საზოგადოებრივი იბერო-კოლხური ცივილიზაცია 2018, 3 სექტემბერი, 17:05 
დიდი ხნის განმავლობაში არ ჰქონდა კაცობრიობას იმის ფუფუნება, რომ ძირეულად შეესწავლა თავისი უძველესი წარსული, ვინაიდან არ იყო შემორჩენილი იმ დროიდან ბევრი წერილობითი წყარო, არ იყო ტექნოლოგიები იმისთვის, რომ ზუსტად გაეშიფრათ ესა თუ ის არქეოლოგიური არტეფაქტი, დაეთარიღებინათ უზუსტესად და შემდეგ გაეცნოთ ეს ყოველივე მთელი კაცობრიობისთვის, ჩაეტარებინათ უზუსტესი გენეტიკური კვლევები და ა.შ. დღეს კი სიტუაცია სრულიად შეცვლილია. ტექნოლოგიების არნახულმა განვითარებამ საშუალება მოგვცა, რომ ისტორია მიგვეახლოებინა ზუსტ სამეცნიერო დარგებთან და ასევე რაც შეიძლება მეტი ადამიანისთვის მიგვეწოდებინა მოპოვებული უაღრესად საინტერესო ინფორმაცია კაცობრიობის უძველესი წარსულის შესახებ. ყოველმა ერმა და ხალხმა სკრუპულოზურად უნდა შეისწავლოს საკუთარიწარსული და ამით საბოლოოდ გამდიდრდება მთელი კაცობრიობის ცოდნა თავის წარმოშობაზე. "დღეს უნიკალური შანსი გვეძლევა ამ კულტურის მსოფლიოში გაცხადებისა და დემონსტრირების და ეს შესაძლებლობა ღირსეულად უნდა გამოვიყენოთ." აცხადებს აკადემიკოსი თამაზ გამყრელიძე. 
ჰომეროსის (ოდისეა. 19. 175-177) და დიოდოროს სიცილიელის (5.80.3) ცნობით, ბრინჯაოს ხანის კრეტაზე სახლობდნენ პელასგები. პელასგები ეს არის პირობითი ცნება. ეს არ ნიშნავს ერთ ტომს, არამედ რამდენიმე ტომის ერთობლივი სახელია. ბერძნულად "პელას" - ზღვასთან ახლოს მაცხოვრებელს, თუმცა ამ სიტყვის სხვა განმარტებებიც არსებობს. ჰეკატეოს მილეტელი ამბობს, რომ "ელინებზე უწინ პელოპონესის ნახევარკუნძულზე მოსახლეობდნენ ბარბაროსები." (სტრაბონი 7.7. 1.9-11) მოგეხსენებათ პელოპონესის ნახევარკუნძული არის ამჟამად კონტინენტური საბერძნეთის ტერიტორია. რაც შეეხება სიტყვა ბარბაროსებს - ჰოლანდიელმა მეცნიერმა რობერტ ბეეკესმა დაწერა ნაშრომი - "ბერძნულის ეტომოლოგიური ლექსიკონი" და მის წიგნში სიტყვა ბარბაროსი განმარტებულია შემდეგნაირად - "უცხო, უცხოელი, არაბერძენი ან არაცივლური", იქვე თავის წიგნში აღნიშნავს ბატონი ბეეკესი, რომ ბარ-ბარ არის შუმერული სიტყვა და ნიშნავს "უცხოელს". (ბეეკესი 2010, 1, 201). შუმერული სიტყვა "ბარ" ნიშნავს რაღაც ობიექტის მიღმა არსებულს, გარეთ მყოფს. მოკლედ ბარბაროსი ამ შემთხვევაში აღნიშნავს "არაბერძენს". 
ჰეროდოტე (I.57) ამბობს, რომ "პელასგები ლაპარაკობდნენ ბაბრაროსულ (არაბერძნულ) ენაზე. ... პელასგურმა ტომმა, მას შემდეგ რაც ელინური გახდა, დაივიწყა თავისი ძველი ენაც." ჰელანიკე მიტილენელის (Hellanici fragmenta, Phoronis 1) მიხედვით, "პელასგთა ერთი ნაწილი, რომელიც ელინებმა (საბერძნეთიდან) განდევნეს, დასახლდა იტალიაში, ტირსენიაში (ეტრურიაში, დღევანდელი ტოსკანის რეგიონი)." ყველას შეუძლია მოინახულოს ტოსკანა და ნახოს მუზეუმებში თუ როგორ ყვაოდა პელასგური კულტურა ლათინების მოსვლამდე. 
