რჩევები შოპაჰოლიკი 2018, 30 ივლისი, 14:26 შოპაჰოლიკი პატარა რომ ვიყავი, ჩემთვის ნამდვილი ფასები და დედაჩემის ფასები არსებობდა. ფეხსაცმელი, რომელსაც ნამდვილი ფასი ჰქონდა, ბრჭყვიალა და ლამაზი იყო, ხოლო ფეხსაცმელს, რომელსაც დედაჩემი მყიდულობდა, ყავისფერი იყო და სამუდამოდ ძლებდა..მაღაზიის ვიტრინებს რომ ვუყურებდი, სულ სხვა სამყაროს ვხედავდი – საოცნები სამყაროს, სამყაროს, სადაც დიდ გოგოებს ყველაფერი ჰქონდათ, რასაც მოისურვებდნენ. ისეთი ლამაზები იყვნენ...როგორც ფერიები და პრინცესები. ფული არ სჭირდებოდათ, ჯადოსნური ბარათები ჰქონდათ, მეც მინდოდა ასეთი ბარათი, მაგრამ ეჭვი არ მეპარებოდა, რომ ერთი ცალი მაინც მექნებოდა, როცა 12 წლის გავხდებოდი. როცა სიმპათიურ ბიჭს ხედავ, რომელიც გიცინის, გული ისე არ გილღვებათ, როგორც შებრაწულ პურზე კარაქი. მეც ზუსტად ასე მემართება, როცა მაღაზიაში შევდივარ, თანაც არც ერთი კაცი ისე არ შეგიყვარებთ, როგორც მაღაზია...მაგალითად: თუ კაცი არ გამოგადგათ, მას შვიდ დღეში უკან არავინ დაიბრუნებს და ქაშმირის ზღაპრულ პულოვერში არავინ გადაგიცვლით...მაღაზიაში ყოველთვის კარგი სუნი დგას, გიღვიძებს ისეთი რამეების სურვილს, რომელთა საჭიროებასაც ვერ გრძნობდი და როცა თითებით ამ ულამაზეს და ახალთახალ ჩანთებს ეხები, ბედნიერებისგან ბრწყინავ. 44 შეფასება არ არის
|