გურია არასოდეს გამოირჩეოდა სიმდიდრით, აქაური გლეხები ხელმოკლედ ცხოვრობდნენ, მაგრამ გული, იცოცხლე, დიდი ჰქონდათ!სიღარიბის მიუხედავად, სტუმართმოყვარეობით გამოირჩეოდნენ და თან, ისეთი ხალასი იუმორი ჰქონდათ, დალხინებულ კაცს რომ შეშურდებოდა!

ერთხელ, სამუშაოდან დაბრუნებულ, ღარიბ გურულ კაცს, მეუღლე ახალი ტყემალითა და მჭადით გამასპინძლებია, იგივე განმეორებულა მეორე და მესამე დღესაც.მეოთხე დღეს, სახლში დაბრუნებული, ტყემლის ხეზე ასულა და ცოლისთვის დაუძახია:–ქალო, ტყემალზე ვარ და მჭადი მომიტანეო!