უხეშად რომ ვთქვათ და ვთარგმნოთ, ავტორს ამ სერიის ნამუშევრებით სურდა გადმოეცა ტყეში დაკარგვის შეგრძნება. დისონანსი აქტიურ და უძრავ არსებას შორის. სიმართლე არ გვათავისუფლებს საკუთარი რეალური პრინციპებისაგან, დახურული კარის ხმით შეშფოთებულების ქარში სეირნობა აბსურდია.

რა არის ბუნება ადამიანური გრძნობით? სავარავუდოდ უსტრუქტურო არეულობა და ქაოსი, შთამბეჭდავი სილამაზე, რომელიც გვაძლევს შთაგონების წყაროს, არასრულყოფილი სილამაზე, ესაა პაუზები გრძელ, ერთფეროვან და მოსაწყენ დღეებს შორის, მაგრა რაღაც მისტიკური ძალა, რომელიც გვაიძულებს გაღვიძებას ყოველ დილით...