- იცი, რომ მიყვარხარ?

- არა!

- იცი, რომ მენატრები?

- არა!

- იცი, რომ გეძებ?

- არა!

- იცი, რომ გამუდმებით შენზე ვფიქრობ?

- არა!

- იცი, რას ვგრძნობ შენი მწველი მზერის სიახლოვეს? იცი, როგორ როგორ ვეტრფი მაყვალივით შავ თვალებს?

- არა! არა!

- იცი, რომ ძალიან მინდა ვემთხვიო შენს საოცარ ხელის მტევნებს?

- არა!

- იცი, რომ მინდა დაგიკოცნო თითები, გულზე დავიდო შენი ხელის მტევანი და გაგრძნობინო ჩემი სხეულის სულიერი ღაღადი?

- არა!

- იცი, სულ მინდა გიყურო თვალებში და დავტკბე შენი მზერით?

- არა!

- იცი, შენს დანახვაზე ჩემი გულის სისხლძარღვების წყვეტა, რომ მესმის?

- არა!

- იცი, მტვრიან ქუჩებში სიხარულით ათრთოლებული, რომ დავეძებ შენ ლამაზ თვალებს?

- არა!

- იცი, რომ სიცოცხლესაც დავთმობ შენს ოთახში ცალი თვალით შესაჭყეტად?

- არა!

- იცი, რომ მშურს ყველასი, ვინც შენი სიახლოვით გამოწვეული ნეტარებით ტკბება?

- არა!

- იცი, რომ მინდა მოგეხვიო, გულში ჩაგიკრა და სულიერი სიმხურვალით გამოგწურო სიცარიელით გამოწვეული სიცივე?

- არა!

- იცი, რომ მინდა გიხსნა მარტოობის ჟანგიან ბორკილებისგან?

- არა!

- იცი, რომ მინდა გიყვარდე?

- არა!

- იცი, რომ მინდა გენატრებოდე?

- არა!

- იცი, რომ მინდა დაგესიზმრო?

- არა!

- იცი, რომ მინდა სიზმარს აყოლილმა გიჟივით გამოიღვიძო და მომიხმო შენთან?

- არა!

- იცი, რომ დედაშენი მიყვარს სიგიჟემდე, თუმცა არ ვიცნობ!

- არა!

- იცი, რომ ძალიან, ძალიან კარგად გიცნობ, შენ კი ჩემზე არაფერი იცი, გარდა ჩემი სახელისა?

- არა!

- იცი რომ სიგიჟემდე მიყვარხარ?

- კი!

-''სანამ თითებს შეუძლია წერა, სანამ ჩემს გულს შეუძლია ძგერა არასოდეს დაგივიწყებ გჯერა?

- კი!

ესეც შენ გეძღვნება ''სალო გოგოლაძე''