სამყარო უთვალავი საშიში და საბედისწერო გამოწვევით არის სავსე, რომელთა დიდი ნაწილი უკვე მოხდა წარსულში.

ერთ ასეთ გამოწვევას ადგილი ჰქონდა ადამიანთა მოდგმის არსებობის გარიჟრაჟზე; დაახლოებით 900, 000 წლის წინ, ჩვენი წინაპრები სრულიად დრამატული დემოგრაფიული კატაკლიზმის წინაშე აღმოჩნდნენ, რამაც მათი რიცხვი დაახლოებით 98, 7%-ით შეამცირა.

გენეტიკური კვლევები მოწმობს, რომ მხოლოდ კაცობრიობის 1, 3 % ანუ 1280 ადამიანი გადარჩა და მოსახლეობა ამგვარი მცირე რაოდენობის დარჩა თითქმის მთელი მომდევნო 117 ათასი წლის განმავლობაში.

რამ განაპირობა კაცობრიობის ასეთი კატასტროფული კლება, ბოლომდე ჯერ გარკვეული არ არის. ითვლება, რომ ადამიანთა მოდგმის უდიდესი ნაწილის ამოწყდომა გამოიწვია მძიმე კლიმატურმა ცვლილებებმა, მათ შორის გლობალურმა აციებამ და ფართოდ გავრცელებულმა გვალვებმა, რამაც შეამცირა კვების წყაროები და სერიოზულად იმოქმედა გადარჩენის მაჩვენებლებზე.

გენეტიკური მრავალფეროვნება ადამიანთა პოპულაციაში იმ დროს სასტიკად შეზღუდული იყო, რამაც შესაძლოა ხელი შეუწყო ადამიანთა ახალი სახეობების საბოლოოდ გაჩენას, როგორიცაა მაგ. ჰომო ჰაიდელბერგენსისი.

ეს შეფერხება აღნიშნავს მნიშვნელოვან მომენტს ადამიანის ევოლუციაში, რაც ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ შეიძლება გავლენა მოახდინოს გარემო ზეწოლამ გენეტიკურ მრავალფეროვნებაზე და სახეობების განვითარების ტრაექტორიაზე. ამ მოვლენის გაგება გვაძლევს გადამწყვეტ ინფორმაციას ადამიანთა წინაპრების გამძლეობის შესახებ და ასევე იმის თაობაზეც, თუ როგორ შეეგუვნენ ისინი ექსტრემალურ გარემო ცვლილებებს, რამაც თითქმის გაანადგურა ისინი.

ამრიგად, დღეს მცხოვრები ყველა ადამიანი 900 ათასი წლის წინ გადარჩენილი 1280 ინდივიდის პირდაპირი შთამომავლები ვართ, ხოლო იმასაც თუ გავითვალისწინებთ, რომ ეს რამდენიმე ასეული ადამიანი ათეულ ათასობით წლის მანძილზე ფაქტობრივად ერთ მცირე ჯგუფად ცხოვრობდა, გამოდის, რომ ყველა ერთმანეთის პირდაპირი ნათესავები ვართ.