იმ საღამომ ყველაფერი შეცვალა... ორივე მათგანი მიხვდა რომ მათი ვითომ მეგობრობის გაგრძელება აღარ შეიძლებოდაა...

"სულელს შეუყვარდი მე კი სიყვარულის კარები დიდი ხნის წინ გადავკეტე.მე ხომ ვუთხარი რომ არ შევყვარებოდი..მორჩა ასე გაგრელება აღარ შეიძლება აღარ ვნახავ და მასაც ყველაფერი ძალიან მალე გაუვლის"

საკუთარ თავს ტუქსავდა თეო..მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს ყოველ წამს ტელეფონს ამოწმებდა თუმცა თავს არ უტყდებოდა...

და სანდრო რას აკეთებდა?

მან პირობა შეასრულა დათვრა და ლევანსაც გამოუტყდა რა სჭირდა...

-შენ და დალევა გოგოს გამო მაოცებ ძმაო...

-დავაი რა არაფერი არ უნდა მეთქვა..

-კაი ხო! რა გოგოსავით იბუტები? ლამაზია.?

-საოცარია..

-შეგიყვარდა შეჩემა?

-არვიცი.სხვანაირია სულ მის სევდიან ლამაზ თვალებზე მეფიქრება.თვალინ მისი ბავშვური ღიმილი მიდგას...ვერც კი ვიგრძენი აქამდე როდის მივედი..

-თქვენ რა დიდი ხანია ხვდებით?

-ოთხი თვე თითქმის...თავს ერთად ისე კარგად ვგრძნობდით ვერც კი გავიგე როგორ გავიდა ოთხი თვე...

-როგორ მოახერხე რომ ამის შესახებ არაფერი ვიცი...

-უბრალოდ ვმეგობრობდით ... თუმცა აწი რა იქნება აღარ ვიცი..

-და დღეს რა მოხდა...

-დღეს ერთად ვიყავით თავზე ლიკა დაგვადა..თეომ გამიჭედა ცუდად ვიქცევითო..და მეც გადამეკეტა...

-იეჭვიანა რეგვენო...

-არც ეგრე იოლად არის საქმე ... არ შემიყვარო გამაფრთხილა და მგონია რომ ეს ტყუილად არ უთქვამს...

-იქნებ ყავს ვინმე?

-გამორიცხულია.შეუძლებელია არ გავს გოგოებს როლებსაც ორი ან ორზე მეტი ბიჭი ყავთ ერთდროულად..

-ესეიგი უკარება ..

-ვერც მაგ კატეგორიას მივაკუთნებ...ის არგავს არავის თავისებურია...

-და რას აპირებ?შეეშვები?

-გაუშვა ვითომ არც ყოფილა?

-აბა სიყვარულს ხომ ვერ დააძალებ?

-დავაძალებ თუ საჭიროება მოითხოვს გულამდე დავალ და გავიგებ რატომ არ უნდა ვინმეს უყვარდეს..

-კიდევ დაასხი ჩემს შეყვარებულ ძმაკაცს გაუმარჯოს...როგორ მეუბნებოდი ერთის სიყვარული არ შეიძლებაო ყველა ლამაზი ქალი უნდა გიყვარდესო თუ როგორ? დამავიწყდა შემახენე...

-მიდი გადამიხადე სამაგიერო, ..

-არა ძმაო შენს გვერდით ვარ, ჰა, აღიარე რომ მაგარი გრძნობა როცა გიყვარს...

-მე ჯერ ცუდ მდომარეობაში ვარ ახლა ბრაზს ვგრძნობ ყველაზე ძლიერად თუ ჩემად არ დავიგულებ გავგიჯდები...

-ასეც ხდება...რაც უფრო მიუწვდომელი მით უფრო ტკვილი...

-იმედია, შენ რომ გასულელდი ერთ დროს ისე არ დამემართბა...

-ხო, ცუდ მოგონებებს ნუ გავიხსენებთ...შენი ამბის მერე მეც ვეძებს ახალ სიყვარულს...

-გადავდივარ შეტევაზე...

-გამაცანი ის გოგო ვინც შენ ასეთ დღეში ჩაგაგდო, უკვე მომწონს...

-მგონი ყველა ქალის სახელით აპირებს ჩემზე შური იძიოს...

-დაგერხა ძმაო...

-წავედით კიდევ თუ დავლიე ვატყობ ეხლავე დავადგე თავზე....

-ეგ აზრი აღარ მომწონს...

მარტო დარჩენილ სანდროს ფიქრები აგიჟებდნენ...

თეოს ნათქვამი სიტყვები გაახსენდა "ჩემი სიყვარული მტკივნეულიაო"...

თეო რა მოხდა შენს წარსულში ვინ გატკინა ასე მწარედ?

რატომ არ გინდა მიყვარდე? როდის გამცემ ამ კითხვებზე პასუხებს...

ერთი კვირა გავიდა სანდროს და თეოს ერთმანეთი არ უნახავთ თეო ყოველთვის პოულობდა საბაბს რომ სანდროსგან თავი შორს დაეჭირა...სანდრო ცდილობდა თეოსთან მიახლოებას მაგრამ თეო უფრო შორდებოდა..მეორე მხარეს კი თეო იტანჯებოდა ენატრებოდა სანდროსთან ერთად გატარებული დღეები, საკუთარ თავს სულ იმას უმეორებდა ცოტაც მოიცადე არ შეგიყვარდეს თორემ ისიც გულს გატკენს მას კი საბაბიც ექნება და ვერ გაამტყუნებ...შენ ბედნიერების უფლება მაშინ დაკარგე როცა სიყვარულისგან თავი დაკარე და მის მკლავებში აღმოჩნდი ვინც არ იყოს შენი სიყვარულის ღირსი...ღმერთო როგორ მძულს ..... თეო ბალიშზე დაემხო ცრემლებმაც იპოვეს გზა...