უძველეს ხანაში პელასგები ასევე სახლობდნენ მთელ ელადაში (საბერძნეთში). განსაკუთრებით კი თესალიის ეოლიაში. (Strabo V.2 & 4.1-3), კუნძულ სკიროსზე (Stephani byzantii Ethnica), კუნძულ ლემნოსზე (თუკიდიდე IV.109.4), მცირე აზიის მრავალ ადგილას. მაგალითად დასახლება ლარისაში (ჰომეროსი. ილიადა II. 840-841), ტროაში, პროპონტიდის (მარმარილოს) ზღვისპირეთსა და სხვაგან. (იხ. მეიერი 1889, 466-486). სხვათაშორის დიოდოროს სიცილიელის მიხედვით (IV.54.1, 55.3), მედეასა და იასონის შვილის სახელი თეტალოს/თესალოს წარმოდგენილია, როგორც ტოპონიმი თესალია. ეს ნიშნავს, რომ მედეას შვილის სახელი საბერძნეთის ერთ-ერთ რეგიონს ჰქვია. ამგვარი ცნობები დაცულია სხვა უამრავ ბერძნულ წყაროში, რომელთა გაცნობაც შესაზლებელია სპეციალურ ლიტერატურაში. (იხ. ს. ყაუხჩიშვილი, აკ. ურუშაძე, თ. ყაუხჩიშვილი, რ. გორდეზიანი, ო. ლორთქიფანიძე და სხვ.). გამოსარჩევია ასევე თინა ყაუხჩიშვილის 2 წიგნი - "ბერძენი მწერლების ცნობები საქართველოს შესახებ" და "საქართველოს ისტორიის ძველი ბერძნული წყაროები". აქ საკმაოდ კარგი მასალებია დაცული. ასევე გამოსარჩევია ოთარ ლორთქიფანიძის წიგნები - "ძველი საქართველო (კოლხეთი და იბერია) სტრაბონის გეოგრაფიაში". ამ საკითხთან დაკავსირებით განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია სამხრეთ ევროპის, წინა აზიისა და კავკასიის უძველესი მოსახლეობის და ენების შესახებ გამოთქმული მოსაზრებები და დასკვნები: ცნობილი ინგლისელი არქეოლოგი სერ არტურ ევანსი (ევანსი 1895, 85) დარწმუნებით აცხადებს, რომ კუნძულ კრეტის მკვიდრი მოსახლეობა მეტყველებდა არაელინურ ენაზე. დღეს ეს კუნძული ეკუთვნის საბერძნეთს. 
ცნობილი ავსტრიელი ლინგვისტის პაულ კრეჩმერის (Kretschmer 1896, 290, 402-407, 1953, 162 და შმდ. 200 და შმდ.) აზრით მრავალი სიტყვა ბერძნულ ენაში ნასესხებია არაინდოევროპული მოდგმის, ბერძნებამდელი მოსახლეობის (მაგ. ლელეგების და სხვ.) ენებიდან, რომლებიც მას კავკასიური ხალხების მონათესავე ენებად მიაჩნდა. ნასესხები სიტყვები პირველ რიგში წარმოადგენს ბალკანეთის ნახევარკუნძულის, კრეტისა და მცირე აზიის ტოპონიმებს. პაულ კრიჩმერი იმ დასკვნამდე მიდის, რომ მცირე აზიის უძველესი მოსახლეობა - ფრიგიელების გარდა (რომლებიც ინდო-ევროპელები იყვნენ) - არაინდოევროპული, არასემიტური და არა ურალურ-ალთაური, წარმოშობის იყო. ეს იყო თვითმყოფადი ხალხი. 
ძვ.წ. მე-4 - ძვ.წ. მე-3 ათასწლეულებში (ძვ.წ. მე-40 - ძვ.წ. მე-20 საუკუნემდე) ბალკანეთის ნახევარკუნძულის, მცირე აზიისა (დღევანდელი თურქეთი) და ეგეოსის ზღვის აუზის კუნძულების მოსახლეობა არაინდოევროპულია. ამ მოსაზრებას იზიარებს ფრიც შახერმაირიც (Schachermeyr 1955, 227-263; 1964, 228-267; 1967, 12-18). 
ედუარდ შვაიცერი (Schwyzer 1939, I, 58-59) ამბობს, რომ ბერძნებამდელი (პელასგური) და მცირე აზიის (არაანატოლირუი და არაფრიგიული) წარწერების ენები ეჭვგარეშედ არც ბერზნულია და უფრო მეტიც, არც ინდო-ევროპული. ამ ენათაგან ზოგიერთი უეჭველად ერთმანეთს ენათესავებოდა. ეს ენები ქმნიდნენ ეგრედ წოდებულ ეგეოსურ-მცირე აზიურ ჯგუფს, რომელსაც კავშირი ჰქონდა ერთი მხრივ სამხრეთ კავკასიურ ენებთან, ხოლო მეორე მხრივ ეტრუსკულთან. იგივეს ადასტურებს (Pauli 1886, Thomsen 1899, Miller 1906, 13). 
