ფოლკლორი ვინ არის ეთერ თათარაიძე და რას ეხება მისი შემოქმედება? 2023, 16 მარტი, 22:46 ეთერ თათარაიძე — ქართველი პოეტი, ფოლკლორისტი. დაიბადა ახმეტის მუნიციპალიტეტის სოფელ ზემო ალვანში. 67 წლის. ის არის 5 პოეტური კრებულის ავტორი. ლიტერატურული პრემია „საბას” ლაურეატი.
ქვემოთ წაიკითხავთ მის "თუშური ხმით ნატირლების" ციკლის ლექსებს.
* * *
ფთათ ფლაშუნით, ოხვრაყრით
სვავ თვალით სჭამდ აულებს,
ვერაით ლიბო ნაძრავთ,
ვერ შენარევთ ნაუღელს,
ნადავლ ვერ მო ელთებულ
ოხვრას ყრანტალს გაურევს,
სანამ ზუგრა გულს ხკემსავ,
ბზარს რა გუჩენს ცხაურებს,
ფე ქარიან ლეკ ბიჭებს
საშეჯიბროს რა ულევს,
სანამ ზუგრა იქ ნათობს,
ბნელს რა მუყვანს აულებს...
* * *
ჩვენ ეზოსაც უარ-ჩუარ
მიქელ გაბრიელის სიამ.
ზოგ სახლითა ბერ გარეკად
ზოგთ ჯეილებს დუბნელ მზიან,
ზოგს პატარძალ გაწირვიად
ზოგს პატარა შვილ პირზიან.
ზოგს თეოზე არგუნ სიკვდილ,
შინ მაყვანი შავნაბდიან.
ზოგის ალაზანს ჰკიდ ცოდვაი-დ’
თავქვ ჩამაჩინ შავ ამბიან.
ზოგს მტერ გულაღ ხევში გადაგდვ,
შინ მაყვანი თვალნამიან.
ზოგს სულ მოსტაც საუბრის დროს,
გზა მისც სულეთს ბაღნარიან.
ზოგს საწამლავ მიაწვადად
შარა გუშალ შავ ნარიან.
ზოგს არ არგუნ ძეძირ მზეზე,
სახლკარ გუწირ შამბნარიან.
ჩვენ უბანსაც უარ-ჩუარ
მიქელ გაბრიელის სიამ.
* * *
დედა, ალბათ, ასწავლიდ
ბალახ-ბულახში ბაწართ
ათასფერად ღებვას,
რვალის ცვეთილ დიდ ჩხუტში
ყველა ადათის დაცვით
შეგდებულ ზის დღვებას,
წყაროთა შინამდ დუმჯდარ
ყმედ აღმართზე განაჭიმ
წელთუნგით წყლის ღებას,
დილით წუხრამდ ყანის მკას,
ამინდისად შურებას,
შიმშილ-დაღლის ძლებას,
შინ მოსვლით საქონ მბასად
ზე-წველისად მიხედვას,
არვიზდ რაის კლებას,
როდის- როდის კერასთან
თავის თავიზდ მოცლასად
ნატვრიზდ ელის ხლებას,
დედა, ალბათ, ასწავლიდ
ლეკურა უნჩათ ქსოვას,
ფერთ ხამება- ნქრებას,
ცისიდ მიწის ხასიეთს,
ლოცვის არ დავიწყებას,
მასკვლავთ კრებიზდ სწრებას,
მემრ მორჩილად ცოლობას,
არაფერზე გმინყრასად
თავის წილთ სუ კლებას,
უფროს – უმცროსობასად
ადათ – წესიზდ სიმთხილეს
სავიწყოსიც წყებას,
ურჩევს ბევრ შვილის ყოლას,
ცხვა არაით სიხარბეს,
ალახსთან ლაღ ხლებას,
ზუგრა, ალბათ, მორჩილად
თავხრით პირობას აძლევს
დასტურმლოდნე დედას.
* * *
შვილასავით მენატრებ
ლეკეთის აულებში
ნამწყვდევ თეთრ ვარდ, უფალო.
ქათქათა კან, ლურჯ თვალებ,
თხელა თითებ, დაღვრილ თმა,
მორჩილ, ალღო უქარო .
ცხვათ ნაცვეთა- ნაცვამა
წითელ კაბა ფარფარით
უფორმოი-დ უქამრო .
შინა ცას მინაკერებ,
უფრო ბუნაგს მინამგვან,
უეტლოი-დ უკარო ...
ზუგრაზე ვამბობ, თენგიზ...
ფიქრზე ერთგულ არაფერს
ფიქრზე ერთგულ არაფერს,
არ გაუჩენავ უფალს
ფიქრით ცა-მყარს შემიფრენ,
იმედს მიხვევ მფუთავს.
ფიქრით სამზეოს გავლევ,
ვისთანაც გულს უხარს,
ვისთანაც გინდ ჭერს იფარ,
გიჟიკჟიკებ ბუხარს.
ვისთანაც გინდ ლამაზად-
სოფელს გავლევ უქარს,
ფიქრზე ერთგულ არაფერ,
არ გაუჩენავ უფალს...
ბალღების შმაკა-შმიკ დგას
ბალღების შმაკა-შმიკ დგას
ჩამჩუმ ჩამდგრ ოთახში,
ლურჯ თვალთ ძილ აქვ შეპარულ
იას თიხის ქოთანში,
ღურბლებ იღვენთებიან
ცის საცრემლო კოკაში.
* * *
ვინაც ინატრ, დაგეკარგ,
ვინც არ გინდოდ მოგესი,
მზე ინატრე-დ’ გაგიავდრდ
ღრუბლის მანდილ მოგეხვი,
ერთ დროს ლაღსად უდარდელს
წუხილ გეძმო-დ’ მოგეჩვი.
დამთავრდებ სამზეოი
სუაც ვეღარ შევხვდებით.
საიქიოს მომიხვიდ,
ცხვათ კარ ნუსი შევხვდებით.
ხო იც, იქაც რო ავცდნეთ
ორნივ ჭკვითებ შევცდებით.
***
ნიჩაფ ხყუდავ ღრმა თოვლში,
ბოსლით ხუმფელ გამოდის,
თბილა თოვლის ძირითაჲ
წვეთებ მღერით ჩამოდის.
წყალნაწინწლებ ბანითაჲ
ათას სურათ გამოდის,
კუნძურა დევს ბოხარში,
სქელ ბოლ ხვნეშით ამოდის...
გვერდზე თავგადაგდებულ
ლელას მღერა გამოდის.
ხან ბეწვის ხიდს გამკიდებ..
ხან ბეწვის ხიდს გამკიდებ,
ხან გზა-ბაწრებს ამახვევ,
თავს ხან მქრქალ სხივთ მაფევად,
ხან ჭექვ-ელვ-დელგმთ დამახვევ.
მაჩქანჩქალებ, მაცხროებ,
უცბად ფითრ კვართს გამახვევ,
შენ ზნე-ხასიეთს ნატარს
ბოლოს მიწას ჩამახვევ.
ეთერ თათარაიძე
 158 1-ს მოსწონს
|
  |
Intermedia.ge © 2011-2024 წელი
საავტორო უფლებები დაცულია
 |
