თამარი ალექსანდრე მარჯანიშვილისა და ელისაბედ ჭავჭავაძის შვილი იყო. მისი დედა ყვარლის ჭავჭავაძეების შტოს ეკუთვნოდა, თუმცა ილია ჭავჭავაძეს არ ენათესავებოდნენ. არსებობს გადმოცემა (თუმცა დაუზუსტებელი), რომ ელისაბედსა და ილიას უყვარდათ კიდეც ერთმანეთი, მაგრამ, საბოლოოდ, ელისაბედი სამხედრო ინჟინერს, ალექსანდრე მარჯანიშვილს გაჰყვა ცოლად. მარჯანიშვილი ჭავჭავაძეების ოჯახში ზედსიძედ შევიდა.
თამარს ჰყავდა ორი ძმა, რეჟისორი კოტე მარჯანიშვილი და ფოთის ლოცმანი, შორეული ნაოსნობის კაპიტანი ვლადიმერ მარჯანიშვილი. სწორედ ვლადიმერ მარჯანიშვილმა დააარსა საქართველოში საბავშვო თეატრი.
თამარი დაიბადა 1869 წლის 1 აპრილს. კარგი ხმა და სმენა ჰქონდა, ამიტომ კავკასიის ქალთა ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ, კონსერვატორიაში სასწავლებლად პეტერბურგში წავიდა.
მაგრამ თამარს ჯერ მამა გარდაეცვალა, შემდეგ - დედა. იძულებული გახდა, უკან დაბრუნებულიყო და ყვარლის მამულების მართვა ეთავა.
20 წლის იყო თამარი, როდესაც დეიდასთან სიღნაღში ჩავიდა სტუმრად და ბოდბის მონასტერი მოინახულა. სწორედ მაშინ გადაწყვიტა მონაზვნად აღკვეცილიყო. ნათესავები და ახლობლები ყველანაირად ეწინააღმდეგებოდნენ, სახლში კეტავდნენ ან ძალით დაჰყავდათ წვეულებებზე. შემდეგ იხსენებდა, თეატრში ვიჯექი, ჯიბეში კი სკვნილს ვმარცვლავდიო. საბოლოოდ, 1889 წლის შემოდგომას სახლიდან გაიპარა და წმინდა ნინოს სახელობის ბოდბის მონასტერში მონაზვნად აღიკვეცა. მას იუბენალია უწოდეს. იმ ადამიანის სახელი, რომელიც იმ დროს ბოდბის იღუმენია იყო.
„იღუმენიასთან თამარი ძალიან დაახლოვდა, ალბათ მისი განათლებისა და სულიერების გამო. მის პირად მორჩილებაში იყო“, - ამბობს ბოდბის მონასტრის მონაზონი რაქილი (ბუაძე).
თამარს ჰყავდა ორი ძმა, რეჟისორი კოტე მარჯანიშვილი და ფოთის ლოცმანი, შორეული ნაოსნობის კაპიტანი ვლადიმერ მარჯანიშვილი. სწორედ ვლადიმერ მარჯანიშვილმა დააარსა საქართველოში საბავშვო თეატრი.
თავადის ასული მუსიკალური ნიჭით
თამარი დაიბადა 1869 წლის 1 აპრილს. კარგი ხმა და სმენა ჰქონდა, ამიტომ კავკასიის ქალთა ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ, კონსერვატორიაში სასწავლებლად პეტერბურგში წავიდა.
მაგრამ თამარს ჯერ მამა გარდაეცვალა, შემდეგ - დედა. იძულებული გახდა, უკან დაბრუნებულიყო და ყვარლის მამულების მართვა ეთავა.
20 წლის იყო თამარი, როდესაც დეიდასთან სიღნაღში ჩავიდა სტუმრად და ბოდბის მონასტერი მოინახულა. სწორედ მაშინ გადაწყვიტა მონაზვნად აღკვეცილიყო. ნათესავები და ახლობლები ყველანაირად ეწინააღმდეგებოდნენ, სახლში კეტავდნენ ან ძალით დაჰყავდათ წვეულებებზე. შემდეგ იხსენებდა, თეატრში ვიჯექი, ჯიბეში კი სკვნილს ვმარცვლავდიო. საბოლოოდ, 1889 წლის შემოდგომას სახლიდან გაიპარა და წმინდა ნინოს სახელობის ბოდბის მონასტერში მონაზვნად აღიკვეცა. მას იუბენალია უწოდეს. იმ ადამიანის სახელი, რომელიც იმ დროს ბოდბის იღუმენია იყო.
„იღუმენიასთან თამარი ძალიან დაახლოვდა, ალბათ მისი განათლებისა და სულიერების გამო. მის პირად მორჩილებაში იყო“, - ამბობს ბოდბის მონასტრის მონაზონი რაქილი (ბუაძე).
