პროზა "დაკვირვებული გოგონა" 2016, 30 ნოემბერი, 23:59 
დილა.
დროებით, ვემშვიდობები დედას და სამსახურში მივდივარ.
ე.წ "ლიფტში"
- გამარჯობა. ქალბატონი "მეთოთხმეტე სართული " რა თქმა უნდა აქ მხვდება. ესაუბრება ბატონ "მეცამეტე სართულს". - ჩემმა ბიჭმა გადაწყვიტა მეცხრე კლასიდან გამოვიდეს და რამე ხელობას დაეუფლოს. -კარგი გადაწყვეტილებაა, უემოციო ტონით პასუხობს მეცამეტე სართული. -ხო, როცა სახლში ნამდვილი მამაკაცია ძნელია შეეწინააღმდეგო და მოვუწონე არჩევანი. ამასობაში პირველ სართულზე ვართ. მე გაჩერებისკენ ნაბიჯს ავუჩქარე. მეორე დილა.. ნახვამდის დედა... "ლიფტი"... ქალბატონი "მეთოთხმეტე" კარის მეზობელს: "ჩემმა ბიჭმა გადაწყვიტა სკოლიდან გამოვიდეს და რაიმე ხელობას დაეუფლოს..." - არაჩვეულებრივია, პასუხობს კარის "მეთოთხმეტე" ანთებული სახით. -ჰოო, ბოლო წლებში მხოლოდ "შემნახველი საკანია"...ვცემ ნამდვილი მამაკაცის გადაწყვეტილებას. ( მამაკაცში მეცხრე კლასელ ვაჟს გულისხმობს)... " შემნახველ საკანზე" გულში მეღიმება და მაია მიმინოშვილი მახსენდება, რატო არ ვიცი მაგრამ მახსენდება. პირველი სართული... -კარგი, დროებით. - წარმატებული დღე... მეოთხე, მეხუთე თუ მეექვსე დღე. დილა არა უფრო შუადღე. მე "ლიფტში"... მხვდება " ქალბატონ მეთოთხმეტეს" ვაჟი. ( ნამდვილი მამაკაცი) -გამარჯობა. მისალმებას ვერასდროს დაასწრებ. რეკავს ტელეფონი, მისი ტელეფონი. -რას შვები ( შე ჩემა ) რა გადაწყვიტე? ისმის იქიდან. -მოკლედ, იქითა წლიდან აღარ ვივლი სკოლაში...ვერ გადავაფიქრებინე. (გულისხმობს დედა " მეთოთხმეტე სართულს") რიტორიკული შეკითხვა ან p.s : ანუ დედა - ნამდვილი მამაკაცი??? 238 3-ს მოსწონს
|
  |
Intermedia.ge © 2011-2024 წელი
საავტორო უფლებები დაცულია
 |
