთში

მიიღო. მთელ მსოფლიოში ცნობილია

ძველი ბერძენი მეიგავის-ეზოპეს-იგავები.

იგავურ მეტყველებას, ანუ შეფარვით

თქმას, ზოგჯერ ეზოპეს ენასაც უწოდებენ.