ცნობილი ლინგვისტი ადოლფ დირი (A. Dirr 1928, 26; ჩიქობავა 2008ა, 316) წერს: "დღესდღეობით კავკასიურ ენებს - ამ სიტყვის ფართო გაგებით - განაკუთვნებენ წინა აზიისა და ხმელთაშუაზღვისპირეთის ენებს, რომელთაგან ერთადერთი ენა ბასკურია, რომელიც ჯერ კიდევ ცოცხლობს." 
აღსანიშნავია, რომ დღესდღეობით ლინგვისტიკაში ნამდვილად არაა გადაწყვეტილი თუ რომელ ენათა ჯგუფს მიეკუთვნება ბასკური ენა, მაგრამ ნამდვილად იციან, რომ ის არ მიეკუთვნება არც ინდო-ევროპულს, არც ალთაურს და არც სემიტურს. შემდგომ პერიოდში ალბათ ენათმეცნიერები თუ შესაბამის მასალებს მიაგენებენ და დაადასტურებენ მის კავკასიურ ენებთან ნათესაობას, ეს ძალიან საინტერესო იქნება. ჩვენ ვიცით, რომ კავკასიური ენები იყო 3 შტოდ, ესენია:
1. ჩრდილოეთ-დასავლეთ კავკასიური
2. ჩრდილოეთ-აღმოსავლეთ კავკასიური
3. სამხრეთ კავკასიური ანუ ქართველური, იგივე იბერო-კოლხური ენები, რომლებშიც დღესდღეობით შედის მხოლოდ ზანური (მეგრულ-ლაზური), სვანური და ქართული ენა.
კავკასიურ ენებში არ შედის ოსური და სომხური ენა - ეს ინდო-ევროპული ენებია, ხოლო აზერბაიჯანული - ალთაური ჯგუფის ენაა.
ალფრედო ტრომბეტი (Trombetti 1922, I, 104; Dirr 1928, 26-27) წერს: "ჩვენ უნდა დავეთანხმოთ ჰ. შუხარდტს იმაში, რომ კავკასიის ფარგლებში თავი მოუყრიათ ხალხებს, რომელნიც წინათ გავრცელებულნი იყვნენ გაცილებით უფრო ვრცელ ტერიტორიაზე. უახლესი გამოკვლევები ჩანს, იმაში ეთანხმება ერთმანეთს, რომ ოდინდელ კავკასიურ ენათა ჯგუფს მეტნაკლებად უკავშირდება შემდეგ ენები: ხალდური, მიტანი (ხურიტული), ელამური, ხათური, ეტრუსკული, კრეტული, იბერიული (ესპანეთში) და ბასკური." 
ასევე დაგაინტერესებთ: 1) უძველესი ქართული საგანძური 2) უძველესი ქართული საგანძური (ნაწილი მეორე) 3) კავკასიური რასა - საიდან მომდინარეობს ტერმინი და როგორ ახასიათებენ მას 4) თბილისის უძველესი ისტორია - ქალაქი ფენიქსი 5) ჰიბერნია - ბრიტანეთის უძველესი ისტორია 6) პრეისტორიული საქართველო 7) იბერო-კოლხური ცივილიზაციის ნარჩენები 8) კოლხები კაცობრიობის ისტორიის სათავეებთან 9) პლანეტის უძველესი ცივილიზაციური ცენტრები 10) 44 საუკუნის ანანაურის ყორღანი 11) 60 საუკუნის წინანდელი მეტალურგიის კერა საქართველოში 12) ფაზისის აკადემია - მეცნიერებისა და ხელოვნების ტაძარი 13) თერჯოლაში 50, 000 წლის წინ მცხოვრები ადამიანები 14) ვარდან მამიკონიანი და შუშანიკი ლაზები იყვნენ 15) ყველა თეთრკანიანი კავკასიიდან წასულმა მოსახლეობამ ჩამოაყალიბა ავტორი: თორნიკე ფხალაძე 1271 6-ს მოსწონს |
  |
Intermedia.ge © 2011-2024 წელი
საავტორო უფლებები დაცულია
 |
კოლხ-იბერები ვართ სინამდვილეში, მაგრამ ქართველებს ვეძახით თავს. როცა კოლხეთი და იბერია ბევრად ადრეულ პერიოდში ცნობილი და მიღებული იყო იმ დროის ევროპაში და აზიაში.
"Today we have an unique opportunity to declare and demonstrate this culture to the world, and we must seize this opportunity with dignity." Says great Georgian academician Thomas Gamkrelidze.