ფიქრებიდან მესიჯის ზარმა გამოიყვანა..

"სადამდე აპირებ დამალვას? შენი სახლის წინ ვდგავარ ათ წუთში თუ არ გამოხვალ მე ამოვალ..შენ მშვენივრად იცი რომ ამას გავაკეთებ"

გავალ და ვეტყვი რომ წავიდეს ჩემი ცხოვრებიდან ვეტყვი რომ შანსი არ აქვს და ისიც გაიგებს...

სახლიდან გიჟივით გავარდა სანდრო ქუჩის მოპირდაპირე მხარეს ელოდა...

-რისი თქმა გინდოდა მკაცრა დაიწყო თეომ...

-არ სჯობს ცოტა გავიაროთ?

-აქ მითხარი და წადი...

-მე გითხარი ჩემთან ერთად წამოხვალთქო და წამოხვალ კიდეც...

ორივენი უხმოდ გაუყვნენ ქუჩას ბოლოს სიჩუმე ისევ თეომ დარღვია...

-რისი თქმა გინდოდა?

-მე არაფერს არ გეტყვი ჯერ შენ მეტყვი რა გჭირს.ასე რატომ მექცევი?

-არაფერი...ჩვეულებრივად ვიქცევი...

-თეო, ნუ მაგიჟებ...რა გინდა მითხარი

-არაფერი არ მინდა...

-თეო მე შენი დაკარგვა არ მინდა...შემიყვარდი...

მინდა შენთან ვიყო..შენც კაგად გრძნობ ჩემთან თავს ვერ ვხვდები რატომ იქცევი ასე...

-არა არ უნდა გიყვარდე, მე შენ ვერ გაგაბედნიერებ, მე სიყვარუისთვის არ ვარ შექმნილი...

-თეო გთხოვ ნუ ლაპარაკობ სისულელეებს ვხვდები რომ შენს ცხოვრებაში იყო ჩემამდე სხვა და გული გატკინა მაგრამ მე მომეცი უფლება რომ ეს იარა მოგიშუშო...შენ თუ ნებას მომცემ ერთად ყველაფერი გამოგვივა..

-ხო, იყო და ახლაც არის ისევე ძალიან მიყვარს როგორც მძულს.. ეხლა რასაც ამბობ მხოლოდ სიტყვებია.დაიღლები და ყველაფერი გაქრება ..არ მინდა ერთმანეთის ცხოვრებაში ცუდ მოგონებად დავრჩეთ...გთხოვ გამიშვი....

მე მართლა მინდა რომ ბედნიერი იყო...მართლა ბევრს ნიშნავ ჩემთვის...

-არ შემიძლია თეო თუ გაგიშვებ ბედნიერ ვერ ვიქნები...იძულებით რომ მომიწიოს შენს ცხოვრებაში დარჩენა მაინც დავრჩები..

-შენთან ბრძოლა არ შემიძლია...თეო მუხლებზე დაეცა და ატირდა..სანდრო დაიხარა მათი თვალები ერთმანეთს შეფეთნენ.."ღმერთო ეს თვალები სადრაც მინახავს რატომ ვერ ვიხსენებ სად..."

-ნუღარ მებრძვი, გავაგრძელოთ ცხოვრება ერთად.... ერთად ყველაფერი გამოგვივა...

-სანდრო რომ არ შეიყვარდე?

-შეგიყვარდები....

სანდრომ თეო გულში ჩაიხუტა.. ჩემო სულელო გეგონა ასე ოლად გამექცეოდი?

ადექი პატარა სულ გაყინულხარ წამოდი სახლში წაგიყვან...თეოც მორჩილად გაყვა...

სახლში ფეხაკრებით შეიპარა ეგონა ყველას ეძინა მაგრამ მისაღებში ზურა დახვდა...

-ბიძაშვილო რატომ არ გძინავს?

-შენ სად დადიხარ ამ შუა ღამეს?

-ბოდიში...

-თეო, მე უბრალოდ მინდა რომ კარგად იყო...

-ვიცი ზურიიი...

-წავედი დავიძინე .. ისე სანდრო მომწონს კარგი ბიჭია

მიყარხარ ზური თეო ზურას კისერზე ჩამოეკიდა აკოცა და ოთახში შევარდა თუმცა აქ უფრო არ გაუმართლა...

-საზიზღარო, მატყუარა, აი თურმე რამდენ რამეს გვიმალავ და არ გცხვენია..რამდენი ხანია რაც ერთად ხართ? ოთახში გაბრაზებული ნინი დახვდა...

-დღეიდან...

-ჩქარა ყველაფერი დაწვრილებით..

-ყავს თუ მომიდუღებ მოგიყვები...

-ეხლავე ყავასთან ერთად უფრო ასწორებს სასიყვარულო ამბები...

ისე მართლა როგორი კოცნა იცის?

-ეგ პირადულია...

-დამპალოოო....ჩაიბუტბუტა ნინიმ და ყავის მოსატანად გავიდა...

გაგრძელება იქნება ......

სიყვარულით ინტერ-გოგონა