როგორც გინდა, შენ შენს უფალს ავედრე,
დღეს სხვა მტკივა, ეგ ნაკლებად მადარდებს,
ქისტის ქალო, თვალთა შენთა ხავერდით,
ჩემი ტაძრის ჭერი მოვაფარდაგე.
მზემ ანათოს, მზეს ნათება არა ჰღლის,
შენს ლანდს სადღაც შევეჩეხე ანაზდად,
მე ვინა ვარ, ჩემს შესახებ არაგვი,
ქარის ხმაზე მოუყვება ალაზანს.
გლუვ წარაფებს მთვარე ჩამოამთავრებს
და ნისლებში რიჟრაჟივით ცახცახებს,
...
2018, 13 სექტემბერი, 13:39
შესაძლოა, ვაჟას აღარც მთაში სიცოცხლის იმედი ჰქონდა, მაგრამ "იმათ კალთაზე" ერჩივნა სიკვდილი. ყველანაირად იბრძოდა, იმდენად მომაგრებულიყო, მთამდე აეღწია. სანდროსა და შიო მღვიმელისათვის უთხოვია, მამა დავითის ეკლესიასთან, კლდეში რომ წყალი გამოდის, ის უნდა როგორმე ჩამომიტანოთ, ჩვენ მთის წყაროებს ის უფრო ჰგავს და ცოტა იქნებ მომასულიეროსო. მეორე დღეს დოქით ჩამოუ...
2017, 22 ოქტომბერი, 13:16
შვილო, მყავდი მზის სადარი,
მწვერვალებზე მაღლაც მყავდი,
ღრუბლებს საბნად გაფარებდი
მიწაზეც რომ არ გიშვებდი.
სიმართლისთვის გამოგზარდე,
სიმართლეს ხარ შეწირულიც
ღირსეული შვილი მყავდი,
საფიცარი მყავდი ერთი.
მოღალატე რომ მყოლოდი,
ფიქრად ვერც კი მოვიდოდი,
ტანით გმირებს გადარებდი,
ასაკით კი დარდი მყავდი.
შვილო, როდის მოგისწრია,
ხალხის დი...
2018, 1 სექტემბერი, 14:24
|
|