ყოველწლიურად მსოფლიოში 8 000 000 ბავშვი იკარგება და ყველა, ვინც ამას გულგრილად გვერდს ვერ უვლის, ამის შესახებ წერს.

რატომღაც ოფიციალური სახელმწიფო მედია საშუალებები ამ თემაზე არ საუბრობენ, ამიტომ გახდა ბავშვების დაკარგვა შეთქმულების თეორეტიკოსების დაინტერესების საგანი.

რა თქმა უნდა ადამიანებს თავში მოსდით სხვადასხვა და ყველაზე ველური ვერსიები, დაწყებული პედოფილების ტოტალური ინდუსტრიით და დამთავრებული რიტუალური მსხვერპლშეწირვით და შეჭმიტაც კი. ბევრს ეს ვარაუდები გამოგონილი ან შეშლილის ბოდვა ჰგონია. პედოფილია და მსხვერპლთშეწირვა სინამდვილეს წაროადგენს.

საქმე გაცილებით, ბევრად უფრო ცუდად არის.

1998 წელს შეიქმნა ორგანიზაცია International Centre for Missing & Exploited Children – საერთაშორისო ცენტრი, რომელიც დაკავებულია დაკარგული ბავშვების ძებნით. დასაწყისში მას 22 ქვეყანაში ჰქონდა წარმომადგენლობა, დღეს კი უკვე ასზე მეტი აქვს.

თუ პრესას გავადევნებთ თვალს, მსოფლიოში დაკარგული ბავშვების რაოდენობისგან თმები ყალყზე დაგვიდგება. წერენ, რომ მხოლოდ რუსეთში წელიწადში 15 000, ხოლო მსოფლიოში ასობით ათასი ბავშვი იკარგება. როგორც აღმოჩნდა ეს სიმართლეს არ შეესაბამება.

სიმართლე კი ისაა, რომ ორგანიზაცია „International Centre for Missing & Exploited Children“-ის ოფიციალური მონაცემებით მსოფლიოში რვა მილიონი ბავშვი იკარგება. დაუფიქრდით ამ რიცხვს.

40 წლის მაძილზე პლანეტაზე უკვალოდ გაქრა 320 000 000 ადამიანი, აშშ-ს მოსახლეობის ტოლი. სად გაქრა ყველა ეს ადამიანი?

პედოფილების სურვილების, ჯადოქრების რიტუალების, კოსმეტიკის ტესტირების, ორგანოების დონორებისთვის და სხვათა და სხვათა სურვილების დკმაყოფილებისთვის 8 მილიონი წელიწადში ძალიან ბევრია. ეს რაოდენობა საჭირო იქნებოდა მხოლოდ მაშინ, მსოფლიოში ყოველი მეორე კაციჭამია ან პედოფილი რომ ყოფილიყო.

ორაგნიზაცია International Centre for Missing & Exploited Children- ის ამ ახალი მონაცემებით კონსპიროლოგები შოკში არიან. ისინი ხომ ათობით წელია ასობით ათასი დაკარგულის შესახებ საუბრობენ. აქ კი ირკვევა, რომ მხოლოდ აშშ-ში წელიწადში 800 000 ბავშვი იკარგება. თითქმის მილიონი.

ერთი მილიონი ბავშვი წელიწადში ნიშნავს იმას, რომ აშშ-ს ოჯახების 1 % წელიწადში ერთხელ ბავშვს აძლევს გაუგებარია სად. რადგან ბავშვობა 18 წელი გრძელდება, მაშინ სტატისტიკა 18 წელზე - 18 000 000 -ია. ე.ი. აშშ-ს თითქმის ყოველი მეხუთე ოჯახი ბავშვს კარგავს. ის უკვალოდ ქრება.

ამ ახალი მონაცემების შთაბეჭდილების ქვეშ მყოფი კონსპიროლოგები ცდილობენ გაერკვნენ ეგრეთ წოდებული ხარკორული კონსპიროლოგიის დახმარებით.

შენიშვნის სახით:

(მოქმედი ან ადრეულ წარსულში არსებული შეთქმულებების, ფარული ჯგუფების (ელიტური თუ ოლიგარქიული), სექტების, სპეცსამსახურების თუ სხვა ობიექტების გამოკვლევისა და კლასიფიკაციის მცდელობამ, ასევე იმ ინფორამაციის მოძიებამ, რომელსაც ამა თუ იმ მიზეზით მალავენ ფართო საზოგადოებისაგან, საბოლოოდ გამოიწვია ისეთი სამეცნიერო მიმართულების ჩამოყალიბება, როგორიცაა კონსპიროლოგია.)

( შეთქმულების თეორია (ინგლ. conspiracy theory, ასევე ცნობილია როგორც „კონსპირაციული თეორია“) — ჰიპოთეზათა ერთობლიობა, რომელიც სასიცოცხლო მნიშვნელობის მქონე მოვლენებს ან ისტორიის სვლას წარმოაჩენს, როგორც ადამიანთა გარკვეული ჯგუფის შეთქმულების შედეგს, რომელიც მსოფლიოში მიმდინარე პროცესებს „კულისებიდან“ მართავს. შეთქმულების თეორია ასევე შეიძლება განხილულ იქნას როგორც „ელიტის თეორიის“ ერთ-ერთი ვარიანტი)

როგორია ეს თეორიები?

