ბიონიკური მოწყობილობები ცვლის ან აუნჯობესებს ნორმალური ადამიანის სხეულის ფუნქციებს. ომების, უბედური შემთხვევების შედეგად დასახიჩრებული ადამიანები ან დაბადებიდან ინვალიდები უხსოვარ დროიდან იყენებდნენ სხეულის ხელოვნურ ნაწილებს. 16 ს-მდე, თუ ვინმე კიდურს დაკარგავდა, ჭრილობის შეხორცების შემდეგ, მათ დაკარგული კიდურის ნაცვლად ხის ფერს ან კაუჭს აძლევდნენ. ფრანგმა ქირურგმა ამბუაზ პარემ შეცვალა ეს მდგომარეობა. მან შექმნა მექანიკური კიდურები, რითაც დასახიჩრებულ ჯარისკაცებს არა მარტო ცხოვრება შეუნარჩუნა, არამედ ისინი სრულფასოვან ცხოვრებას დაუბრუნა. მას შემდეგ პროთეზირების ანუ ხელოვნური კიდურის შექმნის ტექნოლოგია მნიშვნელოვნად განვითარდა. ბიოინჟინრებმა არა მარტო სრული ფუნქციონირების ბიონიკური კიდურები შექმნეს, არამედ ელექტრონული იმპლანტაციის მეშვეობით ადამიანის სმენისა და გულის ფუნქციონერებისა აღდგენაც შეძლეს.