ინდოეთი მსოფლიოში II ადგილზეა რკინიგზის ხაზის სიგრძის მიხედვით. ყველა ადამიანი ამ ქვეყანაში კომფორტულად იმგზავრებდა, მგზავრობის მსურველთა რიცხვი ძალიან დიდი რომ არ იყოს. ყოველდღიურად რკინიგზით 23 მილიონი ადამიანი სარგებლობს. და შეიძლება ითქვას, რომ მათი უმრავლესობა, ისე არ მგზავრობს, როგორც ყველა ნორმალური ადამიანი, მსოფლიოს სხვა ქვეყნებში, ანუ მატარებლის შიგნით.

ინდოეთში, მატარებლით მგზავრების მსურველთა რიცხვი, ბევრად აღემატება რკინიგზის რეალურ შესაძლებლობებს. ინდოელმა მოქალაქეებმა ეს პრობლემა ადვილად მოაგვარეს: ისინი ტრანსპორტს გარედან “ეკვრებიან" და ბედნიერები არიან, თუ საერთოდ მოახერხებენ და თუნდაც ერთი თითის გამოდებენ ვაგონის გარეთა დეტალს.
მატარებელი ინდოეთში ყველაზე ტრადიციული ტრანსპორტია. ნიუ-დელისა და რაჯასტხანს შორის, დღემდე მოძრაობს ერთ-ერთი ყველაზე ძველი მატარებელი მსოფლიოში, რომელის ხაზი 1855 წელს არის გაყვანილი.

დღეს ინდოეთის მოსახლეობა — 1, 2 მილიარდ კაცს აღემატება. და ყოველ მათგანს ძალიან უყვარს ტრანსპორტის ეს სახეობა.

ინდოეთის რკინიგზა — ყველაზე დიდი დამსაქმებელია ქვეყანაში. ოფიციალური მონაცემებით, დღეს ამ ორგანიზაციაში 1, 5 მილიონი ადამიანი არის დასაქმებეული.

ყოველდღიურად რკინიგზის სადგურს 11 ათასი მატარებელი ტოვებს.

ინდოეთის რკინიგზის ხასების საერთო სიგრძე — 114 ათასი კილომეტრია.

ყველაზე ჩქარი მატარებლის სიჩქარე, რომელიც ნიუ-დელსა და ბხოპალს შორის მოძრაობს, 140 კმ/სთ-ს შეადგენს.

ხოლო ყველაზე ნელი მატარებლის სიჩქარე — 9 კმ/სთ-ია. ასეთ სიჩქარეზე, ადამიანი ასწრებს მატარებლიდან ჩამოხტომას და უკან დაბრუნებას.

მაგრამ არ უნდა ვიფიქროთ, რომ მგზავრობა ინდოეთის მატარებლებზე არ რეგულირდება. მაგალითად, ყველა ვაგონს უნდა ჰქონდეს ოთხი თავისუფალი ფანჯარა, რომელიც ავარიულ გასასვლელად გამოიყენება, უბედური შემთხვევის დროს.

ყველაზე პრობლემური მარშრუტი ინდოეთში — გუვაჰატი - ტრივანდრამი არის. ამ მარშრუტზე, მატარებელმა შეიძლება 12 საათით დაიგვიანოს.

ნიუ-დელის სარკინიგზო სადგური, ყველაზე დიდი სარკინიგზო კვანძია მთელს მსოფლიოში და გინესის რეკორდების წიგნში არის შეტანილი.

ყველაზე ხანგრძლივი მგზავრობის დრო გაჩერების გარეშე, ვადოდარასა და კოტას შორის არის და ის 6, 5 საათს შეადგენს.

სამაგიეროდ, ჰოვრაჰსა და ამრიტსარ შორის, მატარებელი 115-ჯერ ჩედდება.

ინდოეთში არის სადგური, რომელსაც «ვენკატანარასიმჰარაიუვარიპეტა» ჰქვია.

და არის სადგურები უფრო მარტივი სახელებით. მაგ., სადგური «იბი», რომელიც ჯარსუგუდასთან ახლოს მდებარეობს.