ალცჰეიმერი 21-ე საუკუნის გამოწვევად რჩება. გასულ საუკუნეებში ეს დაავადება ნაკლებად იყო გავრცელებული. ნახევარ მილიონზე მეტი სამედიცინო ჩანაწერის ანალიზმა აჩვენა, რომ არსებობს კავშირი ვირუსებით ინფექციასა და ალცჰეიმერის დაავადების გაჩენას შორის.



მძიმე ვირუსული ინფექციები, როგორიცაა ენცეფალიტი და პნევმონია, ზრდის ნეიროდეგენერაციული დაავადებების რისკს, როგორიცაა პარკინსონი და ალცჰეიმერი.
ვირუსები, რომლებიც იწვევენ ალცჰეიმერის დაავადებას
დაახლოებით 450 000 ადამიანის კვლევაში მკვლევრებმა აღმოაჩინეს 22000 კავშირი ვირუსულ ინფექციებსა და ნეიროდეგენერაციულ პროცესებს შორის.
ადამიანები, რომლებსაც მკურნალობდნენ ვირუსული ენცეფალიტზე, 31-ჯერ უფრო ხშირად აღენიშნებოდათ ალცჰეიმერის დაავადების განვითარების ალბათობა. (ვირუსული ენცეფალიტის ყოველი 406 შემთხვევიდან 24-ს განუვითარდა ალცჰეიმერის დაავადება ანუ დაახლოებით 6 პროცენტს).




ისინი, ვინც ჰოსპიტალიზებული იყო პნევმონიით გრიპის დაინფიცირების შემდეგ, უფრო მგრძნობიარენი იყვნენ ალცჰეიმერის დაავადების, დემენციის, პარკინსონის დაავადებისა და ამიოტროფიული გვერდითი სკლეროზის (ALS) მიმართ.
ნაწლავური ინფექციები და მენინგიტი (ორივე ხშირად გამოწვეულია ვირუსით), ისევე როგორც ვარიცელა ზოსტერის ვირუსი, ასევე მონაწილეობს რამდენიმე ნეიროდეგენერაციულ დაავადებაში. ზოგიერთ შემთხვევაში, ვირუსული ინფექციების გავლენა თავის ტვინზე გრძელდება 15 წლამდე. და არ ყოფილა შემთხვევები, როდესაც ვირუსების ზემოქმედება დაცული იყო ამ დაავადებებისგან.
მიუხედავად იმისა, რომ ეს რეტროსპექტული დაკვირვება არ ხსნის ამ პირობებს შორის ზუსტ მიზეზობრივ კავშირს, ის ემატება სხვა კვლევების მტკიცებულებებს, რომლებიც მიუთითებენ ვირუსების როლზე პარკინსონისა და ალცჰეიმერის დაავადებაში.
სხვათა შორის, პანდემიის ფონზე აღნიშნული დაავადებების რაოდენობამ მნიშვნელოვნად იმატა.