დღევანდელ ცხოვრებაში უამრავ ადამიანს ვხვდებით, რომლებიც მუდმივი ერთფეროვნებით ცხოვრობენ. ადამიანებს ყოველდღიურად უამრავი პრობლემა აქვთ. მათთვის აღარაა მმნიშვნელოვანი ის, თუ რა იცვლება და რა შეუცვლელი რჩება. ადამინები ასეთ ყოფას ხშირად სუიციდამდე მიჰყავს. რუტინაა, როდესაც ნებისმიერი ჩვენთაგანი ყოველდღე დგება, მიდის სამსახურში, დაბრუნებული ვახშმობს და მეორე დღეს უიმედოდ ელოდება. შეიძლება ასეთი ცხოვება მხოლოდ ისეთ ადამიანებს ჰქონდეთ, რომლებსაც პრობლემა აქვთ, ეს ასე არაა. რუტინა ეხება, როგორც დიდს ისე პატარას. როგორც მდიდარს, ისე ღარიბს. რუტინა ისე აერთიანებს საზოგადოებას, როგორც ის დრო, რომელიც არასდროსაა საკმარისი.

საზოგადოება მოითხოვს თუ არა, საჭიროებს გამოფხიზლებას. ადამინებს აქვთ უფლება იმისა, რომ ჰქონდეთ ხალისი, სიახლე, ენთუზიაზმი. ამ ყველაფერს ერთობა სჭირდება. ეს ხალხმა ერთად უნდა გააკეთოს. მგონი პირველი სიტყვა ნათქვამია.

მოქმედების დროა!