ბორბალზე დამბული ადამიანი ნელა ტრიალდებოდა, სანამ მას რკინის უროთი უმტვრევდნენ ძვლებს.როდესაც ყველა ძვლებს დაუმსხვრევდნენ, ტოვებდნენ სასიკვდილოდ მზეზე, ადამიანი 3 დღე იტანჯებოდა, ამასობაში მათ ხორცს ჩიტები ჭამდნენ, ბოლოს კი ადამიანი გაუწყლოებით იღუპებოდა.

მკერდის საგლეჯი მაშა:გამოიყენებოდა ქალებისთვის, გაცხელებული მაშით ასო–ასო აგლეჯდნენ ქალს მკერდს, იყო მეორე ვარიანტიც, კედელზე დამაგრებულ კბილებზე აფიქსირებდნენ ქალის მკერდს და მერე თავად ადამიანს ქაჩავდნენ უკან, ასეთი წამება როგორც წესი სისხლისგან დაცლით და სიკვდილით მთავრდებოდა.

ადამიანის გახერხვა შუაზე:ადამიანს ჰკიდებდნენ თავით დაბლა, რომ სისხლი ტვინში წასულიყო და ადამიანი მაქსიმალურად დიდი ხანი დარჩენილიყო გონზე და ყველაფერი ეგრძნო.მართალია თავად პროცესი 3 საათამდე გრძელდებოდა, სამაგიეროდ ხერხი ხშირად იყო ნახევრად ბლაგვი–ტკივილის გასაძლიერებლად, ხოლო მსხვერპლს ხშირად ტოვებდნენ ნახევრად გახერხილს, რომ ნელ–ნელა დაღუპულიყო.

ამ ინსტრუმენტის მეშვეობით, ადამიანს ნელ–ნელა ემტვრეოდა თავის ქალა და ყბა, მოგვიანებით დაუმატეს თვალის ბუდეებიდან ამომგდებიც, როგორც წესი აგონიისებრი ტკივილი გრძელდებოდა საათობით, სანამ ადამიანი არ დაიღუპებოდა.

საწამებელი იარაღი, მისი მეშვეობით ნელ–ნელა აგლეჯდნენ ადამიანს ყველა კიდურს.ხშირად კბილებს აცხელებდნენ ტკივილის გასაძლიერებლად.

გასმა სარზე:ამ დროს ადამიანს სარზე დაჯდომას აიძულებდნენ, შემდეგ თავად სარს აწევდნენ, წვეტიანი სარი გზას ადამიანის შიგნეულობაში მიიკვლევდა და ასე აღმოჩნდებოდა ადამიანი სარზე წამოცმული, როგორც წესი სარის წვეტი მკერდის ძვლის ზემოდან, ყელთან გამოდიოდა და ნიკაპის ქვეშ მაგრდბოდა(რომ ადამიანი უფრო დაბლა არ დასრიალებულიყო)

ჩამოხრჩობა მიიღება ყელზე ყულფის მოდებით, რომელიც მოეჭირება სხეულის სიმძიმის ზემოქმედებით.როგორც წესი, ყულფს წარმოადგენს რგოლი, კვანძი, რომლის თავისუფალი ბოლო უძრავად მაგრდება.

ამ დროს ადამიანს კუბოსებრ მეტალის გალიაში ათავსებდნენ და მზის გულზე დებდნენ ან ხეზე კიდებდნენ, ადამიანს ნელ–ნელა ჭამდა გარეული ცხოველი ან ჩიტები.