როცა შენი ცხოვრების თანამგზავრს უნდა მეტი აიღოს თავის თავზე, მაშინ შენც გინდება იტვირთო უფრო მეტი. აქ საინტერესოა მექანიზმი. მე ამას დავუკვირდი. რაც უფრო ცოტას იღებს თავის თავზე შენი გვერდით მდგომი, მით უფრო ცოტას ტვირთულობ შენც. და პირიქით.

ჩვენი მშობლები ხელიდან აცლიდნენ ერთმანეთს ოჯახურ საქმეებს, უსიამოვნო და მძიმე დავალებებს - ყველას უნდოდა გაეკეთებინა სხვის მაგივრად.

და აი ჩვენ ასეთი საოცარი და დიდებული სიყვარულის ჩრდილქვეშ გავიზარდეთ.

კითხვა: - მერე?

პასუხი: - მერე, გარდაიცვალა დედა.

კითხვა: - მამა?

პასუხი: - მამა ცოცხალია.

კითხვა: - და როგორ გადაიტანა ასეთი საშინელი დარტყმა?

პასუხი: - რას ამბობთ, ის ყოველდღე ადიდებს ღმერთს, თვითონ რომ ერგო განშორების ტკივილი და არა მას".

ასტრიდ ლინდგრენი