საქათველოში იარაგს ისეთივე დიდი ისტორია აქვს
როგორც თავად საქართველოს. იმ ქვეყნისთვის
რომელსაც თავისი არსებობის მანძილზე არ შეუწყვეტია
ბრძოლა გადარცენისა და სარწმუნოების
შენარჩუნებისთვის ამ პროფესიას გადამწყვეტი
მნიშვნელობა ჰქონდა.
ქართველებს გაგვაჩნია მახვილის ფლობის ხელოვნება,
ხევსურული ფარიკაობა, ანუ ქნევა-ფარება, რომელიც
იაპონურ კენ-დოს არც ფილოსოფით, არც ტექნიკით,
არც სილამაზით დაარც სიძლიერით არ ჩამოუვარდება