მაგალითად, შეთქმულების თეორეტიკოსების ნაწილის აზრით დიდი ქვეყნების მთავრობებმა დიდი ხანია აითვისეს მზის სისტემაში ფრენები და მთელი რიგი კომპანიები უკვე მრავალი წელია დაკავებულნი არიან მარსზე, მთვარეზე და ასტეროიდების სარტყელზეც კი რესურსების მოპოვებით.

და იქ სამუშაოდ კომპანიებს მონები სჭირდებათ.

არსებობს უფრო ველური თეორიაც. მისი მომხრეები თვლიან, რომ დედამიწაზე უცხოპლანეტელების უდიდესი ბაზებია. და იქაც ჭირდებათ მონები. და ახალი საჭმელი.

ჩვენ არ შეგვიძლია მსგავში ვარაუდის არც უარყოფა, არც დადასტურება. თუმცა შეგვიძლია საკითხს უფრო ფართოდ შევხედოთ.

ორგანიზაცია International Centre for Missing & Exploited Children-ის წარმომადგენლები თვლიან, რომ მათი სტატისტიკა მცდარია, რადგან სრული არ არის. თუ გერმანიაში, მაგალითად არის ძალიან კარგი პოლიცია, და ყველა გერმანელს მობილური ტელეფონი და პოლიციის ნდობა აქვს, ბავშვის დაკარგვისას მაშინვე რეკავენ პოლიციაში. აფრიკის, აზიის და ლათინური ამერიკის ქვეყნებში კი ასეთი წესრიგი არ არის.

იქ რამდენი ბავშვი იკარგება, დაახლოებითაც არავინ იცის.

შემდეგ. თანამედროვე გერმანია _ ეს ძალიან განვითარებული, ტექნოლოგიური ქვეყანაა, სადაც არის პოლიცია, რომელიც ვიღაცას ნამდვილად ეძებსკიდეც. თუმცა პოლიციის გარდა გერმანიაში ( და მთლიანად ევროპაში) არსებობს ასეთი რამ, როგორიცაა იუვენური იუსტიცია _ „თანამედროვე ცივილიზაციის“ დამახასიათებელი ატრიბუტი.

დღეს გერმანიში დაახლოებით 50 000 ბავშვს აშვილებენ წელიწადში სხვადასხვა ოჯახებზე. მაგრამ ამოწმებს მათ ვინმე? და კიდევ 100 000 თვითონ იკარგებიან გაუგებარია როგორ და სად _ ეს ორგანიზაცია International Centre for Missing & Exploited Children-ის მონაცემებია. შედეგად 100 000- 150 000 ბავშვი წელიწაში, მხოლოდ გერმანიაში იკარგება.

გამომდინარე ზემოთ თქმულიდან შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ International Centre for Missing & Exploited Children-ის სტატისტიკა მსოფლიო მასშტაბით ბავშვების დაკარგვის შემცირებულ მიახლოებით სტატისტიკას ასახავს. რეალურად მსოფლიოში წელიწადში 8 მილიონის ნაცვლად 12 მილიონი ბავშვი იკარგება.

და ეს ყველაფერი როდია. ზრდასრული ადამიანები ისეთივე ადამიანები არიან, როგორც ბავშვები. ისინიც ქრებიან. რა რაოდენობით იკარგებიან, ჩვენ არ ვიცით. მხოლოდ ვარაუდი შეგვიძლია.

მაგალითად, რუსული პრესა წერს, რომ რუსეთში წელიწადში 15 000 ბავშვი იკარგება. International Centre for Missing & Exploited Children თვლის, რომ ეს ციფრი ათჯერ არის შემცირებული.

იგივე რუსული პრესა წერს, რომ წელიწადში 120 000 ზრდასრული ადამიანი იკარგება . თუ ანალოგიურად ვიმსჯელებთ, შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ ეს ციფრიც ათჯერ არის შემცირებული.

არ შეგვიძლია ამ ვარაუდების არც უარყოფა, არც დადასტურება. თუმცა ყველაზე ოპტიმისტური შეფასებებით მთლიანობაში პლანეტიდან უკანასკნელი ხუთი ათწლეულის მანძილზე სადღაც გაქრა დაახლოებით მილიარდი ადამიანი. შეიძლება უფრო მეტიც. და ეს ყველაფერი გარკვეულ აზრებს ბადებს.

იხილეთ ასევე:

1. რატომ შექმნა ღმერთმა ბოროტება? პასუხი შთამბეჭდავი და სულისშემძვრელია

2. მათი შვილი დაიკარგა, რამდენიმე წლის შემდეგ კი მშობლებმა თოჯინაში ნაცნობი თვალები შეიცნეს...