შეგრძნება იმისა, რომ მეუღლის გარეშე არ ვარსებობ (სადაც არ უნდა ვიყო) და, ჩემს გარეშე არ არსებობს ის, მივყავარ უალტერნატივო დასკვნამდე-დღემდე გვიყვარს ერთმანეთი.
ჩვენ ერთნი ვართ!
მერე რა, რომ წყვიადს უწინდებურად ვეღარ ვანათებ, მის სიყვარულს ისევ ძველებურად გავყვირი. აქ-ღიმილის ღიმილაკი.
ორივე ერთად სამუდამოდ...
მინდა ისე მიყვარდეს წლების შემდეგ როგორც ეხლა...