ისტორია, რომელზეც მინდა, მოგითხროთ ამ სტატიაში რეალურად მოხდა სამეგრელოს ერთერთ ქალაქში და მის მთავარ "გმირებსაც" საკმაოდ ახლოს ვიცნობ.
კახა (სახელი შეცვლილია) საკმაოდ შეძლებული ოჯახის შვილი იყო და როგორც კი საქართველოში სამოქალაქო ომი დაიწყო მშობლებმა რუსეთში წაიყვანეს საცხოვრებლად.
კახას მამამ მეგობრების დახმარებით საკმაოდ სწრაფად ააწყო საქმე და ფინანსურად უკვე ოჯახს კი არა საქართველოში დარჩენილ ნათესავებსაც უმართავდა ხელს. კახა სანიმუშო მოსწავლე იყო და საკმაოდ კარგი სპორტული მონაცემებითაც გამოირჩეოდა რასაც ფიზკულტურის მასწავლებელმა მიაქცია ყურადღება და კახას მამას ურჩია შვილი, რომელიმე აღმოსავლური საბრძოლო ხელოვნების კლუბში მიეყვანა სავარჯიშოდ. ასე აღმოჩნდა კახა ტაეკვანდოს სექციაში და ორიოდე წელში კლუბის ერთერთი ყველაზე ძლიერი მებრძოლიც გახდა, რამდენიმე შეჯიბრშიც მიიღო მონაწილეობა და ყველგან დროზე ადრე დაამთავრა შეხვედრები გამარჯვებით.
ტაეკვანდო სკოლაში სწავლის პერიოდშიც და შემდგომაც ძალზე გამოადგა კახას, რადგან რუსეთ–ჩეჩნეთის პირველი ომის მერე კავკასიელებს მაინცდამაინც კეთილი თვალით არ უყურებდნენ რუსეთში და კახასაც ხშირად უწევდა თავის და ქართველი თუ კავკასიელი მეგობრების დაცვაც, აგრესიული თანატოლებისაგან.
სკოლის დამთავრების მერე სწავლა მოსკოვის ერთერთ პრესტიჟულ ინსტიტუტში განაგრძო, მეოთხე კურსზე ყოფნისას ბიძაშვილის ქორწილში ოჯახთან ერთად საქართველოში ჩასულ კახას ქორწილში ერთი სადად ჩაცმული, მაგრამ ძალიან ლამაზი გოგო მოეწონა, რამდენიმეჯერ გამოიწვია საცეკვაოდ, მაგრამ გოგომ ყოველთვის მორიდებული უარით გაისტუმრა.
ქართულ საცეკვაო მუსიკაზე ქორივით ჩამოუარა ქართულის ცეკვით კახამ და უცნობი გოგონა ვინ იცის მერამდენედ გამოიწვია საცეკვაოდ, ამჯერად არც გოგონას დაუდია თავპატიჟი და საცეკვაოდ გავიდა. წყვილის ლამაზმა ცეკვამ ისე მოხიბლა დამსწრე საზოგადოება, რომ ცეკვის დამთავრებამდე ტაში და ოვაციები არ შეწყვეტილა.
კახას მშობლებსაც ისე მოეწონათ უცნობი გოგონა, მალევე გაარკვიეს ვინ იყო.
ქორწილის მერე კი მამამ კახას უთხრა: კახა, ძალიან მოგვეწონა მე და დედაშენს ის გოგო შენთან, რომ ცეკვავდა, მაგრამ ჩვენ შენს ამბავში არ ჩავერევით უბრალოდ რჩევის სახით გეუბნები და სწორად გამიგეო.
ოჯახი ისევ რუსეთში დაბრუნდა და კახამაც სწავლა გააგრძელა, ინსტიტუტის დამთავრების მერე კი მშობლებს განუცხადა: საქართველო და ჩვენი სახლი მომენატრა მე აქ ვერ დავიწყებ მუშაობასო. მშობლებმაც გადაწყვიტეს უკვე საკმაოდ დამშვიდებულ საქართველოში დაბრუნება და რამდენიმე თვეში ოჯახი საქართველოში დაბრუნდა.
კახას გულში ჩავარდნოდა ის უცნობი გოგონა და მეგობრების დახმარებით მალევე მოიძია, ბელა ქალაქის ცენტრალური კლინიკის უკან ცხოვრობდა, მამით ობოლ გოგონას უნივერსიტეტი დაემთავრებინა და ეკონომისტად დაეწყო მუშაობა ერთერთ სახელმწიფო დაწესებულებაში.
