ყველაფერი კარგადაა, ან მინდა, რომ ასე იყოს . ბოლოს რიდის მომინდა ასე დამეჯერებინა თავი აღარ მახსოვს, მაგრამ მგონი გამომდის . საერთოდ არ შეიძლება ადამიანის გამოსწორება, უფრო დიდ უბედურებას გამოიწვევს .

ის რაც შენშია შენია და ამას ვერავინ შეცვლის .

შესაბამისად ვერც გამოსწორდები რა ვუყოთ ამ ფაქტს . ამდენი დღის შემდეგ დღეს ისევ გადავწყვიტე დაკვირვების ობიექტი მყოლოდა და ვიპოვე კიდევაც, ეს ისა რაც არ მომბეზრდება, ერთ-ერთი რამა რაც დიდ ემოციას იწვევს ჩემში . ჩემი დღევანდელი ჩემი დაკვირვების ობიექტი ასეთი იყო : ცუდი, რომ კარგობისკენ გადაიხრება ვითომ დიდ მონდომებით . აი ასე, სასმელს შეჩვეული, თავის თავში დიდად დარწმუნებული . უნდოდა დიდი წარმოდგენა დაეტოვებინა საზოგადოებაში . არა და სწორედ ეტყობოდა, რომ მარტოობას განიცდიდა .ასეთ ადამიანებს სიცარიელე ალაპარაკებთ ასე .

ბრძანებას დიდი ამბიციით გასცემდა .

თითქოს მის გარშემო ტრიალებსო სამყარო . სხვას არც ველოდი, ისევ ისეთად დარჩება როგორიცაა . ვერაფრითაც ვერ შეიცვლება .

მე მას ამ შემთხვევით შეხვედრამდეც ვიცნობდი, მვიცნობდი მაგრამ რატომღაც ორივემ გავითამაშეთ, რომ არ გვახსოვდა ერთმანეთი.

-გამარჯობა...

-გამარჯობა...

-ვერ გიცანი .

-ჰო ვერც მე . საერთოდაც არ მახსოვხარ ...

-აბა დავფიქრდეთ ...

-ა ჰო შენ ის არა ხარ ...

- ჰო ახლა მეც გიცანი .

და მან დაიწყო საუბარი, ხო ვამბობ დიდი ამბიციები ამოძრავებს, უნდა მაგრამ ვერ გამოსდის . რაღაც ყველას მსგავსი ადამიანია . მთელი 4 საათი ვსაუბრობდით, თავის ამბიიციით ამავსო . მერე თავისი თქმით გულწრფელად დაიწყო საუბარი .

-ახლა ყველაფერს მოგიყვები ...

-სათვალე მოიხსენი.

- რატომ, გინდა თვალებში მიყურო?..

-ჰო, შენი გულწრფელობა უნდა დავინახო ...

ამის შემდეგ მივხვდი, რომ გულწრფელობა არსად დაიარებოდა ირგვლივ . ალბათ სირცხვილითაც კვდებოდა ასეთმა ადამიანმა როგორ მახსენაო, მერე ისევ ჭკუის დარიგება დაიწყო .

- მეგობრები სწორად უნდა შეარჩიო .

- ჰო ვიცი ...

- მაგრამ შენ მაინც ყველასთან მეგობრობ . რატომ?

- იმიტომ რომ ასე მინდა .

მერე ისეთი არაფერი უთქვამს, გაიხსენა ის რაც ვითომ დაავიწყდა . რეალურად ორივემ გავიხსენეთ ის რაც კარგად ვიცოდით .

მერე მომბეზრდა, მივხვდი რომ დრო უბრალოდ დავკარგე და სიბრაზემ შემიბყრო . ის ურეაქციოთ იჯდა მეტი არაფერი . მერე ეტყობა მასაც მობეზრდა, ვეღარ გაერთო თავისი ტყუილებით და წავიდა .

ასეთი ყველას მსგავსი ადამიანი ჯერ არმინახავს . ხომ ყველას გავს მაგრამ ამავდროულადა არავის . რაღაც ძალიან უცნაური დღე იყო .

რაც მასშია მისია და ამას ვერ გამოასქორებს მჯერა . თქვენ გჯერათ, რომ ადამიანი შესაძლოა გამოსწორდეს? ო არა მაშინ რაღაც დაირღვევა. რაღაც რაც წერიგს ამყარებს . ანა არ ვიცი, ის ვიცი, რომ დღეს ზედმეტად ბევრი რამ შევატყვე მას სახეზე .

ხომ არიან ასეთი ადამიანებიც, რომ გღლიან .

შეიძლება ისინი ამას ვერ ხვდებიან, მაგრამ ჩვენ ხომ ვიცით ეს მათი სახის დანახვის თანავე .

ნ.ჯ