კრიმინალი ყველგან ხდება, მაღალგანვითარებულ ქვეყნებშიც და განვითარებად ქვეყნებში. მთავარია ვინ როგორ რეაგირებს კრიმინალზე, ზოგიერთ ქვეყანაში კრიმინალური სამყაროსადმი ლოიალური დამოკიდებულებაა კონსტიტუციაში ჩაწერილი კანონების მიუხედავად, სადაც კანონი კრძალავს კრიმინალურ ქმედებას.

აზიის რიგ ქვეყნებში ქურდობის მცდელობისთვისაც კი საზოგადოების კრიმინალი წევრი სასტიკად ისჯება, თან საჯაროდ.

ზოგადად კრიმინალური ქმედებებისკენ ადამიანს კრიმინალური მენტალიტეტი ან გაჭირვება აიძულებს თუმცა ეს დიდი ვერაფერი შეღავათია ვინმესთვის.
როცა ვინმეს რამეს პარავ იმის პასუხისმგებლობასაც უნდა აცნობიერებდე, რომ ერთ დღეს აუცილებლად დაისჯები, ისევე როგორც დაისაჯა ეს ორი "ქურდბაცაცა" სავაჭრო ცენტრში.

ჯიბის ქურდმა გოგოს მართალია მოხერხებულად მოპარა მობილური, მაგრამ ვერც მან და ვერც მისმა თანამზრახველმა შორს წასვლა ვერ მოასწრეს.

ორივე სავაჭრო ცენტრის დაცვის თანამშრომელმა საჯაროდ "მიძუყნა"მ სავაჭრო ცენტრიდანაც პანღურით გარეკა და მობილური კი მის მფლობელს დაუბრუნა.
სავაჭრო ცენტრის დაცვის წევრმა ამ მოქმედებით იქ მყოფ საზოგადოებას აჩვენა, რომ ასეთ დროს დუმილი კი არა მოქმედებაა საჭირო. არა, ცემა-ტყეპა აუცილებელი არაა, მაგრამ ასეთებს ხშირად სხვანაირად ვერ გააგებინებ ვერაფერს.

ასე რომ მე მომწონს თუ არა დაცვის სამსახურის მოქმედება, ფაქტი ფაქტად რჩება-მის გარდა არავის ამოუღია ხმა ჯიბის ქურდების მოქმედებაზე.