კახამ არ მოისვენა სანამ თეა არ გაიცნო და თავი არ გააცნო, თეასაც გაახსენდა "აბეზარი" ბიჭი ქორწილიდან, მაგრამ ბიჭს კატეგორიულად უთხრა გათხოვებას ჯერ არ ვაპირებო!
კახამ ჯერ ბიძაშვილს და მერე სამეგობროსაც გაუმხილა–შეყვარებული ვარ იმ გოგოზე, მაგრამ უარით გამომისტუმრა და არ ვიცი როგორ მოვიქცეო.
ბიძაშვილმა, რომელიც ქალაქში ცნობილი იყო, როგორც "ღამის მრბოლელი" ეგრევე შესთავაზა: რად უნდა ამას ამდენი ფიქრი მოვიტაცოთო, მეგობრებმაც კახას იგივე ურჩიეს.
მცირე ფიქრის მერე კახამ ბიძაშვილსაც და მეგობრებსაც განუცხადა: ძალით მოყვანა, რომ მნდომოდა ვტაცებდი ხელს, ჩავისვამდი მანქანაში და სახლში მოვიყვანდი, მაგრამ ხომ იცით, მე ამის გამკეთებელი არა ვარო. ბევრი უჩიჩინეს კახას, მაგრამ გადაწყვეტილება ვერ შეაცვლევინეს.
კახამ მუშაობა დაიწყო ქალაქის მერიაში სპეციალობით, რამდენიმეჯერ შეხვდა ბელას ქუჩაში მიესალმა, სახლში მანქანით მიყვანაც შესთავაზა, მაგრამ გოგო მხოლოდ სალამზე პასუხობდა, მანქანაში ჩაჯდომაზე კი უარს ეუბნებოდა.
ერთ შაბათ საღამოს კახას ბიძაშვილმა დაურეკა, კახა შენთან მოსვლას ვაპირებ და სახლში დამხვდიო, კახამ სახლში ვარ და გელოდებიო.
არ გასულა ერთი საათი და კახას ბიძაშვილის მანქანა საშინელი სიჩქარით შემოვარდა უბანში, მას კახას მეგობრის მანქანა მოსდევდა ასევე მაღალი სიჩქარით და კახას სახლის წინ დაამუხრუჭეს მანქანები. კახას ბიძაშვილის მანქანიდან გადმომხტარმა კახას მეგობარმა სწრაფად გააღო ჭიშკარი და ორივე მანქანა ეზოში შემოვიდა.
კახა ვერ მიხვდა რა ხდებოდა, მხოლოდ ბიძაშვილის მანქანასთან მისული მიხვდა რაც ხდებოდა, მის ბიძაშვილებს და მეგობრებს ბელა მოეტაცათ და კახას ბიძაშვილის მანქანაში იჯდა ნამტირალევი სახით.
გოგოს მანქანიდან გადმოსვლა არ უნდოდა, მაგრამ კახას დედამ უთხრა: დამიჯერე შვილო, სანამ შენი ოჯახის წევრები არ მოვლენ ჩემთან გამყოფებ და მერე დარჩები თუ არა ეს შენ გადაწყვიტეო, მართლაც ბელას ხელი ჩაჰკიდა და სახლში ისე შეიყვანა არავინ გააკარა ახლოს.
ამასობაში კახამ ბიძაშვილებს და მეგობრებს "ცეცხლი შეუნთო"–რა ქენით, მე რა გითხარითო?
ამასობაში კახას მამაც მოვიდა და სიტუაციაში გარკვევის მერე ბელას ოჯახში მეზობელი გაგზავნა. დაახლოებით ნახევარ საათში მართლაც ბელას დედა, ორი ბიძა, ბიცოლები და 15 წლის ძმაც მოვიდნენ.
ბელას დედა მალე მიხვდა კახა არაფერ შუაში, რომ არ იყო, ოჯახის ადამიანური საქციელიც მოეწონა და როცა შვილი კახას დედასთან ცალკე მყოფი დაინახა შვილს უთხრა: შვილო შენი გადასაწყვეტია დარჩები თუ წამოხვალ, შენ როგორც იტყვი ისე იქნებაო.
