გიორგი დანელიას ფილმის „არ დაიდარდო!“ გადაღების დროს სასაცილო ინციდენტი მოხდა, რა დროსაც რეჟისორებსა და ადგილობრივ მოსახლეობას შორის ურთიერთგაუგებრობა მოყვა.

როდესაც გადამღები ჯგუფი თბილისთან ახლოს, მთებში გადასაღებ მოედანზე მუშაობდა, მასობრივი სცენებისთვის გლეხები ახლომდებარე სოფლებიდან დაიქირავეს. აღსანიშნავია, რომ საბჭოთა პერიოდში საქართველოს სოფლის მოსახლეობას ფინანსურად არ უჭირდა და საკმაოდ გამართულად ცხოვრობდნენ.

ერთხელაც გადაღებები გაჭიანურდა - უკვე ცხრა საათი იყო გასული. შტატგარეშეებს სახლში წასვლის უფლება არ მისცეს. ფილმის მთავარმა რეჟისორმა გიორგი დანელიამ, იფიქრა, რომ შესაძლოა ზეგანაკვეთის ანაზღაურება მოითხოვონო და მეორე რეჟისორს, დავით კობახიძეს უხმო და ჰკითხა: - იცის ხალხმა, რომ გადაღებაში დღეში მხოლოდ სამ მანეთს ვიხდით? კიდევ ერთხელ შეახსენეთ, რომ მოგვიანებით სკანდალი არ ატყდეს...

მან მეგაფონით გამოაცხადა: - მასიურ სცენებში მონაწილეებო, გაითვალისწინეთ! თითოეულს სამი მანეთი! როგორც შევთანხმდით, თითოეულს სამი მანეთი!

გლეხებმა ერთმანეთს გადახედეს და მშვიდად განაცხადეს: - და არავინ არის წინააღმდეგი, სამია, სამი იყო.

შემდეგ კი მასიურ სცენებში მონაწილეებს ერთი უხუცესი გამოეყო და გაოცებულ დირექტორს უზარმაზარი ქუდით შეგროვილი ფული მიუტანა...

კომედიური ფილმი "არ დაიდარდო"(ან "არ იდარდო)"მოსფილმის" და "ქართული ფილმის" ერთობლივი ნამუშევარია, რომელიც რეჟისორმა გიორგი დანელიამ 1969 წელს გადაიღო.იგი ეფუძნება ფრანგი მწერლის, კლოდ ტილიეს რომანს „ჩემი ბიძია ბენჟამენი", თუმცა მისი თავისუფალი ინტერპრეტაციაა, გადმოტანილი XIX საუკუნის ბოლოს – XX საუკუნის დასაწყისის საქართველოში.