გარკვეულ ვითარებაში შეყვარება შეიძლება გადაიზარდოს ობიექტის სურვილის აკვიატებაში, განაცხადა ფსიქოთერაპევტმა ენი ციმერმანმა. მან დაასახელა მიზეზები, რის გამოც ეს ხდება გამოცემა HuffPost-თან.

ციმერმანის თქმით, ზოგიერთი ადამიანისთვის შეყვარება შეიძლება გადაიზარდოს ლიმერენციად - გადაჭარბებულად გაცნობიერებული ემოციური მიჯაჭვულობა სხვა ადამიანზე, რომელიც არ ექვემდებარება კონტროლს.

ფსიქოთერაპევტმა ხაზგასმით აღნიშნა: ამ მდგომარეობას არაფერი აქვს საერთო სიყვარულთან - ეს მხოლოდ „უფრო ღრმა ფსიქოლოგიური მელანქოლიის ან სულიერი აშლილობის სიმპტომია“.

ექსპერტის აზრით, ლიმერენციულ მდგომარეობაში მყოფი ადამიანი ყველა თავის დაუკმაყოფილებელ მოთხოვნილებას და არჩევანის სურვილს ასახავს პოტენციურ პარტნიორზე და ძალიან ეშინია, რომ უარყოფილი იყოს.

ეს გრძნობები თანდათან უპირატესია ყველა სხვა ემოციაზე. მან აღნიშნა, რომ ვინც რომანტიკულ აკვიატებას განიცდის, შესაძლოა რაღაც მომენტში "სიყვარულის სახელით" თავი მთლიანად დაკარგოს.

ციმერმანმა განმარტა, რომ ლიმერენცია ყოველთვის ასოცირდება ტრავმასთან. ეს შეიძლება გამოწვეული იყოს პოსტტრავმული სტრესული აშლილობით, ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობის დიაგნოზით, ანუ მშობლებს ბავშვობაში არ უყვარდათ ის ან საერთოდ უარყოფილი იყო.

ფსიქოთერაპევტმა აღნიშნა, რომ აკვიატებულ სიყვარულისგან თავის დაღწევა ადვილი არ არის. პირველ რიგში, ადამიანმა უნდა გააცნობიეროს, რომ სიყვარულზე რაღაც უფრო მეტს განიცდის:

”როდესაც ჩვენ ვაცნობიერებთ, რა ხდება ჩვენში, შეგვიძლია გამომწვევი ფაქტორი გავიგოთ და უფრო ეფექტურად გავუმკლავდეთ მას”, - თქვა მან.

ამის შემდეგ მოგიწევთ საკუთარ თავზე მუშაობა რათა თავი დააღწიოთ რწმენას, რომ მხოლოდ ურთიერთობაში შეიძლება იყოთ ბედნიერი.

ექსპერტმა ურჩია ამის გაკეთება კვალიფიციური სპეციალისტის დახმარებით, მაგალითად ფსიქოლოგი.

ლიმერენცია -ტერმინი, როგორც ფსიქიკური აკვიატების ფენომენი, რომელიც სიყვარულისთვისაა დამახასიათებელი, , პროფესორმა და ფსიქოლოგმა დოროთი ტენოვმა 1979 წელს გამოავლინა და დაამკვიდრა.