ადამიანები, რომელთა სახელი და ქმედებები ყველამ იცის, აი მათ სისუფთავის “სიყვარულზე" კი არა:

1. ლუდვიგ ვან ბეთჰოვენი

კომპოზიტორი არასოდეს იღებდა აბაზანას და ირგვლივ მყოფთა აღშფოთებული შეძახილების საპასუხოდ, რომლებიც ცხვირს თითებით იჭერდნენ, ამბობდა, რომ ეშინოდა მოწამვლის - ტადადამის ტყვიით, რისგანაც მილები მზადდებოდა. ასევე ამატებდა: ”დიახ, მე არ მაქვს პარანოია!” როცა ბეთჰოვენს ეძინა, მეგობრები შედიოდნენ მის სახლში და ფარულად რეცხავდნენ მის ტანსაცმელს.

2. მაო ძედუნი

მაოიზმის გამომგონებელი არასოდეს იბანა და არ იხეხავდა კბილებს, ეს განმარტა იმით, რომ ვეფხვები არასდროს ბანაობენ და არც იხეხვენ კბილებს. სპეციალურად უფლებამოსილმა ადამიანებმა უკვე მოხუცებულ მაოს თბილი, ნესტიანი პირსახოცებით ასუფთავებდნენ.

3. ჩარლზ ჰოვარდი, ნორფოლკის მე-11 ჰერცოგი

არისტოკრატი, როგორც შეეძლო, სიბარიტი იყო: ჰერცოგი ერთ დაჯდომაზე რამდენიმე სტეიკს ჭამდა და არასოდეს შეურაცხყოფდა სხეულს საპნითა და წყლით. ცნობილია, რომ მსახურები მას ღვინით დათრობის შემდეგ ასუფთავებდნენ ხოლმე.

4. ჰენრი IV, საფრანგეთის მეფე

"კეთილი" მეფე ცნობილი გახდა თავისი სიტყვით "მინდა, ჩემს თითოეულ ქვეშევრდომს კვირაობით სუფრაზე ქოთანში ქათამი ჰქონდეს". მან, ალბათ, ასევე თქვა: "არ მინდა დავიბანო და არც ვაპირებ, შეწყვიტეთ ჩემი დევნა!" - მაგრამ ისტორია ამაზე დუმს. სასამართლოს ლეგენდის თანახმად, როდესაც სამეფო პატარძალი მარი დე მედიჩი პირველად შეხვდა თავის საქმროს პირისპირ, მან გონება დაკარგა მისი ნათელი ქარიზმისგან. ანუ სუნისგან.

5. კარლ მარქსი

სიწმინდე არის რელიკვია, გადაწყვიტა მარქსიზმის ფუძემდებელმა და მიიღო მტკიცე გადაწყვეტილება, არ გამხდარიყო ბურჟუაზიული ინფექციის მსხვერპლი. სამაგიეროდ ის გახდა მრავალი კანის დაავადების მსხვერპლი. მაგრამ, როგორც ჩანს, ამად ღირდა - ეკონომისტს თავისი წყლის ზიზღი არ დაუძლევია.

6. ფრედერიკ II დიდი, პრუსიის მეფე

მოგეხსენებათ, გენიოსებისთვის და გიჟებისთვის ბევრი რამ შეიძლება - საბედნიეროდ, ის ორივე იყო. პრუსიის ტერიტორიის გაორმაგების შემდეგ, ფრედერიკი, გადავიდა თავის საყვარელ სან-სუსის სასახლეში, თანაც თავისი ძაღლებით გრეიჰაუნდებთან ერთად, მათ კი უფლება ჰქონდათ მოესქქმებინათ ყველგან სასახლეში, სადაც კი მოისურვებდნენ. მსახურებს კი ეკრძალებოდათ მათი გაწმენდა და აღება. განსაკუთრებით პედანტი მკვლევარები ამტკიცებენ, რომ სასახლის ზოგიერთ დარბაზში ძაღლების ფეკალიები 20 სმ სიმაღლეს აღწევდა. ფრედერიკსაც არ უყვარდა დიდად ჰიგიენა. როდესაც ის გარდაიცვალა და მსახურებმა დაიწყეს მისი ტანსაცმლის გამოცვლა, აღმოაჩინეს, რომ მეფის პერანგის ზურგი ოფლისაგან დამპალი იყო.

7. ჰოვარდ ჰიუზი

ექსცენტრიულ მილიარდერს და ავიაციის პიონერს ორმაგი სტანდარტი ჰქონდა ჰიგიენის საკითხებში, განსაკუთრებით სიცოცხლის ბოლო წლებში. ერთის მხრივ, ჰიუზი მოითხოვდა, რომ მისთვის მიწოდებული ყველა ნივთი რამდენიმე ფენის ხელსახოცში შეფუთულიყო და მის მსახურებს რეგულარულად უნდა ებანავათ. სამაგიეროდ, თვითონ მხოლოდ ხელებს იბანდა და თვეების განმავლობაში არ იჭრიდა ფრჩხილებსა და თმას.