According to Homer (Odyssey. 19. 175-177) and Diodorus of Sicily (5.80.3), the Pelasgians inhabited Crete during the Bronze Age .
Pelasgians This is a conditional concept. It does not mean one tribe, but the common name of several tribes. In Greek, "pelas" (Pelaz) - a resident near the sea, although there are other definitions of this word.
As you know the Peloponnese Peninsula is currently the territory of mainland Greece.
As for the word barbarians - Dutch scholar Robert Robert Beekes wrote a paper - "Greek Etymological Dictionary" and in his book the word barbarian is defined as - "foreign or non-Greek ", where in his book Mr. Robert Beekes states, that the word "Bar" (Bar-Bar-ians) is Sumerian and Means "alien". (Beekes 2010, 1, 201).
The Sumerian word "bar" means something that exists beyond an object, being outside. In short, Barbarians means "non-Greek" in this case.
Herodotus (I.57) says that "the Pelasgians spoke the Barbarian (non-Greek) language. ... The Pelasgian tribe, after becoming Hellenic, forgot its ancient language as well."
According to Hellanici of Mytilene (Hellanici fragmenta, Phoronis 1), " one part of the Pelasgians, expelled by the Greeks (from Greece), settled in Italy, in Tyrrhenia (Etruria, present-day Tuscany)."
Anyone can visit Tuscany and see in museums how Pelasgian, Etruscan culture flourished before the arrival of the Latins. for example, Etruscans created the Latin script, that is used for English today.
In ancient times the Pelasgians also inhabited all of Greece. Especially in the Aeolian of Thessaly. (Strabo V.2 & 4.1-3), on the island of Skyros (Stephani byzantii Ethnica), on the island of Lemnos (Thucydides IV.109.4), in many parts of Asia Minor: For example the settlement in Larissa (Homer. Iliad II. 840-841), Troy, the coast of Propontius (marble sea) and elsewhere. (See Meyer 1889, 466-486).
Such references are preserved in numerous other Greek sources, which can be found in the special literature. (See S. Kaukhchishvili, Ak. Urushadze, T. Kaukhchishvili, R. Gordeziani, O. Lortkipanidze, etc.). Also selected are 2 books by Tina Kaukhchishvili - "Notes of Greek Writers on Georgia" and "Ancient Greek Sources of Georgian History" . Pretty good materials are preserved here.
Otar Lortkipanidze's books "Old Georgia (Kolkheti and Iberia) in Strabo's Geography" are also selected.
In this regard, the views and conclusions expressed about the ancient populations and languages of southern Europe, Asia Minor and the Caucasus are particularly important:
The famous English archaeologist Sir Arthur Evans (Evans 1895, 85) asserts that the inhabitants of the island of Crete spoke a non-Greek language . Today this island belongs to Greece.
According to the famous Austrian linguist Paul Kretschmer (Kretschmer 1896, 290, 402-407, 1953, 162 and AD 200 and AD) , many words in Greek are borrowed from non-Indo-European, pre-Greek population languages - Pelasgian tribes, who, according to him, were the relatives of the south Caucasians (Georgians). The borrowed words are primarily toponyms of the Balkan Peninsula, Crete and Asia Minor.
Paul Kretschmer concludes that **the ancient population of Asia Minor - other than the Phrygians (who were Indo-Europeans) - were of non-Indo-European, non-Semitic and not Ural-Altaic descent. These were original peoples!
Eduard Schweizer (Schweizer 1939, I, 58-59) states that the languages of the pre-Greek (Pelasgian) and Asia Minor (non-Anatolian and non-Phrygian) inscriptions are undoubtedly neither Hellenic, nor, moreover, Indo-European.
Some of these languages were undoubtedly related to each other. These languages formed the so-called Aegean-Asia Minor group, which was related to the South Caucasian languages (Kartvelian languages - Georgian, Mingrelian, Laz and Svan) on the one hand and to the Etruscans on the other .
Confirms the same (Pauli 1886, Thomsen 1899, Miller 1906, 13).
Alfredo Trombetti (Trombetti 1922, I, 104; Dirr 1928, 26-27) writes: " We must agree with H. Schuchardt, that the peoples, that now are gathered in the Caucasus, had previously been scattered over a much wider area. Recent studies seem to agree that. The following languages are more or less related to the former Caucasian language group: Chaldian, Hurrian, Elamite, Hattian, Etruscan, Cretan, Iberian (in Spain) and Basque."
დროა მსოფლიომ უკეთ გაიცნოს დოკუმენტური ფილმებით იქნება თუ ჩვენი ცივილიზაციის პროპაგანდით უცხოურ პრესაში თუ მედიაში ნაჩვენები და დაბეჭდილი მასალები.