სამხრეთ ამერიკაში, მაღალ მთაში, ტიტიკაკას ტბაზე, ცხოვრობენ ადამიანები, რომლებიც არ მიიჩნევენ საკუთარ თავს ადამიანად და ამტკიცებენ, რომ ისინი უძველესი ხალხია და შავი სისხლი აქვთ.

მათი უმრავლესობა თვითმარქვია ხალხია და თავის თავს რეალურ ადამიანებს უწოდებს, ოღონდ დანარჩენისგან განსხვავებულს.

"ჩვენ განსხვავებული ვართ, ჩვენ ვართ მზის კატა, ჩვენ არ ვართ ხალხი "-ამბობენ ისინი.

ასე ესაუბრნენ ეს ხალხი ეთნოგრაფს ჟანი ველარუს, რომელიც ამ ტომში დიდი ხანია ცხოვრობს. ესენი არიან ზოგადად უცნაური ადამიანები უცნაური ცხოვრების წესით და პრაქტიკულად უცნობი ისტორიით.

ისინი ნამდვილად ცხოვრობენ ტბაზე. არა ტბის გარშემო, არამედ თავად წყალში აშენებენ ქოხებს ლერწამისგან. ლერწამი ძალიან მდგრადია ტენიანობის მიმართ და პრაქტიკულად არ ლპება წყალში, თუმცა, დაახლოებით ერთ თვეში ინდიელები ატარებენ პრევენციულ სამუშაოებს კუნძულის განახლებისთვის.

მიწაზე ისინი ცდილობენ მოხვდნენ, რაც შეიძლება იშვიათად. ისინი ძირითადად იკვებებიან თევზისა და წყალში მცურავი ფრინველების ხორცისგან. რა თქმა უნდა, თევზს და ფრინველის ხორცს ცვლიან სასოფლო-სამეურნეო პროდუქტზე, მაგრამ ამას მხოლოდ ქალები აკეთებენ. მამაკაცები საერთოდ არ გადადიან მიწაზე.

ზოგადად, ძნელი წარმოსადგენია, როგორ ცხოვრობენ ისინი იქ. ეს არის მაღალ მთებში, დაახლოებით 4 ათასი მეტრი ზღვის დონიდან. იქ ცივა წელიწადის ყველა დროში და განსაკუთრებით ღამით. კიდევ უფრო ამძაფრებს სიტუაციას ის, რომ ტბის წყლის ტემპერატურა დაახლოებით 10 გრადუსია. ვერ იბანავებთ ამ წყალში. თავად ინდიელები აცხადებენ, მშვიდად რომ გადაიტანონ ღამის სიცივეები, ამაში მათ ეხმარებათ ის, რომ შავ სისხლი აქვთ.

არსებობს მრავალი ვერსია, როდესაც ისინი ცხოვრობდნენ მიწაზე, მოვიდნენ ძლიერი დამპყრობლები, მათ არ სურდათ გამხდარიყვნენ მონები და ამის გამო გადავიდნენ ტბაში, სადაც მიღწევა ძალიან რთულია.

გარშემო მცხოვრებლმა ინდიელებმა არაფერი იციან ურუს ტომის შესახებ .ესპანელი მემატიანეები, რომლებიც მოგვიანებით გამოჩნდნენ, მხოლოდ წერდნენ ინკების, კეჩუასს, აიმარას ტომებზე, მათ არაფერი დაუწერიათ ურუს ტომის შესახებ.

ცოტა ხნის წინ, გაჩნდა ჰიპოთეზა, რომ ამ ადამიანებმა დააარსეს და ააშენეს ცნობილი უძველესი ქვის ქალაქი თიაუანაკო, ერთ-ერთი ყველაზე იდუმალი ფენომენი ადამიანის ისტორიაში.

მათ ლეგენდებში ყველაზე მნიშვნელოვანი ის არის, რომ ისინი თავს ადამიანებად არ მიიჩნევენ. ისინი განსხვავებულები არიან და გამოიყურებოდნენ, როგორც თიაუანაკოს ქანდაკებები, გრძელი ხელებით, ფეხებით და გრძელი თავებით. გარდა ამისა, ისინი ამბობენ, რომ მათ აქვთ შავი სისხლი, რომელიც მდგრადია სიცივის მიმართ და ისინი არ იყინებიან. დროთა განმავლობაში, მათი გარეგნობა შეიცვალა და ისინი დაემსგავსნენ ადამიანებს, მაგრამ მათი შინაგანი არსი იგივეა.

ისინი ამტკიცებენ, რომ გაჩნდნენ მზეზე და ხალხზე ადრე.

"ჩვენ უძველესი ხალხი ვართ, უძველესი ... ჩვენ ვართ ტბაში მცხოვრები ხალხი, მზის კატები ჩვენ არ ვართ ხალხი". - უთხრეს მათ ეთნოგრაფს ჟანა ველარუსს.