შუა საუკუნეებში წამების მრავალი საშინელი მეთოდი არსებობდა, რომლებიც ძირითადად დანაშაულის აღიარების, რელიგიური დოგმების დაცვის მიზნით ან პოლიტიკური მოწინააღმდეგეების დასასჯელად გამოიყენებოდა. აქ მოცემულია 10 ყველაზე გავრცელებული წამების სახეობა იმ პერიოდიდან:

1. რკინის ქალწული

ეს იყო ადამიანის ზომის მეტალის კუბო, შიგნით ერთმანეთისკენ მიმართული მწველი ლურსმებით. დამნაშავეს შიგნით ათავსებდნენ და კარების დახურვისას ლურსმები მას სხეულში ერჭობოდა.

2. ჯვარზე ჩამოცმა

ის გავრცელებული იყო როგორც სიკვდილით დასჯის, ისე წამების მეთოდი. დამნაშავეს ხელ-ფეხებიანად ჯვარზე აცვამდნენ, სადაც ის დღეების განმავლობაში ტანჯვით იღუპებოდა.

3. თარო

დამნაშავეს გაშლილ მდგომარეობაში ამაგრებდნენ სპეციალურ მოწყობილობაზე, შემდეგ კი ბერკეტების საშუალებით მის სხეულს ჭიმავდნენ, სანამ სახსრები არ გაიხეთქებოდა ან კუნთები არ გაწყდებოდა.

4. სამარხში ჩაკეტვა

ადამიანს ცოცხლად კეტავდნენ ვიწრო კელიაში ან კედელში, სადაც ის ნელ-ნელა კვდებოდა წყურვილის, შიმშილის ან ჰაერის ნაკლებობისგან.

5. “კვერცხის ქვაბი”

დამნაშავეს ადუღებულ წყალში ან ზეთში ჩაშვებით აწამებდნენ. ეს მეთოდი განსაკუთრებით გავრცელებული იყო მოღალატეების დასასჯელად.

6. სამკლაურის გამოყენება

მეტალის ინსტრუმენტი, რომელიც თითებს ან სხეულის სხვა ნაწილებს აწვებოდა, სანამ ძვლები არ დაიმსხვრეოდა.

7. წამალი "მტკივნეული სიკვდილი"

მეტალის ან ხის ინსტრუმენტი, რომელიც პირის უკანა ღრუს ან საშოში ჩასმის შემდეგ "იხსნებოდა" და შინაგან ორგანოებს აზიანებდა.

8. ცხვირის, ყურების და ენის ამოჭრა

განსაკუთრებით პოპულარული იყო მცირე დანაშაულებისთვის, როგორიცაა ცილისწამება. დამნაშავეს ხშირად აჭრიდნენ ორგანოებს, რათა სამუდამოდ დაემცირებინათ მისი სოციალური სტატუსი.

9. ესპანური ვირი

დამნაშავეს ხის მკვეთრ კიდეზე სვამდნენ, ხოლო ფეხებზე წონას კიდებდნენ, რათა მისი სხეული ორად გაპობილიყო.

10. იუდას აკვანი

დამნაშავეს პირამიდის ფორმის მკვეთრ მეტალის ან ხის ობიექტზე ათავსებდნენ, რომელიც ნელ-ნელა შინაგან ორგანოებში იძირებოდა.

ეს მეთოდები ხშირად გამოიყენებოდა რელიგიური ინკვიზიციის მიერ ან დამნაშავეებზე შურისძიების მიზნით. ზოგიერთი მათგანი განსაკუთრებით სასტიკი იყო და მიზნად ისახავდა არა მხოლოდ ფიზიკურ ტანჯვას, არამედ ფსიქოლოგიურ ტერორსაც.

დღეს წამება აღიარებულია კაცობრიობის წინაშე ჩადენილ დანაშაულად. წამებაზე არ მოქმედებს ხანდაზმულობის ვადა. წამების ჩამდენი პირი ადგილობრივმა ან საერთაშორისო სასამართლომ (ჰააგის ტრიბუნალი) შეიძლება გაასამართლოს დანაშაულის ჩადენიდან 40, 50 ან 70 წლის შემდეგაც კი.