ბელამ ტირილი დაიწყო და დედას ვერც ჰო უთხრა და ვერც არა, ბელას ბიძები როგორც აღმოჩნდა კახას მამას ძალზე ახლოს იცნობდნენ და საერთო ენა მალევე გამონახეს, ისიც გაიგეს მოტაცებაში კახას ხელი, რომ არ ერია. დას და რძალს ურჩიეს კარგი ოჯახია, ბიჭი ქუჩაში მოწანწალე არაა, მუშაობს და ბელამ დარჩენა თუ არჩია ხელს ნუ შეუშლიო.
ბელა კი ისევ "სლუკუნებდა" და ხმას არ იღებდა, მხოლოდ ბელას 15 წლის ძმა გაჯიუტდა, ბელა სახლში წამოვაო, დას ხელი მოჰკიდა და ჭიშკრისაკენ გაემართა. როცა კახას ბიძაშვილები და მეგობრები წინ გადაუდგნენ, ჯაბამ (სახელი შეცვლილია) კახას ბიძაშვილებს და მეგობრებს მიმართა: ობოლი ვარ, მამა არა მყავს და ამიტომ მჩაგრავთო.
ამ სიტყვების გაგონებამ საშინლად იმოქმედა კახაზე, ბიძაშვილს და მეგობარს სთხოვა მანქანები გაიყვანეთო, როცა გაკვირვებულმა ბიჭებმა მანქანები გაიყვანეს თავად გამოიყვანა ფარეხიდან საკუთარი მანქანა და ბელას, მის ძმას და ბელას დედას სთხოვა ჩამსხდარიყვნენ, როგორც კი ჩასხდნენ მანქანაში ეზოდანვე სწრაფად მოწყვიტა მანქანა და ბელა, დედასთან და ძმასთან ერთად მათ სახლში მიიყვანა, კარებიც გაუღო და ბელას დედას უთხრა: ქალბატონო, მე თქვენი შვილი მიყვარს, მაგრამ მოძალადე არა ვარ და ძალადობით დაოჯახებაც არ მინდა, თუ საჩივრის შეტანას დააპირებთ, გთხოვთ მე მიჩივლოთ, ყველაფერი ჩემი ბრალია მე, რომ არ მეთქვა ბიძაშვილისათვის და მეგობრებისათვის ბელა, რომ მიყვარდა ეს არ მოხდებოდაო.
არც ბელას, არც მის დედას და არც ჯაბას ხმა არ ამოუღიათ, მხოლოდ როცა კახა მანქანის საჭეს მიუჯდა დააფიქსირა თუ როგორ გამოხედა ბელამ.
სახლში დაბრუნებულ კახას კი მამამ უთხრა: შენით ვამაყობ შვილო, კაცურად მოიქეცი იმ ბიჭის ნათქვამმა ისე იმოქმედა ეს შენ რომ არ გაგეკეთებინა მე წავიყვანდი ბელას მის ოჯახშიო.
ბიძაშვილებმა კი საერთოდ არა ხარ შენ დასაოჯახებელი კაცი, ეს რა გააკეთეო უთხრეს და მეგობრებთან ერთად წავიდნენ.
კახასთვის არავის უჩივლია, რამდენიმეჯერ დაინახა შორიდან ბელა, მაგრამ შეგნებულად აარიდა თავი. ერთ გვიან ღამით ნათესავის სახლიდან მომავალი კახა ქალაქის ცენტრალურ კლინიკასთან ახლოს შეესწრო ჩხუბს, მოჩხუბრებში ბელას ძმა ამოიცნო, მანქანა იქვე გააჩერა და სწრაფად მიაშურა მოჩხუბრებს, როგორც აღმოჩნდა სამი კახას ასაკის ახალგაზრდა ცდილობდა ჯაბასათვის ტყავის ქურთუკი "შეეწერა", ჯაბას არ დაეთმო და ამის გამო ცემდნენ. კახამ სთხოვა ბიჭს შეშვებოდნენ, მაგრამ როცა თხოვნაზე გინებით უპასუხეს, სამივე მოძალადე სამი დარტყმით ძირს დაყარა და ჯაბას უბიძგა სახლში წადიო, ჯაბამ ცხვირსახოცით სახე მოიწმინდა და სახლისაკენ წავიდა, კახა კი მანქანისაკენ გაემართა, ის იყო კარი გამოაღო და გასროლის ხმაც გაისმა, ნასროლი ტყვია კახას ზურგში მოხვდა, კახა შებარბაცდა, მაგრამ არ დაცემულა, უკან მოიხედა და დაინახა როგორ გარბოდა ის სამი ბიჭი რამდენიმე წამის წინ ძირს, რომ დაყარა.
