იხილეთ 8 გენიალური ფრაზა ფილმიდან - "მკვდარი პოეტების საზოგადოება"

1."რაც უნდათ ის ილაპარაკონ, მაგრამ სიტყვებს და იდეებს სამყაროს შეცვლა შეუძლიათ"

2."მე დავიმალე ტყეში, რომ სიცოცხლე ფუჭად არ გავიარო, რომ გამოვიღო ცხოვრებისგან ძვლის ტვინი, რომ სასიკვდილო სარეცელზე არ ვიგრძნო__ თითქოს არ მიცხოვრია"

3."როდესაც კითხულობთ ნუ ცდილობთ გამოიცნოთ რას ფიქრობს ავტორი. იფიქრეთ თვითონ"

4."ჩვენ ვკითხულობთ და ვწერთ ლექსებს, არა იმიტომ რომ ეს ლამაზია. ჩვენ ვკითხულობთ და ვწერთ ლექსებს, იმიტომ რომ წარმოვადგენთ კაცობრიობას. კაცობრიობას კი გრძნობები ამოძრავებს. მედიცინა, იურისპუდენცია, ბიზნესი, გამოყენებითი მეცნიერებები-ყველაფერი ეს კეთილშობილური წამოწყებაა. ისინი ვალდებულნი არიან უზრუნველყონ ჩვენი ცხოვრება. მაგრამ პოეზია, სილამაზე, რომანტიკა, სიყვარული-ეს ისაა რისთვისაც ჩვენ ვცოცხლობთ"

5."სიცოცხლის პიესა ჯერ არ დასრულებულა. და შენ, შეიძლება შენი სტროფი ჩაწერო მასში..."

6."საშინელებაა შენი რწნენის და გრძნობების დათმობა.., ჩვენ ყველას გვჭირდება დამტკიცება იმისა დავიჯეროთ, რომ ჩვენი შეხედულებები უნიკალურია და გვეკუთვნით მხოლოდ ჩვენ."

7."დაიჭირე მომენტი. მოაცალეთ ახალგაზრდობას ვარდის ფოთლები. რატომ დაწერა ავტორმა ეს ფრაზები?... იმიტომ რომ ჩვენ მატლების საკვები ვართ ბიჭებო. რაც არ უნდა დაუჯერებლად გეჩვენებოდეთ, ყოველი ჩვენთაგანი ერთ მშვენიერ დღეს შეწყვეტს სუნთქვას, გაცივდება და მოკვდება..."

8."მე დავდექი მაგიდაზე, რომ შევახსენო საკუთარ თავს რომ საგნებს სხვა ხედვის წერტილიდანაც უნდა შევხედო."