, , პირველად მედეა ჯაფარიძე ვნახე არა სცენაზე, არამედ ცხოვრებაში, დიდი ხნის წინ... ზაფხული იყო, რუსთაველის გამზირზე მოვდიოდი და უცებ - არაამქვეყნიური მშვენიერება! მას ეცვა სადა თეთრი კაბა, ხელში ერთი თეთრი ყვავილი ეჭირა. მაღალი არ იყო, მაგრამ ყველა, უკლებლივ ყველა, მთელი ქუჩა მას უცქერდა.
ეს ქართული ხატის მსგავსი, თეთრ... |
|