კახამ შესძლო მანქანაში ჩამჯდარიყო, მანქანა დაექოქა და რამდენიმე ასეულ მეტრში მყოფი კლინიკის მიმღები განყოფილებისათვის მიეყენებინა მანქანა, კარი გამოაღო, მაგრამ გადმოსვლა ვერ შეძლო და გონებადაბინდულმა საჭის სიგნალის პანელზე მიდო თავი. გაბმული სიგნალით შეწუხებულმა სამედიცინო პერსონალმა, ფანჯარა გამოაღეს და მიხვდნენ მძღოლ ახალგაზრდას რაღაცა, რომ უჭირდა. მანქანასთან მისულმა მედდამ, რომ იყვირა–სწრაფად საკაცეო! სწრაფად მოარბენინეს საკაცე კახა ფრთხილად დააწვინეს და პირდაპირ ქირურგიულ განყოფილებაში გააქანეს.
კახას ბევრი სისხლი დაეკარგა, ტყვიაც ლავიწის ქვეშ აღმოჩნდა გაჭედილი, საკმაოდ მძიმე ოპერაციის მერე კახა რეანიმაციულ განყოფილებაში გადაიყვანეს.
ჯაბას სახლში ეთქვა ყველაფერი რაც თავს გადახდა და არც ის დაემალა მის გამო კახა, რომ დაჭრეს.
ბელას დედამ ძმას და მაზლს დაურეკა და კახას ოჯახისათვის შეტყობინება სთხოვა.
შეტყობინებისთანავე კახას მშობლები და მთელი სანათესაო როგორც იტყვიან "ფეხზე დადგა" და კლინიკას მიაშურა, კახასთვის აუცილებელი სისხლი კახას ბიძაშვილებმა და მამამ გაიღეს.
კახას მამამ ისიც მალევე გამოარკვია თუ რატომ დაჭრეს კახა და ჯაბას სთხოვა აღეწერა ის ბიჭები თუ როგორ გამოიყურებოდნენ, თუმცა ძმამ ურჩია ცხელ გულზე ნურაფერს გავაკეთებთ, ახლა მთავარი კახას გადარჩენააო.
რეანიმაციაში იშვიათი გამონაკლისის გარდა, როგორც წესი არავის უშვებენ, მაგრამ კახას დაჭრიდან მეორე დღეს ბელამ მოახერხა კახასთან შესვლა და სანამ კახა გონს არ მოვიდა იქიდან სახლში არც კი წასულა, არც დედას და არც სხვა ნათესავებს არ უთქვამთ ამას რატომ აკეთებო!
ოპერაციიდან მესამე საღამოს კახამ უღონოდ გაახილა თვალები და პირველი ვინც დაინახა ბელა იყო, ბიჭმა იფიქრა მელანდებაო და თვალები დახუჭა, მაგრამ როცა ხელმეორედ გაახილა თვალები ისევ ბელა დაინახა და მიხვდა ეს სიზმარი და მოლანდება, რომ არ იყო, უძლურად გაეღიმა და ჩაიჩურჩულა: ბელა!
მეხუთე დღეს რეანიმაციიდან პალატაში გადაყვანილ კახას უკვე ბელა და დედა ედგნენ თავს, კახას დედამ ქალბატონმა ლელამ ხელიდან დედამთილის ნაჩუქარი ბეჭედი მოიხსნა და ბელას გაუკეთა ხელზე.
პალატიდან გამოსულმა ქალბატონმა ლელამ კი მეუღლეს და ნათესავებს უთხრა: ბელა ჩვენი სარძლოა, დავნიშნეთო.
კახას გამოწერიდან 5 თვის მერე კი კახას ოჯახმა გრანდიოზული ქორწილი გადაიხადა.
კახას და ბელას 3 შვილი ჰყავთ, ორი ბიჭი და ერთი გოგო. ჯაბაც გაიზარდა, კახას ხელშეწყობით უნივერსიტეტი დაამთავრა და სამსახურის დაწყებისთანავე დაოჯახდა.
პ.ს
ის ბიჭი ვინც კახა დაჭრა, ჯერ უკრაინაში გაიქცა მერე რუსეთში, ვოლგოგრადში ოჯახის დაყაჩაღების მერე გაქცცევის მცდელობისას მილიციის სპეცრაზმმა მანქანაში ჩაცხრილა.