ინდოეთისა და პაკისტანის საზღვარზე, მდინარე ხუნზას ხეობაში, არის ადგილი, რომელსაც "ახალგაზრდების ოაზისს" უწოდებენ. ადგილობრივები იქ პრაქტიკულად არ ავადდებიან და ახალგაზრდულადაც გამოიყურებიან.

ხუნზსა ტომისთვის უცხოა კიბო ან გულსისხლძარღვთა დაავადები. ამ ადგილებში მცხოვრები მოსახლეობა განსაკუთრებულად დიდხანს ცოცხლობენ.

მათი სიცოცხლის ხანგრძლივობის საიდუმლო ჯერ კიდევ გაურკვეველია მკვლევარებისათვის.

ამ ტომის წევრების საცხოვრებელი პირობები საკმაოდ მძიმეა, რადგან ბედნიერი ველი მდებარეობს ინდოეთის ჩრდილოეთით, ჰიმალაის სანაპიროზე, მდინარე ხუნზას ნაპირზე.

ხუნზას მოსახლეობა, მეზობელი ეროვნებისგან განსხვავებით, ძალიან ჰგვანან ევროპელებს.

არსებობს ლეგენდა, რომ ჯუჯა, მთიანი სახელმწიფო, ალექსანდრე მაკედონელის ჯარისკაცებმა დააარსეს, ინდოეთში ლაშქრობის დროს.

მათ საკუთარი ენა აქვთ - ბურშასკი (Burushaski, რომელიც მფლიოს არც ერთ ენას არ ესადაგება, თუმცა ყველამ იცის ურდუს ენა და ბევრმა - ინგლისურიც).

ხუნზაში 15-გრადუსიანი ყინვებია. ისინი ასი წლამდე თამაშობენ მოძრავ თამაშებს. 60 წლის ქალბატონები 40 წლისას ჰგვანან, ხოლო 65 წლის ასაკში შვილებს აჩენენენ.

ზაფხულში ისინი ნედლ ხილს და ბოსტნეულს, ზამთარში - მზეზე გამომშრალ ხმელ გარგარს, მარცვალეულს და ცხვრის ყველს მიირთმევენ.

კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი ისაა, რომ გაზაფხულზე, რომელიც 4 თვის განმავლობაში გრძელდება, როდესაც ხილის ნაყოფი ჯერ არა შემოსული, ისინი თითქმის არ ჭამენ, და მხოლოდ დღეში ერთხელ სვამენ გამხმარ გარგარისგან დამზადებულ წვენს. ასეთ მარხვას ისინი მკაცრად იცავენ.

შოტლანდიელმა ექიმმა მაკკარისონმა, რომელიც პირველად აღწერა ეს ბედნიერი ხეობა, ხაზგასმით აღნიშნა, რომ პროტეინის მიღება ნორმაზე დაბალია, თუ ამას საერთოდ შეიძლება ნორმა ეწოდოს.

ყოველდღიური კვების კალორია საშუალოდ 1933 კკალ და შეიცავს 50 გრ ცილებს, 36 გ ცხიმს და 365 გრ ნახშირწყლებს.

1984 წელს საინტერესო შემთხვევა მოხდა: ლონდონის ჰითროუს აეროპორტში, ხუნზას ერთ-ერთი მობინადრე, სახელად საიდი აბდულ მობუდი ჩამოფრინდა. მიგრაციის სამსახურის თანამშრომლებინ გაოგნდნენ, როცა მან პასპორტი წარადგინა.

დოკუმენტის თანახმად, ჰუნზაკელი 1823 წელს დაბადებული- 160 წლის აღმოჩნდა.

მულამ, რომელიც მობუდს თან ახლდა აღნიშნა, რომ მას ჰუნზას ხეობაში წმინდანად თვლიან, რომელიც ყველაზე ხანდაზმულია. მობუდს შესანიშნავი ჯანმრთელობა, ნათელი გონება და კარგი მეხსიერება აქვს. 1850 წლიდან, მას კარგად ახსოვს ყველა მოვლენა.

ეს მართლაც ფენომენია!

მოგეწონათ სტატია? გაუზიარე მეგობრებს!